پیشنهاد‌های آرش ایرانپور (٩٠٢)

فکر کردن و سپس انتخاب کردن

توان افزایی

روز از نو

زاییدن

در پارسی میانه: نوکزات در پارسی نو: نوزاد

تاشه

ایجاد کردن

تولید کردن

تاشانه

تاشی

مصنوعی

صنعتی

تاشانی

ساختاوری

ساختاور

در پارسی میانه: اَنگوپین در پارسی نو: اَنگبین

دراندازی

دخالت

مهگرفت

خورگرفت

در پارسی میانه: پَروَست

در پارسی میانه: پَروَستن

سارینش

تحریک کردن

تحریک

در پارسی میانه: آپوزینیتن

وِشودن در پارسی میانه به معنی �آبستن موجود اهریمنی بودن� است! این شگفت انگیز است که ما در زبان پربار خودمان حتا برای یک موضوع افسانه ای هم کارواژه ( ...

یک ساز ایرانی

یک ساز ایرانی

وَخشومند در پارسی میانه به معنی کسی است که نیروی روییدن دارد.

در پارسی میانه: تصمیم تشخیص تفکیک توضیح

در پارسی میانه: زرتک

در پارسی میانه: کایوس

در پارسی میانه: خایَک

در پارسی میانه: خایَکدیس

کَمَک یک پرنده افسانه ای ایرانی

در پارسی میانه: موروْ در پارسی نو: مَرغ معنی: علفی که خوراک جانوران اهلی باشد

در پارسی میانه: اَپَرگَر

در پارسی میانه: یان

در پارسی میانه: کرتکار

در پارسی میانه: زایینیتار در پارسی نو: زایگار در تازی: والد ( یکی از والدین )

در پارسی میانه: زایینیتار در پارسی نو: زایگار در تازی: والد ( یکی از والدین )

در پارسی میانه: هاچیتن / هاختن در پارسی نو: هازیدن / هاختن معنی: هدایت کردن

در پارسی میانه: هاچیتن / هاختن در پارسی نو: هازیدن / هاختن معنی: هدایت کردن

در پارسی میانه: هاچیتن / هاختن در پارسی نو: هازیدن / هاختن معنی: هدایت کردن

در پارسی میانه: هاچیتن / هاختن در پارسی نو: هازیدن / هاختن معنی: هدایت کردن

در پارسی میانه: هاچیتن / هاختن در پارسی نو: هازیدن / هاختن معنی: هدایت کردن

در پارسی میانه: به کاری مشغول شدن

ازبر کردن حفظ کردن

میلاد = میل ( پولاد ) ـاد ( پسوند همراهی ) میلاد یعنی دارنده پولاد ( رزم افزار یا زره پولادی )

درست ترین نام برای این دریا: در پارسی: دریای کاسپی ( نه کاسپین ) در انگلیسی: Caspian Sea در عربی: بحر قزوین

در پارسی میانه: راک

در پارسی میانه: گوازَن

در پارسی میانه: اوشتورگاوپلنگ

در پارسی میانه: پرورتار

در پارسی میانه: شَواک

برجسته کردن

فرانمود

پینمود

در پارسی میانه: زرتوشت

زندگی

در پارسی میانه: آپات

در پارسی میانه: اَویستان

در پارسی میانه گِزیر به معنای پلیس است.

در پارسی میانه: گِزیر

یک زن بازیگر ایرانی

ادبسار

در پارسی میانه: وِراز

شیشِندخت، نام همسر یزدگرد یکم

در پارسی میانه: اَپَرویچ

در پارسی میانه: ارتَخشیر

در پارسی میانه: پاپَک

در پارسی میانه: بَرزان

در پارسی میانه: چِم

در پارسی میانه: هَموک

در پارسی میانه: شَتریکان

در پارسی میانه: شَتریکان

در پارسی میانه: میشَک

این معنی ها غلط است، سار در پارسی چندین معنی گوناگون دارد ولی زرد هیچ کدامش نیست، در این واژه بیش از همه گمان می رود که سار کوتاه شده سر باشد، پس سار ...

