پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٨٨٣)

کلمه ( مفصلات ) از تفصیل به معنای جدا جدا کردن اجزای یک شی ء متصل است ، که لازمه آن متمایز شدن هر جزئی است از اجزای دیگر.

جرواجر کردن : [عامیانه، کنایه ] پاره پاره کردن.

جِر گرفتن کسی را : [عامیانه، کنایه ] اوقات کسی تلخ شدن.

جِرِ ِنگ جِرِ ِنگ: [عامیانه، اصطلاح] صدای برخورد چیزهای فلزی.

جِر جِر کردن : [عامیانه، اصطلاح] چیزی را پاره پاره و ریز کردن، مانند کاغذ و پارچه.

جِر انداختن کسی را: [عامیانه، کنایه ] اوقات کسی را تلخ کردن، خشمگین کردن کسی.

جرات کردن : [عامیانه، اصطلاح] گستاخی کردن، دلیری کردن.

جِر آمدن : [عامیانه، اصطلاح] اوقات تلخ شدن، زیر مقررات بازی زدن.

جد و آباد: [عامیانه، اصطلاح] آبا و اجداد، پدر و پدر بزرگان.

جد و آباد درآوردن و گفتن: [عامیانه، کنایه ] دشنام دادن، ناسزا گفتن.

جد و آباد کسی را گفتن: [عامیانه، کنایه ] آبا و اجداد کسی را دشنام دادن.

جد کمر زده : [عامیانه، اصطلاح] در نفرین به سید می گویند، یعنی جدش او را به سزایش برساند.

جَخت آمدن: [عامیانه، اصطلاح] دومین عطسه که با آن به کار ادامه می دهند ( متضاد صبری که با عطسه ی نخست می کنند ) .

جبهه ی جنگ: [عامیانه، اصطلاح] میدان جنگ.

جببه گرفتن در مقابل کسی : [عامیانه، کنایه ] با کسی مخالفت کردن، در برابر کسی مقاومت کردن.

جایی که عرب نی انداخت : [عامیانه، کنایه ] جایی پرت که در آن جا خبری از کسی نمی آید.

جببه گرفتن در مقابل کسی : [عامیانه، کنایه ] با کسی مخالفت کردن، در برابر کسی مقاومت کردن.

جای مهر گذاشتن : [عامیانه، کنایه ] چیزی را به عمد در جایی گذاشتن تا به آن بهانه دوباره به آن جا آمدن.

جایی را جارو کردن: [عامیانه، کنایه ] همه ی موجودی جایی را با خود بردن.

جای کلاه سر آوردن : [عامیانه، کنایه ] آن قدر ضعیف کش بودن که که اگر از او کلاه کسی را بخواهند سر او را به درگاه برد.

جای شکرش باقی است : [عامیانه، ضرب المثل] باید سپاس داشت که از این بد تر نشده است.

جای کسی را خالی کردن : [عامیانه، کنایه ] در جایی از کسی یاد کردن و آرزو کردن که کاش می بود.

جای سوزن انداختن نبودن : [عامیانه، کنایه ] پر بودن، بسیار شلوغ بودن.

جای سوزن انداختن نبودن : [عامیانه، کنایه ] پر بودن، بسیار شلوغ بودن.

جای دشمن : [عامیانه، اصطلاح] کنایه از نشیمنگاه، ماتحت.

جای سفت: [عامیانه، اصطلاح] وضعیت سخت.

جاهل پسند: [عامیانه، اصطلاح] چیزی که جوان ( جاهل ) آن را می پسندد.

جای ارزن نبودن: [عامیانه، اصطلاح] بسیار شلوغ بودن، جای سورن انداختن نبودن، سگ صاحبش را نشناختن.

جاهل : [عامیانه، اصطلاح] جوان، نادان.

جا نیاوردن : [عامیانه، اصطلاح] کسی را نشناختن.

جانمی: [عامیانه، اصطلاح] کلمه ای که در مقام خوش آمد و تقدیر از کسی می گویند.

جانماز آب کشیدن: [عامیانه، کنایه ] تظاهر به پرهیزکاری کردن، خود را بی گناه وانمودن.

جان من و جان شما : [عامیانه، کنایه ] سوگند به جان من و شما.

جان کسی را به لب آوردن : [عامیانه، کنایه ] سخت آزار دادن، به کسی انتظار دراز دادن.

جان کلام: [عامیانه، اصطلاح] اصل مطلب.

جان کُردی : [عامیانه، اصطلاح] سخت گیری، مقاومت.

جان کسی به نانش بسته بودن : [عامیانه، کنایه ] بسیار خسیس بودن که حاضر باشد جان بدهد نان ندهد.

جان دادن برای چیزی : [عامیانه، کنایه ] برای چیزی سخت مناسب بودن.

جان در یک قالب: [عامیانه، کنایه ] نهایت دوستی و صمیمیت.

جان کُرد کردن: [عامیانه، کنایه ] سخت گیری کردن، مقاومت کردن.

جان به لب رسیدن : [عامیانه، کنایه ] به ستوه آمدن، طاقت از دست دادن.

جان به لب رسانیدن : [عامیانه، کنایه ] صبر و طاقت کسی را تمام کردن.

جان به سر شدن : [عامیانه، کنایه ] بی قرار شدن، سخت نگران شدن.

جان به عزراییل ندادن: [عامیانه، کنایه ] بسیار بخیل بودن، دیر مردن، سخت جان بودن.

جان به لب آمدن ( آوردن ) : [عامیانه، کنایه ] به ستوه آمدن ( آوردن ) .

جان بر لب نهادن : [عامیانه، کنایه ] به کاری خطرناک اقدام کردن، آماده ی مرگ شدن.

جانب کسی را گرفتن : [عامیانه، کنایه ] از کسی پشتیبانی کردن.

جان به جان کسی کردن : [عامیانه، کنایه ] محبت بی اندازه به کسی کردن.

جان به جان آفرین تسلیم کردن: [عامیانه، کنایه ] مردن، درگذشتن.

جان به جان آفرین تسلیم کردن: [عامیانه، کنایه ] مردن، درگذشتن.