پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٦٦)
ره توشه. [ رَه ْ ش َ / ش ِ ] ( اِ مرکب ) توشه و آزوقه راه مسافر. ( ناظم الاطباء ) . زاد مسافر : ره آورد عدم ره توشه خاک سرشت صافی آمد گوهر پاک. نظام ...
ره توشه. [ رَه ْ ش َ / ش ِ ] ( اِ مرکب ) توشه و آزوقه راه مسافر. ( ناظم الاطباء ) . زاد مسافر : ره آورد عدم ره توشه خاک سرشت صافی آمد گوهر پاک. نظام ...
ره توشه. [ رَه ْ ش َ / ش ِ ] ( اِ مرکب ) توشه و آزوقه راه مسافر. ( ناظم الاطباء ) . زاد مسافر : ره آورد عدم ره توشه خاک سرشت صافی آمد گوهر پاک. نظام ...
ره توشه. [ رَه ْ ش َ / ش ِ ] ( اِ مرکب ) توشه و آزوقه راه مسافر. ( ناظم الاطباء ) . زاد مسافر : ره آورد عدم ره توشه خاک سرشت صافی آمد گوهر پاک. نظام ...
ره توشه. [ رَه ْ ش َ / ش ِ ] ( اِ مرکب ) توشه و آزوقه راه مسافر. ( ناظم الاطباء ) . زاد مسافر : ره آورد عدم ره توشه خاک سرشت صافی آمد گوهر پاک. نظام ...
نان راه . [ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) توشه . ( آنندراج ) . زاد سفر : دهد به خصم تو تا نان راه ملک عدم به کاسه ٔ سم خود می کند ز نعل خمیر. سلیم ...
نان راه . [ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) توشه . ( آنندراج ) . زاد سفر : دهد به خصم تو تا نان راه ملک عدم به کاسه ٔ سم خود می کند ز نعل خمیر. سلیم ...
نان راه . [ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) توشه . ( آنندراج ) . زاد سفر : دهد به خصم تو تا نان راه ملک عدم به کاسه ٔ سم خود می کند ز نعل خمیر. سلیم ...
نان راه . [ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) توشه . ( آنندراج ) . زاد سفر : دهد به خصم تو تا نان راه ملک عدم به کاسه ٔ سم خود می کند ز نعل خمیر. سلیم ...
سنگ راه . [ س َ گ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مجازاً حائل و مانع از چیزی . ( آنندراج ) ( از مجموعه ٔ مترادفات ص 228 ) . مزاحم . مانع. انگل . ( ناظم ...
سنگ راه . [ س َ گ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مجازاً حائل و مانع از چیزی . ( آنندراج ) ( از مجموعه ٔ مترادفات ص 228 ) . مزاحم . مانع. انگل . ( ناظم ...
سنگ راه . [ س َ گ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مجازاً حائل و مانع از چیزی . ( آنندراج ) ( از مجموعه ٔ مترادفات ص 228 ) . مزاحم . مانع. انگل . ( ناظم ...
راه گستر. [ گ ُ ت َ ] ( نف مرکب ) هر مرکب عموماً، واسب خصوصاً. ( ارمغان آصفی ) ( بهار عجم ) . هر مرکوبی اعم از اسب و استر و خر و گاو و اشتر و جز آن. ...
راه گستر. [ گ ُ ت َ ] ( نف مرکب ) هر مرکب عموماً، واسب خصوصاً. ( ارمغان آصفی ) ( بهار عجم ) . هر مرکوبی اعم از اسب و استر و خر و گاو و اشتر و جز آن. ...
( نَ رَ تِ ) ( ص مر. ) تجربة نادیده .
( نَ رَ تِ ) ( ص مر. ) تجربة نادیده .
( نَ رَ تِ ) ( ص مر. ) تجربة نادیده .
( نَ رَ تِ ) ( ص مر. ) تجربة نادیده .
راه انجام. [ اَ ] ( اِ مرکب ) ره انجام. کنایه از اسب. ( فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ) . کنایه از هر مرکب عموماً و اسب خصوصاً. ( ارمغان آصفی ) ( بهار عج ...
راه انجام. [ اَ ] ( اِ مرکب ) ره انجام. کنایه از اسب. ( فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ) . کنایه از هر مرکب عموماً و اسب خصوصاً. ( ارمغان آصفی ) ( بهار عج ...