این نام ایرانی نیست، اگر خیال می کنید هست باید بگید چه ریشه ای داره و سندش رو معرفی کنید نه هر چیزی توی ذهنتون گذشت بنویسید. ایرانی هایی که این نام ...

افسانه آدم و حوا در میان اقوام سامی تبار رایج است و ربطی نمی تواند به ترک ها داشته باشد.

دین یک واژه ایرانی به معنی وجدان است که در زبان تازی معنی جعلی مذهب را برایش ساخته اند.

در پارسی میانه: ورتکی

در پارسی میانه: کِرپَک در پارسی نو: کرپه

در پارسی میانه: کان در پارسی نو: کان

در پارسی میانه: ارژن

در پارسی میانه: واتگیس در پارسی نو: بادغیس

در پارسی میانه: بالِست در پارسی نو: بلندی

در پارسی میانه: هات / فرگرد

این مفهوم که بهش های کتاب را باب بنامند را تازیان از زبان پارسی میانه گرفته اند، چون در پارسی میانه به هر فصل از کتاب �در� هم گفته می شد و باب ترجمه ...

در پارسی میانه: نِشامی

نام درستش کُهِستان است.

در پارسی میانه: آشیختن

در پارسی میانه آشیختن یعنی جریان داشتن

واژه سالار یک واژه ایرانی است و ربطی به ترکان سالار ندارد، آن ها خودشان را سالیر می نامند.

در پارسی میانه: پاترم

این واژه مسخره زمانی به جای چگالی استفاده می شد. درود بر فرهنگستان یکم و دوم که پاکش کردند

آتش در زبان های ایرانی: در زبان اوِستایی: آثره / آترش در زبان پارسی باستان: آچ در زبان سغدی: آتر در زبان پارتی: آدور در زبان پارسی میانه: آتور در زب ...

پانترک ها و پانلر ها چه قدر زمان نیاز دارید که بتپنید بفهمید قبیله پرستی احمقانه است؟ چرا درکش سخته برای شما؟

در پارسی میانه: دوتَک

در پارسی میانه: ستپرک

در پارسی میانه: ستورگاس در پارسی نو: ستورگاه

در پارسی میانه: ستورگاس در پارسی نو: ستورگاه

در پارسی میانه: هونیاک / نیواک در پارسی نو: خنیا / نوا

در پارسی میانه: تَرساک در پارسی نو: ترسا

در پارسی میانه: وَس / ویش در پارسی نو: بَس / بیش

در پارسی میانه: ریم / موزگ

در پارسی میانه: اَستَر

در پارسی میانه: اسپ / بارَک / ستور

در پارسی میانه: کامَکی

در پارسی میانه: کامش کاری

در پارسی میانه: وَسپور

در پارسی میانه: آتورگاس در پارسی نو: آذرگاه

در پارسی میانه: کَلَک

در پارسی میانه: داشتار

در پارسی میانه: پوسومَند / زَهَکومَند / تن بورتار در پارسی نو: آبستن / باردار

در پارسی میانه: روسپیکی در پارسی نو: روسپی گری

در پارسی میانه: روسپیکی در پارسی نو: روسپی گری

این نگارش نادرست است.

در پارسی میانه: هَنداختار

در پارسی میانه: فرَوَرتَک در پارسی نو: فرورته

در پارسی میانه: درَهنا در پارسی نو: درازا

در پارسی میانه: هَمتاک / هاوَند

در پارسی میانه: اَپَستام

در پارسی میانه: فرتومی / پیشه در پارسی نو: فرتوم

در پارسی میانه: نانوک در تازی ( عربی ) نعناع این واژه ریشه ایرانی دارد.

در پارسی میانه: نانوک در تازی ( عربی ) نعناع این واژه ریشه ایرانی دارد.

در پارسی میانه: نانوک در تازی ( عربی ) نعناع این واژه ریشه ایرانی دارد.

