پیشنهاد‌های علی باقری (٣٨,٩٢٨)

کلمه ( استجابت ) و نیز کلمه ( اجابت ) به یک معنا است و آن این است که از کسی چیزی بخواهی و او پاسخت را با قبول بدهد و خواسته ات را بر آورد.

استبشار ) به معنای این است که در طلب این باشی که با رسیدن خیری و بشرائی خرسندی کنی .

کلمه ( بشارت ) و ( بشری ) به معنای هر خیری است که تو را خوشحال کند .

کلمه ( درء ) که مصدر فعل : ( ادروا ) است به معنای دفع است .

کلمه ( غل ) که مصدر ( یغل ) است ، به معنای خیانت می باشد .

و کلمه : ( غزی ) جمع غازی ( جنگجو ) است ، همانطور که کلمه ( طلب ) جمع طالب و کلمه ( ضرب ) جمع ضارب است .

کلمه : ( استزلال ) به معنای آن است که کسی بخواهد دیگری را به لغزش وادار نماید.

کلمه : ( نعاس ) به معنای گرم شدن پلک چشم و سست شدن بدن قبل از خواب رفتن است که در حقیقت خوابی خفیف است و در فارسی آن را چرت زدن می گوئیم .

کلمه ( أمنه ) با فتحه همزه و فتحه میم و نیز فتحه نون به معنای آرامش خاطر از جهت داشتن امنیت است. ( تفسیر المیزان )

صعود ) که مصدر ثلاثی مجرد آن است و به معنای بالا رفتن به نقطه ای بلند چون کوه و امثال آن است وقتی گفته می شود: ( فلان اصعد فی جانب البر ) معنایش این ...

کلمه ( حس ) - به فتحه حا - به معنای قتل بر وجه استیصال است ، کشتنی که انقراض بیاورد.

کلمه ( استکانت ) که مصدر فعل ( استکانوا ) است ، به معنای تضرع و زاری است .

کلمه ( ربیون ) جمع کلمه ( ربی ) است ، که نظیر کلمه ( ربانی ) به معنای کسی است که مختص برای رب العالمین باشد، یعنی جز به کار خدا به هیچ کار دیگر مشغول ...

کلمه ( کاین ) کلمه ای است که برای افاده کثرت بکار می رود، و در فارسی به معنای ( چه بسا ) است .

کلمه قتل به معنای مردنی است که به سببی عمدی و یا شبه عمد مستند باشد.

کلمه موت به معنای رفتن روح از بدن و بطلان حیات است ، و کلمه قتل به معنای مردنی است که به سببی عمدی و یا شبه عمد مستند باشد، و این دو کلمه ( یعنی موت ...

کلمه ( مداوله ) به معنای دست به دست دادن چیزی است .

کلمه ( قرح ) با فتحه قاف به معنای اثری است که از جراحت و آسیب وارده بر بدن به خاطر بر خورد با برنده ای از خارج باقی می ماند، و اما قرح با ضمه قاف اثر ...

کلمه فاحشة به معنای هر عملی است که متضمن فحش یعنی زشتی باشد، ولی بیشتر در زنا استعمال می شود. ( تفسیر المیزان ) کلمه ( فاحشه ) از ماده ( ف _ ح _ ش ...

کلمه ( محسنین ) که در مورد انسانها معنایش نیکوکاران به انسانها است ، و در مورد خدای تعالی معنایش استقامت و تحمل راه خدا است .

کلمه سراء به معنای آن پیشامدی است که مایه مسرت آدمی باشد.

کلمه ( مسارعه ) به معنای شدت سرعت است ، که در خیرات صفتی است ممدوح ، و در شرور صفتی است مذموم .

کلمه ( کبت ) به معنای خوار کردن و به خشم درآوردن است .

ماده ( ها _ میم و میم ) که فعل ماضی مؤ نث غایب ( همت ) از آن مشتق شده به معنای تصمیم و عزمی است که در دل برای کاری جزم کرده باشی . اذ همّت طائفتان م ...

کلمه ( تبوی ) از مصدر ( تبوئه ) گرفته شده ، که به معنای تهیه مکان برای غیر، و یا اسکان غیر در مکان و متوطن کردن او در آن است .

کلمه ( انامل ) جمع انمله است که به معنای نوک انگشتان است .

کلمه ( عض ) گاز گرفتن با دندان با فشار است .

کلمه ( خبال ) به معنای شر و فساد است و بهمین جهت است که جنون را ( خبل ) هم می گویند، چون در جنون ، فساد عقل است .

کلمه ( خیرات ) به معنای مطلق اعمال صالح است - چه عبادت ، چه انفاق ، چه عدل ، چه قضای حاجت و. . . و این کلمه بدان جهت که هم جمع است و هم الف و لام بر ...

