پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٤٦٦)

شمشیرِ غازی ؛ شمشیر جنگ آور و در اینجا کنایه از قدرت بیان است : چو باشد نوبت شمشیربازی خطیبان را دهد شمشیر غازی. نظامی.

شمشیر در میان کردن ؛ شمشیر در نیام کردن. غلاف کردن شمشیر را : از نوک غمزه تا کی خونها کنی دمادم شهری بکشتی اکنون شمشیر در میان کن. میرخسرو دهلوی ( ا ...

شمشیر در نیام کردن ؛ شمشیر در غلاف کردن. ( یادداشت مؤلف ) . اشلات. ( المصادر زوزنی ) . اقراب. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ) . شیم. ( دهار ...

شمشیرِ داد ؛ کنایه از نیروی عدالت. قدرت دادگستری : هر آن گنج کآن جز به شمشیر داد فرازآید از پادشاهی مباد. فردوسی.

شمشیر در بغل خوابیدن ؛ با کمال احتیاط خوابیدن مثل ترکش بسته خوابیدن. ( آنندراج ) .

شمشیر در غلاف کردن ؛ درغلاف گذاشتن شمشیر. مقابل شمشیر کشیدن و شمشیر برآهیختن. - || کنایه از ترک مخاصمه و پیکار کردن. رجوع به ترکیب شمشیر درنیام کرد ...

شمشیرحمایل بستن ؛ شمشیر بر کمر بستن. شمشیر بر میان بستن : امیر ببوسید و کلاه برداشت و بر سر نهاد و لوا بداشت بر دست راستش و شمشیر حمایل بست. ( تاریخ ...

شمشیرحواله ( فرق ) کسی کردن ؛ شمشیر بر ( سر ) او زدن. ( فرهنگ فارسی معین ) . شمشیر را بجانب سر به حرکت درآوردن و آهنگ فرودآوردن به سر او کردن.

شمشیر خواباندن ؛ فرودآوردن شمشیر. با شمشیر زدن کسی یا حیوانی یا چیزی را : می زند چون گل دو عالم موج آغوش امید تا کجا شمشیر خواباند خم ابروی تو. صائب ...

شمشیر جوشن گداز ؛ شمشیری که زره را ببرد و بگدازد : نهنگان شمشیر جوشن گداز به گردن کشی کرده گردن فراز. نظامی ( از آنندراج ) .

شمشیر چوبین ؛ مخراق. بلونک. ( یادداشت مؤلف ) . شمشیر که از چوب باشد. شمشیر که بچه ها از چوب سازند و در بازی بکار برند : جمله با شمشیر چوبین جنگشان ج ...

شمشیر برکشیدن ؛ شمشیر آختن. شمشیر کشیدن. بیرون آوردن شمشیر از غلاف زدن را. ( یادداشت مؤلف ) . امتیار. امتغاظ. ( منتهی الارب ) . نضو. ( تاج المصادر ب ...

شمشیر پهن ؛ شمشیری که تیغه آن پهن و عریض باشد. ( ناظم الاطباء ) .

شمشیر بران ؛ شمشیری که سخت تیز و برنده باشد. ( یادداشت مؤلف ) . خاشف. ( منتهی الارب ) . حسام. ( دهار ) . خشوف. خشیف. خضم. جراز. سیف سراطی. ( منتهی ا ...

شمشیربازی ؛ شمشیرکشی. شمشیر کشیدن : گر او قصد شمشیربازی کند زبانم به شمشیر یازی کند. نظامی.

شمشیر افکندن بر کسی یا گروهی یا عضوی یا چیزی ؛ با شمشیر زدن. فرودآوردن شمشیر بر. . . : حریصی را که شمشیر افکنی بر ترک و بر تارک سزد مغفر چو مرغش ز آش ...

شمشیراز نیام یا ز نیام کشیدن یا برآوردن ؛ بیرون آوردن شمشیر از غلاف برای حمله یا زدن و کشتن کسی یا حیوانی را : امید صائب از همه کس چون بریده شد شمشیر ...

شمشیراز نیام یا ز نیام کشیدن یا برآوردن ؛ بیرون آوردن شمشیر از غلاف برای حمله یا زدن و کشتن کسی یا حیوانی را : امید صائب از همه کس چون بریده شد شمشیر ...

شمشیر از نیام برکشیدن ؛ شمشیر از غلاف برآوردن. ( یادداشت مؤلف ) . امتسال. امتساح. ( منتهی الارب ) . امتخاط. اختراط. انتضاء. ( تاج المصادر بیهقی ) . ...

شمشیر آبدار ؛ شمشیر درخشنده و تیز و برنده. ( ناظم الاطباء ) .

دو دستی شمشیر زدن ؛ با دو دست شمشیر گرفتن و جنگ کردن. کنایه از شجاعت ، لیاقت و قدرت نشان دادن است. ( یادداشت مؤلف ) .