در پارسی میانه: نِپٕشتن

تفسیر اوستا به زبان پارسی میانه

در پارسی میانه: Murv

در گویش بانشی: مور

در پارسی میانه: واستَر

در پارسی میانه: شَپیار در پارسی نو: شبیار

در پارسی میانه: خویستن

در پارسی میانه: وَشک

در پارسی میانه: مَی / هَس

در پارسی میانه: کَناوَت

در پارسی میانه: روسپیک زاتک در پارسی نو: روسپی زاده

در پارسی میانه: کاتَک

در پارسی میانه: هورَم

در پارسی میانه: شیتای به گمانم هم ریشه با شاتی ( به معنی شادی ) باشد

در پارسی میانه: رَستَک

در پارسی میانه: زانوک

در گویش بانشی: زونی

صورتی

در پارسی میانه: سوخر

در پارسی میانه: چهر در پارسی نو: چهره

در پارسی میانه: مَیانَک

در پارسی میانه: مَیانَک در پارسی نو: میانگین

در پارسی میانه: دادَستان

در پارسی میانه: کرکاس

در پارسی میانه: دالمَن / آلو

در پارسی میانه: پیل

در پارسی میانه: گاژدوم در پارسی نو: کژدم

در پارسی میانه: تنند / کاک

در پارسی میانه: اَمبَر / اَمبَک

نیلوفر هندی

نیلوفر زنگوله

نیلوفر ارغوانی

نیلوفر پیچ

چمن کوگون ( زلف شیطان )

استوانه ای

واژه استوانه یعنی ستون مانند و ریشه در واژه ستون دارد. واژه تازی أسطوانة هم از پارسی وام گرفته شده.

فرفیون خالدار ( خرفه شیری )

یوپاتر کنفی

گیاه کاتوس ( سگ کش باریک )

گیاه ویره گیاهانی که پیچنده و خزنده هستند مانند درخت انگور

سرخس آبی

کهنه واش آمریکایی

درختچه

درخت کنوکارپوس در ایران گونه مهاجم است، زیست بوم را نابود می کند، هر کجا یافتید نابودش کنید و به جایش درخت بومی نجیب مانند کنار بکارید.

درخت کنوکارپوس در ایران گونه مهاجم است، زیست بوم را نابود می کند، هر کجا یافتید نابودش کنید و به جایش درخت بومی نجیب مانند کنار بکارید.

درخت اکالیپتوس در ایران گونه مهاجم است، زیست بوم را نابود می کند، هر کجا یافتید نابودش کنید و به جایش درخت بومی نجیب مانند بید بکارید.

درخت اکالیپتوس در ایران گونه مهاجم است، زیست بوم را نابود می کند، هر کجا یافتید نابودش کنید و به جایش درخت بومی نجیب مانند بید بکارید.

درخت اکالیپتوس در ایران گونه مهاجم است، زیست بوم را نابود می کند، هر کجا یافتید نابودش کنید و به جایش درخت بومی نجیب مانند بید بکارید.

درخت اکالیپتوس در ایران گونه مهاجم است، زیست بوم را نابود می کند، هر کجا یافتید نابودش کنید و به جایش درخت بومی نجیب مانند بید بکارید.

درخت عرعر در ایران گونه مهاجم است، زیست بوم را نابود می کند، هر کجا یافتید نابودش کنید و به جایش درخت بومی نجیب مانند چنار بکارید.

درخت عرعر در ایران گونه مهاجم است، زیست بوم را نابود می کند، هر کجا یافتید نابودش کنید و به جایش درخت بومی نجیب مانند چنار بکارید.

درخت عرعر در ایران گونه مهاجم است، زیست بوم را نابود می کند، هر کجا یافتید نابودش کنید و به جایش درخت بومی نجیب مانند چنار بکارید.

صمغ درختی به نام پسته ماستیخ است که تازیان آن را مصطکی و ایرانیان رماس می نامند

ژد زدی

Pistacia lentiscus

پسته ماستیخ ( مصطکی )

تناب واژه پارسی از ستاک تنیدن است که بن آن تن است و پسوند ـاب ( که معنی این پسوند برای من روشن نیست ) . به هر روی نباید به ریخت نادرست طناب نوشاه ش ...