راه انجام. [ اَ ] ( اِ مرکب ) ره انجام. کنایه از اسب. ( فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ) . کنایه از هر مرکب عموماً و اسب خصوصاً. ( ارمغان آصفی ) ( بهار عج ...
یک راه . [ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) رونده در یک جاده . ( ناظم الاطباء ) . || ( ق مرکب ) یک نوبت . یک بار.
یک راه . [ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) رونده در یک جاده . ( ناظم الاطباء ) . || ( ق مرکب ) یک نوبت . یک بار.
یک راه . [ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) رونده در یک جاده . ( ناظم الاطباء ) . || ( ق مرکب ) یک نوبت . یک بار.
یک راه . [ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) رونده در یک جاده . ( ناظم الاطباء ) . || ( ق مرکب ) یک نوبت . یک بار.
شوریده راه . [ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) کنایه از مردم گمراه و ملحد. ( ناظم الاطباء ) . کنایه از مردم گمراه و پریشان مذهب که متابعت کتب سماوی نکنند و از ا ...
شوریده راه . [ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) کنایه از مردم گمراه و ملحد. ( ناظم الاطباء ) . کنایه از مردم گمراه و پریشان مذهب که متابعت کتب سماوی نکنند و از ا ...
شوریده راه . [ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) کنایه از مردم گمراه و ملحد. ( ناظم الاطباء ) . کنایه از مردم گمراه و پریشان مذهب که متابعت کتب سماوی نکنند و از ا ...
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
راه به راه لهجه و گویش تهرانی پشت سرهم، راه و بیراه، زود به زود، پیاپی ، مرتب، بکرات
زیان زده . [ زَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) متضرر. مغبون . خاسر. غبن . ذوهزارات . ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) . خسارت کشیده در داد و ستد و تجارت و معامله ...
زیان زده . [ زَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) متضرر. مغبون . خاسر. غبن . ذوهزارات . ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) . خسارت کشیده در داد و ستد و تجارت و معامله ...
چاره سگال . [ رَ / رِ س ِ ] ( نف مرکب ) چاره سگالنده . تدبیراندیش . مصلحت اندیش . آنکه اندیشه و تدبیر اصلاح امور کند : شاه نامش خجسته دید بفال گفت کا ...
چاره سگال . [ رَ / رِ س ِ ] ( نف مرکب ) چاره سگالنده . تدبیراندیش . مصلحت اندیش . آنکه اندیشه و تدبیر اصلاح امور کند : شاه نامش خجسته دید بفال گفت کا ...
بهدان . [ ب ِ ] ( نف مرکب ) به داننده . داناتر. اعلم . ( فرهنگ فارسی معین ) . مطلع و آگاه تر : نه با آنْت مهر و نه با اینْت کین که بهدان تویی ای جهان ...
بهدان . [ ب ِ ] ( نف مرکب ) به داننده . داناتر. اعلم . ( فرهنگ فارسی معین ) . مطلع و آگاه تر : نه با آنْت مهر و نه با اینْت کین که بهدان تویی ای جهان ...
بهدان . [ ب ِ ] ( نف مرکب ) به داننده . داناتر. اعلم . ( فرهنگ فارسی معین ) . مطلع و آگاه تر : نه با آنْت مهر و نه با اینْت کین که بهدان تویی ای جهان ...
بهدان . [ ب ِ ] ( نف مرکب ) به داننده . داناتر. اعلم . ( فرهنگ فارسی معین ) . مطلع و آگاه تر : نه با آنْت مهر و نه با اینْت کین که بهدان تویی ای جهان ...
بهتان نهادن . [ ب ُ ن ِ / ن َدَ ] ( مص مرکب ) افترا بستن . دروغ بستن : واﷲ که چو گرگ یوسفم واﷲبر خیره همی نهند بهتانم . مسعودسعد. این چنین بهتان منه ...
بهتان نهادن . [ ب ُ ن ِ / ن َدَ ] ( مص مرکب ) افترا بستن . دروغ بستن : واﷲ که چو گرگ یوسفم واﷲبر خیره همی نهند بهتانم . مسعودسعد. این چنین بهتان منه ...
بهتان نهادن . [ ب ُ ن ِ / ن َدَ ] ( مص مرکب ) افترا بستن . دروغ بستن : واﷲ که چو گرگ یوسفم واﷲبر خیره همی نهند بهتانم . مسعودسعد. این چنین بهتان منه ...