قدرت

مضمون این کتاب دربارهٔ کاربرد بیرحمانه قدرت در اروپای پیش از جنگ جهانی دوم است. نویسنده تلاش کرده است از منظر جامعه شناسی سیاسی و همچنین نگاه فلسفی، بررسی موشکافانه و همه جانبه ای از ماهیت قدرت ارائه دهد. وی در فصول مختلف کتاب، صورتهای قدرت و همین طور قدرت از منظر روحانیون و پادشاهان را بررسی می کند، سپس به تبیین «قدرت برهنه» و «قدرت انقلابی» می پردازد و تأثیر ایدئولوژی را بر منشأ قدرت می سنجد. در فصول پایانی نیز تلاش می کند مقوله قدرت را از صافی اخلاق و صورت بندی های فلسفی بگذراند.
راسل قدرت اقتصادی را یک قدرت اصیل نمی داند بلکه می گوید که قدرتی مشتق است. او می گوید که قدرت اقتصادی مد نظرش با آنچه کارل مارکس مطرح کرده بود فرق دارد. منظور او از قدرت اقتصادی مؤثر بودن پول و کالا در زندگی انسانی است و سپس می افزاید که مارکس و دیگر اقتصاددانان قدیم این نوع قدرت را نوعی قدرت اساسی قلمداد می کردند.
طبق تعریف مثبتی که راسل از قدرت دارد قدرت به معنای پدیدآوردن آثار مطلوب است. راسل در این کتاب می افزاید: اگر یکی از دو فردی که دارای خواست های مشابه اند بر همه خواست آن دیگری غلبه کند پس قدرت بیشتری از او دارد.
راسل برای طبقه بندی صورت های قدرت راه های گوناگونی پیشنهاد کرده که به زعم او هر کدام از این راه ها فایده خاص خود را دارند. او قدرت را به دو نوع قدرت بر افراد انسانی و بر ماده بیجان تقسیم بندی می کند. بحث راسل از قدرت بیشتر مربوط به نوع اول است اما دربارهٔ نوع دوم قدرت می نویسد: یکی از علل اصلی دگرگونی های عصر جدید افزایش قدرت بر ماده بیجان است که از علم برخاسته است.
راسل قدرت انسانی را برحسب روش افراد تأثیر کننده یا برحسب نوع سازمان هایی که دخالت دارند طبقه بندی کرده است.
او قدرت مندترین و مهم ترین سازمان روحانی تاریخ را کلیسای کاتولیک می داند. او دوران های مختلف تاریخی قدرتمندی کلیسای کاتولیک را در این کتاب شرح داده است.
راسل نظام سلطنتی را مورد بحث و نقد قرار داده و نوشته است که اگر سلطنت موروثی نباشد احتمال جنگ داخلی بیشتر است. با استناد به نوشته های راسل دربارهٔ سلطنت در کتاب قدرت می توان اندیشه های سیاسی او را کاملاً متفاوت از فیلسوفانی مثل افلاطون و ارسطو دانست که به ترتیب کتاب های جمهور و سیاست را نوشته اند.