تناب واژه پارسی از ستاک تنیدن است که بن آن تن است و پسوند ـاب ( که معنی این پسوند برای من روشن نیست ) . به هر روی نباید به ریخت نادرست طناب نوشاه ش ...

گونه ای درخت که در ایران به نام جَگ و در هند به نام شیشَم شناخته می شود.

گونه ای درخت که در ایران به نام جَگ و در هند به نام شیشَم شناخته می شود.

توی همین عکس نوشته ۳۵۰ سال ۱۲۳۰ از کجا میاد؟

پیلو

در پارسی میانه: پشیچ

بلاش نامی رایج در میان ایرانیان بوده، ساسانیان و اشکانیان از این نام استفاده می کردند، هیچ ترکی در تاریخ از این نام استفاده نکرده و طبیعی است، چون ای ...

در پارسی میانه: آموژکار

در پارسی میانه: پتیوختک

در پارسی میانه: همیستاریدن

رقابت کردن

رقابت

رقیب

در پارسی میانه: همیستاری

در پارسی میانه: کسی که به دیگری تهمت می زند

به معنی تهمت هم آمده

در پارسی میانه: وَلَخش

در پارسی میانه: ویس

وارِن نام دیگر گیلان در زمان ساسانیان

در پارسی میانه: هوماک

در پارسی میانه: شنوسک در پارسی نو: شنوسه

در پارسی میانه: وندگری

نام این شهر در پارسی میانه: تَوَک

یک نام در پارسی میانه

بَرات یک واژه تازی است ولی بِرات یک نام پسرانه در زبان پارسی میانه بوده است.

در پارسی میانه: فرکان

نومید

ایمیت در پارسی میانه را اگر به پارسی نو برگردانیم می شود: اُمید

ایمیت در پارسی میانه را اگر به پارسی نو برگردانیم می شود: اُمید

آتورپات در پارسی میانه را اگر به پارسی نو برگردانیم می شود: آذرپاد

آتورپات در پارسی میانه را اگر به پارسی نو برگردانیم می شود: آذرپاد

آب در پارسی میانه: آپ ( Āp ) آب در برخی گویش های ایرانی: او ( Ow )

در پارسی میانه: سورپ

در پارسی میانه: آهین / آسین

ارزیزین

مانند زر ( طلا )

خوب است که پانترک ها بدانند همان واژه بگ/بیگ در زبان های ترکی هم از زبان های ایرانی گرفته شده و ریشه در واژه بغ دارد که به پارسی باستان برمی گردد، زم ...

در پارسی میانه: داناک

در پارسی میانه: گُهرَک

پسوند یه پارسی با یه تازی تفاوت داره پارسی میانه ih تازی ye

واژه گوبراک به معنی بیدار هم از همین کارواژه گرفته شده ولی بعد به ریخت جعلی قبراق درآمده

این نام ربطی به گیاه کتان ندارد، در واقع کت انه است. کت یعنی خانه و انه پسوند نسبت است، مانند مردانه و زنانه. کتانه به معنی کدبانو اشاره دارد، بانو ...

نامی دخترانه

بُژیدن به معنی نجات دادن است.

این نام از ریشه اوستایی وید به معنی دانستن است، پس می توان ویدا را دانا معنی کرد.

تکینه

منحصربفرد

گیاهی گلدار از خانواده نیلوفر پیچ است. این گیاه در شمال و مرکز آفریقا، جنوب اروپا و غرب آسیا و همچنین بخش هایی از جنوب شرقی آسیا و استرالیا یافت می ش ...

گیاهانی که در زمین های شور و خشک رشد می کنند

حرا درختی شورزی از خانواده مانگرو است که در کرانه های جنوبی ایران هم رشد می کند.

نام درستش در پارسی نو آذربایگان است، در پارسی میانه آذرپادگان و در پارسی باستان آتورپاتکان، هر سه در واقع یک واژه هستند به معنی جایگاه نگهداری آتش.

