اسم - صفحه 73

شهری، اهل شهر

فاتح شهر، از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری ایرانی و سالار اردشیر بابکان پادشاه ساسانی

شهربان، نگهبان شهر

نهر و رودخانه بزرگ، نام سازی

شهنام، از نامهای باستانی

نام یکی از نجبای ایرانی در زمان ساسانیان

نام ماه ششم از سال شمسی، نام فرشته نگهبان آتش، نام روز چهارم از هر ماه شمسی در ایران قدیم

پادشاه آتش

شاهپور پسر شاه، شاهزاده، شه ( فارسی ) + فور ( معرب پور )

نام پسر ابولخیر، اخترشناس و ریاضیدان ایرانی

یاد شاه، مرکب از شه ( شاد ) + یاد ( خاطره )

معروف، نام آور، نامدار

بالا بلند و نیکو خوی

بنده نیکوکار

بنده ی یاریگر و کمک کننده، بندهی یاور

بنده پروردگار یاریگر

بنده پیامبر

بنده پروردگار هدایت کننده و راهنما، بنده ی خدای هدایت کننده، بنده ی خدای راهنما، ( اَعلام ) ) حاج م ...

باهوش

دانا و عاقل

نام پدر میرسوس سردار پارسی در زمان داریوش پادشاه هخامنشی

مخفف اسکندر

نام یکی از سرداران پارسی داریوش هخامنشی

جنگاورِ شمشیرزن

نام کوهی است

سیاوش

سیب کوچک یا بوی سیب، سیب کوچک، بوی سیب، ( اَعلام ) عمرو ابن عثمان: [قرن هجری] زبان شناس ایرانی، از ...

نام یکی از سرداران داریوش سوم پادشاه هخامنشی

آشکار، نورانی، روشن

با آب روان، نام رودی در جنوب ترکیه، روان شدن آب بر روی زمین، رفتن در زمین جهت عبادت، ( اعلام ) ( = ...

از رودهای معروف در شمال ایران قدیم، ( اعلام ) ( = سیردریا ) رودی در قرقیزستان و قزاقستان به طول حدو ...

ترکیب دو اسم صدرالدین و محمد ( پیشوای دین و ستوده )، از نام های مرکب، م صدرالدین و محمّد، ( اَعلام ...

رؤسا و بزرگان، صدر ( عربی ) + ان ( فارسی ) رؤسا و بزرگان

راستگو، صدیق، دوست، ( اَعلام ) نام شهرستانی در مرکز استان یزد

مهم

نام آخرین تن از سلسله یهود

راه، طریق، ( به مجاز ) پل صراط

آواز، صدا، ( در قدیم ) صدایی که از قلم در وقت نوشتن ایجاد می شود، صدایی که از در هنگام باز و بسته ش ...

رویگر، نام سلسله ای در ایران که سر سلسله آن یعقوب پسر لیث است

آن که خلوص و پاکی ای چون علی ( ع دارد، لقب ظهیرالدوله مؤسس

نام ماه دوم از سال قمری، نام کوهی در نزدیکی مدینه

ترکیب دو اسم صفر و علی ( ماه دوم قمری و بلند قدر )

روشنی، بی آلایشی، صفا، ( اَعلام ) نام برخی از صحابه و محدثان

برگزیده علی ( ع )

دعای بنده به سوی خداوند، نماز

خداوند بی نیاز

( به ضم شین ) عربی مرکب از شکر ( سپاس ) + علی ( بلندمرتبه )

با شکوه

زیبا، پسر خوش چهره

پاداش دهنده، جزا دهنده، پاداش دهنده جزا دهنده مرکب از شیان ( جزا و پاداش ) + الف فاعلی

از قبایل عرب

سفیدی مو، پیری

نام حکیمی که خاک را خدا می دانست، برساخته فرقه آذرکیوان است