صدیقا

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
صدق (۱۵۵ بار)

«صِدِّیق» صیغه مبالغه از «صدق» و به معنای کسی است که بسیار راستگو است. بعضی گفته اند: به معنای کسی است که هرگز دروغ نمی گوید، و یا بالاتر از آن توانایی بر دروغ گفتن ندارد، چون در تمام عمر عادت به راستگوئی کرده است. و نیز بعضی آن را به معنای کسی می دانند که عملش تصدیق کننده سخن و اعتقاد او است، و نمونه کامل صداقت است.