• قدرت به عنوان سنجش نفوذ یا کنترل بر نتایج، وقایع، کنشگران و موضوعات ( برونش ها ) ;
• قدرت به عنوان منعکس کنندهٔ 'پیروزی در جنگ ( کشمکش ) و دستیابی به ' امنیت.
• قدرت به عنوان کنترل بر منابع و قابلیت ها.
• قدرت به عنوان وضعیت قانونی یا شان ، که برخی از ایالت ها یا کنشگران دارند و برخی دیگر ندارند.
گفتمان مدرن به طور کلی بر مبنای قدرت دولت ها شامل هر دو قدرت اقتصادی و نظامی صحبت می کند. آن دولت هایی که دارای مقادیر قابل توجهی از قدرت در سیستم بین المللی هستند دسته بندی می شوند ، به عنوان قدرت متوسط ها، قدرت های منطقه ای ها، قدرت های بزرگ ها، ابرقدرتها، یا امپراتوری ها / سلطه گران، اگر چه هیچ استاندارد مورد قبول برای آنچه که یک دولت قدرتمند را تعریف می کند وجود ندارد. گروه ۲۰ به عنوان نشستی از دولت هاست که تلاش در تغییر درجات نفوذ در سیستم بین المللی را دارد، دیده می شود.
اشخاص و موسسات و نهادها غیر از کشورها هم می توانند در روابط بین المللی صاحب قدرت و تأثیرگذار شوند. که می توانند شامل اتحادیه های چندملیتی مانند اتحادی اروپا سازمان های بین المللی، سازمان های نظامی متحد مانند ناتو، شرکت های چند ملیتی مانند وال - مارت، سازمان های غیر دولتی، کلیسای کاتولیک، القاعده، یا دیگر نهادها مانند بازرگانان لیگ برتر باشد.
با اینکه امروزه استفاده از قدرت در صحنه بین الملل دارای اشکال گوناگونی است اما ترجمان قدرت را باید در کارکردهای زور جستجو کرد که عبارتند از:
• دفاعی: با هدف دفع حملات و کاهش خسارت های ناشی از حمله که می تواند روشی صلح آمیز یا فیزیکی داشته باشد، مقصد آن اول نظامی و سپس صنعتی است و ویژگی ضربه نخست برای مقاصد دفاعی را دارد.
• بازدارندگی: هدف آن جلوگیری از آغاز یک حمله توسط دشمن است که روشی صلح آمیز دارد و مفصل ج مقصد آن در درجه نخست غیرنظامی و سپس نظامی یا صنعتی است. ویژگی آن تهدید به تلافی و آمادگی وارد کردن ضربه دوم است.
• اجبارکنندگی: هدف این کارکرد مجبور کردن دشمن به توقف انجام برخی اقدامات است که می تواند روشی صلح آمیز یا فیزیکی داشته باشد. مقاصد آن می تواند بدون طبقه بندی نظامی، غیرنظامی یا صنعتی باشد. دستیابی به این کارکرد مشکل است اما نشان دادن آن به دشمن آسان.
• پرستیژ: هدف آن تقویت پرستیژ و روش آن صلح آمیز است. مقصد خاصی ندارد اما ممکن است تهدیدکننده باشد.

مورگانتا در تعریف قدرت از رابطه روانی بین واحدهایی که قدرت را اعمال می کنند و واحدهایی که قدرت بر آن ها اعمال می شود است. این رابطه دارای سه منشأ سود، هراس از زیان و احساس تعلق است که از طریق تهدید، جاذبه یا کاریزما اعمال می گردند.
ریمون آرون در تعریف قدرت توانمندی برای اقدام یا نابودی را ملاک قرار داده می شود. وقتی افراد قدرت خود را در رابطه با دیگران اعمال می کنند مفهوم واقعی سیاست شکل می گیرد.
راسل قدرت را نوعی توانمندی تعریف می کند که توانایی ایجاد تأثیرات مورد نظر را داشته باشد و بدین ترتیب قدرت مفهوم کمی پیدا می کند.
در تعریف هالستی قدرت نیازمند اقدام است؛ اقدامی که بازیگر «الف» نسبت به بازیگر «ب» دنبال می کند تا بازیگر «ب» روش خاصی که در تطابق با آرزوهای بازیگر «الف» است را در پیش بگیرد.
ارگانسکی قدرت را در دو قالب مثبت و منفی تعریف می کند؛ قدرت مثبت توانایی وادار کردن به اقدام خاصی است و قدرت منفی توانایی بازداشتن از اقدام نامطلوب.
از نظر کارل دویچ قدرت توانایی برتری یافتن در تعارضات و غلبه بر موانع است. وی سیاست را مشکل از کنترل رفتار بشری از طریق عادات و به شکل داوطلبانه یا از طریق تهدید به مجازات می داند. از نظر وی سیاست دربرگیرنده دو عنصر عادت و تهدید است.
دیوید سینگر نیز قدرت را مستلزم نفوذ می داند. از نظر او دو تکنیک تهدید به مجازات و وعده و وعید از جمله مهم ترین تکنیکهایی قدرت محسوب می شوند.
ملاصدرا در تعریف قدرت به دو مفهوم اشاره کرده است: قدرت یک کیفیت نفسانی است که منشأ انجام کاری یا ترک آن خواهد شد، یعنی برای او امکان اقدام به کاری یا ترک آن به طور مساوی وجود دارد، بنابراین، از آنجا که فعل و ترک آن برای او مساوی است، در ترجیح یکی از آن دو، نیازمند انگیزه ای درونی است، زیرا ترجیح یک طرف بر طرف دیگر بدون مرجّح ممکن نیست. دوم اینکه فاعل باید آزاد باشد به گونه ای که هر گاه خواست، کاری را انجام دهد و هر گاه نخواست، آن را انجام ندهد.