در پارسی میانه به معنی سوخته

در پارسی میانه به معنی سوزن

در پارسی میانه: سرماک

خلاصه کردن

خفاش

بخار

تبخیر کردن

تبدیل

برخی به معنای حالت به کار می برند

آبسان آوه

ریخت پیشین: میزدک

ویستام

اعتماد

پایان

شاید ستاک گذشته وزیدن باشد

بیابانیدن در پارسی میانه به ریخت وییابانؽنیتن و به معنی گمراه کردن بوده است. شاید با این منظور که هر کسی راه گم کند سر از بیابان درمی آورد.

سپزگی در پارسی میانه به معنی سخن چینی بوده

اَشتَر در پارسی میانه به معنای تازیانه ( شلاق ) بوده

در پارسی میانه: تازانک - اَشتَر

در پارسی میانه: شروار

مخنث

واژه تازی خنثا از واژه پارسی میانه خنزک گرفته شده که در پارسی میانه می توان آن را خنزه گفت.

در پارسی میانه: ویزوختک در پارسی نو: گزخته

واژه تازی خنثا از واژه پارسی میانه خنزک گرفته شده که در پارسی میانه می توان آن را خنزه گفت.

ستاک گذشته گزاییدن

ستاک گذشته پژوهیدن

قنات در پارسی میانه

آب قنات

کانکی نیکوناپ در پارسی میانه

وَسناد در پارسی میانه

پوست مار در پارسی میانه

زبان های قوی تر نمی توانند زیرمجموعه زبان های ضعیف تر باشند، مگر از دید افراد قبیله پرست که راستی و درستی برایشان مهم نیست

یابنده

یافت کردن

یافت

یافت شدن

واژگان در پارسی میانه به ریخت اپاچکون بوده

حایض

حایض

خون حیض در پارسی میانه

سکس

اندازه در پارسی میانه به ریخت هندازه بوده

انگردیدن در پارسی میانه

هنگرتیک در پارسی میانه

هواسیدن یعنی پاک کردن در زبان پارسی میانه

هوداری

در پارسی میانه به ریخت نیکاسداری بوده

هوکارش

هوکاریدن برگرفته از پارسی میانه

به نگر می رسد واژه عَیّار برگرفته از کارواژه ایاریدن پارسی باشد، به معنی یاری کردن. در زبان پارسی میانه هم به ریخت هَییارؽنیدن بوده

در زبان پارسی نو ایاری و در زبان پارسی میانه هَییارؽن بوده است.

اَیاریدن به معنی یاری کردن است این کارواژه در پارسی میانه به ریخت هَییارؽنیدن بوده است

رَختن ستاک گذشته رنجیدن است رِختن کوته نوشت ریختن است

اَنداک در پارسی میانه به معنی غم اندوه هم ریشه در آن دارد

اندوه در زبان پارسی میانه

چَشاک در پارسی میانه به معنی غم

ایرانیت در شکل درست با واکه i دو معنی دارد: ۱ - نام یک کانی با ترکیبات مس و سرب و کروم و سیلیکان و کروم و اکسیژن و فلوئور و هیدروژن است که بلور سه شی ...

این واژه از نظر ساختاری غلط است، پسوند یت عربی نباید به واژگان ایرانی بچسبد.

بلوت این واژه تازی نیست پس نباید با ط نوشته شود

زادگان

زبان لکی یک زبان از خانواده زبان های ایرانی است. بسیار احمقانه است که زبان ها را زیرمجموعه یکدیگر بدانیم و این رویکرد قبیله پرستانه را باید کنار گذا ...

