صفار

/saffAr/

معنی انگلیسی:
worker in brass

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

صفار. [ ص ِ ] ( ع اِ ) ج ِ صُفارة. رجوع به صفارة شود. || آنچه در بن دندان ستور باقی بماند ازکاه و جز آن. ( منتهی الارب ). و رجوع به صُفار شود.

صفار. [ ص َ ] ( ع اِ ) گیاه بهمی خشک. ( منتهی الارب ). و رجوع به صُفار شود.

صفار. [ ص ُ ] ( ع اِ ) مار شکم و کرم آن. ( منتهی الارب ). ماری است در شکم که به دنده ها چسبد و بهنگام گرسنگی آن را بگزد و گویند جانور دیگری است که دنده ها و استخوانهای پهلو را که سوی شکم است می گزد و گفته اند کرمی است در شکم. ( اقرب الموارد ). || زردآب شکم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || کنه. ( منتهی الارب ). || آنچه در بن دندان ستور باقی بماند از کاه و جز آن. ( منتهی الارب ). و رجوع به صِفار شود. || کرمکی که در سم ستور و سپل شتران پیدا شود. ( منتهی الارب ). دویبة تکون فی الحوافر و المناسم. ( اقرب الموارد ). || گیاه بهمی خشک. ( منتهی الارب ). و رجوع به صَفار شود. || بانگ و فریاد. ( منتهی الارب ). الصفیر. ( اقرب الموارد ). || زردی که بر لون و پوست برآید. ( اقرب الموارد ). زریر. ( مهذب الاسماء ). زردی که بر بشره افتد و آن مرضی است. یرقان. || آسه گندم. ( مهذب الاسماء ). وقع فی البرّ الصفار، هو صفرة تقع فیه قبل أن یسمن و سمنه ان یمتلی حبه. ( اقرب الموارد ).

صفار. [ ص َف ْ فا ] ( ع ص ) روی گر. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). || روی فروش. ( مهذب الاسماء ). ج ، صفارون. || مسگر، و در الانساب سمعانی ضبط این کلمه را به ضم صاد نوشته است و گوید یقال لمن یبیع الاوانی الصفریة. ( الانساب ورق 353 الف ).

صفار. [ ص َف ْ فا ] ( اِخ ) پشته ای است. ( معجم البلدان ).

صفار. [ ص َف ْ فا ] ( اِخ ) آقای سعید نفیسی نوشته اند: از شاعرانی است که در تذکره ها نام اونیست و تنها در فرهنگها اشعار او را بشاهد لغات آورده اند و چون در فرهنگ اسدی هم نام او هست پیداست که در قرن چهارم بوده و اشعاری که از او در فرهنگ ها آمده بدین گونه است : در لغت سارنج که مرغکی کوچک است :
تو کودک خرد و من چنان سارنجم
جانم ببری همی ندانی رنجم.
در کلمه ستیر که واحد وزنی بوده است هر یک هفت درم سنگ :
یارب چه جهانست این یارب چه جهان
شادی به ستیر بخشد و غم به قپان.
در لغت تاخ که نام درختی است :
عشق آتش تیز و هیزم تاخ منم
گر عشق بماند این چنین وای تنم.بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

رویگر
( صفت ) ۱ - رویگر . ۲ - روی فروش .
لیث بن معدل

فرهنگ معین

(صَ فّ ) [ ع . ] (ص . )۱ - رویگر. ۲ - روی - فروش .

فرهنگ عمید

رویگر.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] صفار (ابهام زدایی). صفار ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • محمد بن حسن صفار قمی، ابوجعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی از محدثان بلندمرتبه امامی مذهب و از هم عصران و یاران امام حسن عسکری (علیه السلام)• ابواسحاق ابراهیم بن اسحاق صفار اصفهانی، از محدّثین اصفهان• ابوالفضل ثابت بن محمد صفار اصفهانی، از محدّثین عامّه در قرن ششم هجری در اصفهان• ابوطاهر سعید بن محمد صفار تیمی اصفهانی، از محدّثین اصفهان• رضا صفار هرندی، از اعضای موتلفه اسلامی و شهید در سال ۱۳۴۴
...

جدول کلمات

رویگر

پیشنهاد کاربران

بپرس