در مجمع البیان می گوید: فرق بین سرعت و عجله این است که سرعت به معنای جلو افتادن در کاری است که جلو افتادن در آن جایز باشد. پس سرعت ( از آنجائی که همی ...

در مجمع البیان می گوید: فرق بین سرعت و عجله این است که سرعت به معنای جلو افتادن در کاری است که جلو افتادن در آن جایز باشد. پس سرعت ( از آنجائی که همی ...

کلمه حبل وقتی به خدای تعالی منسوب شود، معنائی می دهد و وقتی به انسانها نسبت داده شود معنائی دیگر می دهد. در اولی ( وقتی به خداوند منسوب شود ) معنایش ...

کلمه ( ذل ) بضمه بطوری که راغب گفته ، به معنای ذلتی است که از قهر و غلبه ناشی شود، و با کسره ذال ، به معنای ذلتی است که از ناحیه تعصب و تکبر ناشی گرد ...

کلمه ( مبارک ) از مصدر مبارکه باب مفاعله از ثلاثی مجرد ( برکت ) است و برکت به معنای خیر بسیار، و مبارک به معنای محلی است که خیر کثیر بدانجا افاضه می ...

کلمه حلال از کلمه ( حل ) گرفته شده حل در مقابل حرمت است . و گویا این معنا را از آنجا بخود گرفته ، و حلال را از این جهت حلال گفته اند که کلمه ( حل ) د ...

کلمه ( حل ) در مقابل حرمت است . و گویا این معنا را از آنجا بخود گرفته ، و حلال را از این جهت حلال گفته اند که کلمه ( حل ) در اصل به معنای باز کردن گر ...

کلمه ( طعام ) به معنای هر خوردنی ای است که جنبه غذائی داشته باشد، ولی در اصطلاح اهل حجاز تنها بر گندم اطلاق می شود. به این معنا که اگر قیدی و قرینه ا ...

بِرّ: ( بر ) به معنای توسع در خیر است و اعم از خیر اعتقادی و عملی می باشد ( لن تنالواالبر حتی . . . ) راغب می گوید: کلمه ( بّر ) ( بفتحه باء ) در مق ...

کلمه : ( ربانی ) که جمعش ( ربانیین ) است ، منسوب به رب است ( مانند کلمه همدانی که منسوب به همدان را معنا می دهد ) و برای منسوب نمودن کسی به رب باید گ ...

کلمه ( عبید ) مانند کلمه ( عباد ) جمع کلمه ( عبد ) است با این تفاوت که ( عباد ) بیشتر در مورد بندگی خدا و ( عبید ) بیشتر در مورد بردگی انسان ها استعم ...

کلمه ( عباد ) مانند کلمه ( عبید ) جمع کلمه ( عبد ) است با این تفاوت که ( عباد ) بیشتر در مورد بندگی خدا و ( عبید ) بیشتر در مورد بردگی انسان ها استعم ...

کلمه ( بشر ) مترادف کلمه ( انسان ) است ، هم بر یک فرد اطلاق می شود و هم بر جمع کثیر، پس هم انسان واحد بشر است و هم جماعتی از انسان بشر است . بشر از ...

کلمه ( اشتراء ) که مصدر فعل ( یشترون ) است به معنای فروختن و کلمه ( شراء ) به معنای خریدن است .

کلمه ( اشتراء ) که مصدر فعل ( یشترون ) است به معنای فروختن و کلمه ( شراء ) به معنای خریدن است

کلمه ( لبس ) ( به فتح لام ) که فعل مضارع ( تلبسون ) از آن مشتق شده ، به معنای القای شبهه و آرایش باطل به صورت حق و یا به عکس است . ( یا اهل الکتاب لم ...

طهارت ، ( مطهر ) اسم فاعل از باب تفعیل آن است ، به معنای پاکی است ، بر خلاف قذارت که در معنای ناپاکی استعمال می گردد.

کلمه ( رفع ) به معنای بلند کردن و برداشتن است ، بر خلاف کلمه ( وضع ) که در معنای نهادن به کار می رود.

کلمه ( حواری ) به معنای کسی است که از میان همه مردم به آدمی اختصاص داشته باشد، می گویند: اصل آن ( حور ) است که به معنای سفیدی خیلی زیاد است ( و کانه ...

کلمه ( اکمه ) به معنای کسی است که از شکم مادر بدون چشم متولد شده باشد، گاهی هم به کسی اطلاق می شود که چشم داشته و سپس نابینا شده است . راغب می گوید: ...

کلمه ( خلقت ) به معنای بوجود آوردن از عدم نیست بلکه به معنای جمع آوردن اجزای چیزی است که قرار است خلق شود .