خداوند شمشیر ؛ شمشیرزن. جنگی و زورآزما. فرمانده سپاه. کنایه از صاحب زور و قدرت و نیرو : با این همه زبان در خداوندان شمشیر دراز می کرد [ بوسهل ]. ( تا ...

آشفته روز ؛ پریشان حال. شقی. بدبخت : که برکردت این شمع گیتی فروز بگفت ای ستمکار آشفته روز. سعدی ( بوستان ) .

صبر آمدن ؛ در تداول عوام عطسه کردن. رجوع به صبر کردن. . . شود.

یُسْر آسایش که ضد عُسْر یعنی سختی است.

اگر با اینهمه آنها پذیرا نشوند تو منتظر باش ، آنها نیز منتظرند ! ( فارتقب انهم مرتقبون ) . ( دخان 59 ) رقبة ( بر وزن طلبه ) به معنی گردن گرفته شده ...

اگر با اینهمه آنها پذیرا نشوند تو منتظر باش ، آنها نیز منتظرند ! ( فارتقب انهم مرتقبون ) . ( دخان 59 ) ارتقب در اصل از رقبة ( بر وزن طلبه ) به معنی ...

کذَلِک وَ زَوَّجْنَهُم بحُور عِین ( 54 دخان ) اینچنینند بهشتیان ، و آنها را با حور العین تزویج می کنیم . عین ( بر وزن چین ) جمع اعین و عیناء به معن ...

کذَلِک وَ زَوَّجْنَهُم بحُور عِین ( 54 دخان ) اینچنینند بهشتیان ، و آنها را با حور العین تزویج می کنیم . حور جمع حوراء و احور به کسی می گویند که سی ...

کذَلِک وَ زَوَّجْنَهُم بحُور عِین ( 54 دخان ) اینچنینند بهشتیان ، و آنها را با حور العین تزویج می کنیم . حور جمع حوراء و احور به کسی می گویند که سی ...

کذَلِک وَ زَوَّجْنَهُم بحُور عِین ( 54 دخان ) اینچنینند بهشتیان ، و آنها را با حور العین تزویج می کنیم . حور جمع حوراء و احور به کسی می گویند که سی ...

یَلْبَسونَ مِن سندُس وَ إِستَبرَق مُّتَقَبِلِینَ ( 53دخان ) آنها لباسهائی از حریر لطیف و نازک و ضخیم می پوشند ، و در برابر یکدیگر بر تختها جای دارند ...

یَلْبَسونَ مِن سندُس وَ إِستَبرَق مُّتَقَبِلِینَ ( 53 دخان ) آنها لباسهائی از حریر نازک و ضخیم می پوشند ، و در مقابل یکدیگر می نشینند . سندس به پار ...

ارباب هنر؛ هنرمندان. صاحبان هنر: دویم آنکه قدر اهل فضل و فضایل و ارباب هنر بشناسد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 70 ) . آسمان کشتی ارباب هنر می شکند تکیه آن ...

ارباب وفا ؛ عاشقان. ( آنندراج ) : حیف از تو که ارباب وفا را نشناسی ما یار تو باشیم و تو ما را نشناسی.

ارباب همت ؛ بلندهمتان و مردمان با جود و کرم. ( ناظم الاطباء ) : مراتب میان. . . ارباب همت مشترک و متنازع است. ( کلیله و دمنه ) .

ارباب مناصب ؛ پایه وران.

ارباب نشاط ؛ مغنی و رقاص و خواننده و اهل طرب. ( ناظم الاطباء ) .

ارباب نعمت ؛ صاحبان نعمت. متنعمان و متمولان : میان بیوه زنان و ارباب نعمت و جاه سویّتی به انصاف ظاهر گشت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 439 ) .

ارباب معرفت ؛ صاحبان معرفت : جان پرورست قصه ارباب معرفت رمزی برو بپرس حدیثی بیا بگو. حافظ.

ارباب معنی ؛ مردمان روحانی. ( ناظم الاطباء ) .

ارباب مکرمت ؛ کریمترین بزرگان. ( ناظم الاطباء ) .

ارباب مثلثه ؛ اصحاب احکام ، بروج دوازده گانه را بر چهار قسمت کرده و هر قسمتی را که سه برج است به عنصری از عناصراربعه قدما نسبت کرده اند و هر یک از ای ...

ارباب معالی ؛ مردمان بزرگ عالی مقام. ( ناظم الاطباء ) .

ارباب فضل ؛ فضلا و ادبا. ( ناظم الاطباء ) .

ارباب قلم ؛ اهل قلم و صاحب قلمان.

ارباب قلوب ؛ صاحبدلان.

ارباب عقول ؛ اولوالنهی. اولوالالباب. عقلا.

ارباب صنعت ؛ صنعتگران و پیشه وران و اهل حرفه. ( ناظم الاطباء ) .

ارباب عمایم ؛ عمامه داران. عمامه بسرها.