گوبراسیدن یک کارواژه پارسی میانه به معنای بیدار کردن است

عبوس یعنی اخمو عباس یعنی بسیار اخمو

اخمو

باری

پیشاب و پیخال دو واژه پارسی هم آغاز جایگزین خوبی برای ادرار و مدفوع

پیشاب و پیخال دو واژه پارسی هم آغاز جایگزین خوبی برای ادرار و مدفوع

پیشاب و پیخال دو واژه پارسی هم آغاز جایگزین خوبی برای ادرار و مدفوع

پیشاب و پیخال دو واژه پارسی هم آغاز جایگزین خوبی برای ادرار و مدفوع

پیشاب و پیخال دو واژه پارسی هم آغاز جایگزین خوبی برای ادرار و مدفوع

گجسته نفریده هر دو برگرفته از پارسی میانه ولی با ریخت پارسی نو

نام درست: بوئین

شتردوانی

در زبان پارسی جیم ساکن پیش از دال نمی آید، پس هژده درست است.

نام اصلی شهر قرچک چه بوده است؟ آیا قرچک شکل دگرگون شده نام اصلی است یا نام اصلی به کل چیز دیگری بوده است؟

نام اصلی این شهر چه بوده؟ نام های تازی همه جعلی هستند

هیچ ارتباط محکمی میان قشقایی های ایران با ترکان واقعی یا مغول ها وجود ندارد. کشکایی ( قشقایی ) ها از کشکه رود خوارزم ( قشقه دریا ازبکستان ) که بخشی ...

ایسترگ

آرتا ( نیک و پاک ) ویل ( شهر و آبادی )

به احتمال زیاد نامش اسپهک بوده

سرا

به معنی بیمار شدن است در پارسی میانه به ریخت ویمارؽنیدن بوده

پژوهیدن به معنی تحقیق کردن است و پژوستن ستاک گذشته آن است. پژوهنده یعنی محقق پژوهش یعنی تحقیق

در پارسی میانه ویزوستن بوده

تفاوت نیوشیدن و شنویدن: شنویدن و شنودن فقط به معنی شنیدن هستند ولی نیوشیدن یعنی گوش دادن و فرمان بردن نیوشا یعنی حرف گوش کن

مِچیدن به معنی پلک زدن است

گواهیدن به معنی گواهی دادن است این کارواژه در پارسی میانه به ریخت گوگاییدن بوده است

گوبراک همان است که به غلط قبراق گفته می شود. گوبراسیدن یک کارواژه از پارسی میانه به معنای بیدار کردن است.

این واژه به ظاهر ترکی از واژه پارسی میانه گوبراک گرفته شده گوبراسیدن در پارسی میانه به معنی بیدار کردن است

این کارواژه در پارسی میانه به ریخت گَرامیگؽنیدن بوده

این کارواژه در پارسی میانه به ریخت کُخشیدن بوده

فروغیدن به معنی روشنایی دادن است این کارواژه از فروگیهیستن در پارسی میانه آمده

در پارسی میانه به معنی پیش رفتن است ستاک گذشته آن هم می شود فرنفتن

فرگنیدن در پارسی میانه به معنی متلاشی شدن است ستاک گذشته آن هم می شود فرگستن

این کارواژه در پارسی میانه به ریخت شنازیدن بوده

در پارسی میانه به معنی شرمسار شدن است

شادیدن مصدر جعلی نیست برگرفته از شادیهیستن در پارسی میانه است

ستاک گذشته ریسیدن می شود رِشتن نه ریشتن ریشتن ستاک گذشته ریشیدن است به معنی زخمی کردن

در پارسی میانه به معنی دروغ گفتن است ستاک گذشته آن هم می شود دروختن

پشنگیدن

پِشِنگه در گویش بانشی به معنای قطره های آب پاشیده شده

تهیه

در پارسی میانه به ریخت پسازیدن و پساختن بوده

پرستیدن به معنی مراقبت کردن است ایرانیان به واقع آتش پرست بودند یعنی از آتش مراقبت می کردند. به کار بردن واژه پرستش به جای عبادت یک غلط مصطلح است. ...

ستاک کنون پروستن

بُرزیدن

یاد کردن

یک واژه آرامی به معنی پوست است، واژه جلد در زبان تازی هم ریشه در آن دارد.

احتمال بسیار دارد که کارواژه هزواریدن با کارواژه زواریدن مرتبط باشد که به معنی لاغر شدن است. چون در هزوارش از تعداد وات ها کاسته می شود و هر چه واژه ...

هزوارش گونه ای ساده سازی در نوشتار واژگان بیگانه بوده به طور مثال واژه آرامی Kalba به معنی سگ را KLB می نوشتند، البته با خط ویژه خود

اَزدانیدن برگرفته از کارواژه اَزدؽنیتن در پارسی میانه

ستاک کنون آراستن می شود آراییدن نه آریدن

بخشیدن با بخشاییدن تفاوت دارد و ربطی به هم ندارند، پس نباید به جای هم استفاده شوند. بخشاییدن به معنی عفو کردن است در زبان تازی ستاک گذشته آن هم می ش ...

خالص شدن برگرفته از کارواژه اَبیزگیهیستن در پارسی میانه

تازه ترین کاوش های باستان شناسی انشان را شهرستان بیضا در استان پارس می دانند. منطقی نیست که انشان به عنوان دومین مرکز ئیلام کنار شوش باشد.

نمی دانم چرا برخی ها همه چیز در ذهنشان واژگون می شود! واژه تازی فارِس به معنی سوارکار ریشه در واژه پارس خودمان دارد ولی این اندیشه غلط را نباید داشت ...

یونانی ها به ورکانه می کفتند هیرکانیا

این نام پسرانه است

احتمال بسیار دارد که نامی ایرانی باشد، به دو دلیل: ۱ - در تاریخ هیچ غیرایرانی با این نام شناخته نشده است. ۲ - شاد از واژه های بنیادین پارسی است.

هیچ کدام از این معنای کهن وازه مم در زبان پارسی نیست، پژوهش بیشتری نیاز است.

تفاوت واکاویدن و کاویدن در این است که کاویدن جستجو میان ناشناخته هاست ولی واکاویدن جستجو میان شناخته شده هاست، در واقع چیزی که واکاویده می شود پیشتر ...

واکافت

در زبان پارسی برای خوردن مایعات سه کارواژه وجود دارد: ۱ - نوشیدن: برای چیزی به کار می رود که خوشمزه باشد ۲ - آشامیدن: برای چیز ساده مانند آب ۳ - گسار ...

در زبان پارسی برای خوردن مایعات سه کارواژه وجود دارد: ۱ - نوشیدن: برای چیزی به کار می رود که خوشمزه باشد ۲ - آشامیدن: برای چیز ساده مانند آب ۳ - گسار ...

در زبان پارسی برای خوردن مایعات سه کارواژه وجود دارد: ۱ - نوشیدن: برای چیزی به کار می رود که خوشمزه باشد ۲ - آشامیدن: برای چیز ساده مانند آب ۳ - گسار ...

واشناسیدن ( ستاک کنون ) واشناختن ( ستاک گذشته )

همان وازدن است ولی در زمان کنون

مخفف اوباریدن

در گویش بانشی: ول شدن

کج شدن

وابسته کردن

وابسته کردن ( نگاه کنید به وابستن )

در گویش بانشی: مبهوت شدن

در گویش بانشی: نیهیب دادن

در گویش بانشی: نیهیب

فنر وازه ترکی نیست، در زبان استانبولی به آن یای و در زبان آذربایجانی یایلار گفته می شود. ولی در زبان های هندواروپایی نظیر این واژه مشاهده می شود: آل ...

غر زدن

لاشی برگرفته از کارواژه پارسی لاشیدن به معنی غارت کردن است، پس لاشی یعنی غارتگر

گماردن مخفف گماریدن است و گذشته آن می شود گماشتن

گشادن مخفف گشاییدن است

غاژیدن

فلخیدن ( زمان کنون ) فلخودن ( زمان گذشته )

جزیره ای است در اقیانوس آرام که میان استرالیا و زیلاند نو واقع شده و حکومتی نمیه مستقل دارد. یک کشورواره محسوب می شود که پیرو استرالیا است، خود استر ...