تبر / طبر / تپور ( تپورستان / تپور / تپه / سرتپ زدن ( پس گردنی در زبان مازندرانی ) / تور ( تغییر ب به واو آنرا ساخته ) همچون تاب / تب / تپ و . . . . نشان از برامدگی دارند چه مکانی به بیماری چه در ابزار و لاب ( وسیله ) های دیگر
برای قدرت = تون / توان / تاب ( بیشتر برای تحمل/ ضربه بکار میرود اما اینجا هم میتوان بهره برد ) . . . . برای نمونه
با قدرت بالا = با توان / تون بالا
اقتدار/ امکان = تونش / توانش
مقتدر = پرزور / پرتوان / تپنده / استوار
توان از تبان / تپان آمده که همان ضربه و قدرت است
قابلیت = تونست ( تون اِست ) = دارای توان

نیرو niru، توان tavān، زور zur، چمک camak ( دری )
شیمه shima ( خراسانی ) .

ستونهای قدرت یک کشور تنها قوه نظامی آن نیست و اگر کسی چنین فکر می کند به بیراهه رفته، شاه مخلوع پنجمین قدرت نظامی بود که در زمان سریعی معزول و مطرود ومندک شد.
بعضی از ستونها و مولفه های قدرت یک کشور عبارتند از :
۱ - میزان عدالت اجتماعی مهیا شده توسط نظام حاکم بر کشور و مردم
۲ - گستردگی و گشاده مشربی و تساهل نظام حاکم در قبال مذاهب و اقوام و ملیتها در عین حفظ فرهنگ اصیل ایرانی و اصول مهم فرهنگی
۳ - قدرت نفوذ زبان یک کشور در خارج کشور که متاسفانه در چهل و چهار سال اخیر حتی زبان فارسی پنج درصد در عالم هم بسط و ترویج نیافته و هزینه و توجه بسیار کمی به آن شده
۴ - قدرت آزادی بیان و مواخذه نشدن افراد به جرم ابراز عقاید و خواسته ها و احساس های درونی و یافتن راههای مناسب در قبال مدارا با انسان های متفاوت و غیر معمول و پذیرفتن انها نه کوبیدن و مطرود و منزوی کردن یا فراری دادن انها که این مدارا و پذیرش از نشانه های گستردگی و مدارای سازنده و غنی بودن و نام نیکوی جهانی فرهنگ ایرانیست
۵ - قدرت توجه و سرمایه گذاری و توسعه هر چه بیشتر تکنولوژی روز
۵ - قدرت توجه به زنان جامعه و حقوق و امنیت و رفاه آنان در کنار مردان به عنوان یک عنصر مهم و حیاتی توجه اکید به حفظ و سلامت پرورش کودکان و توجه مناسب و متعادل به بسط و پرورش زاد و ولد های ایرانی و اصیل و کارامد و دشمن شناسی و دشمن شناسی و موضع مناسب در مقابل دسیسه هایی که برای کنترل نژاد اصیل فارسی و ایرانی در جهان تدارک داده شده ( هشدار )
۶ - توجه به توسعه آموزش پرورش و سرمایه گذاری فراوان در این امر
۷ - جلوگیری از تبعیض و همچنین مانع شدن فاصله طبقاتی میان اقشار مردم و ثروتمندان و توجه به فقرا و اقشار عادی و ضعیف جامعه
۸ - جلوگیری از فرار مغزها و سرمایه گذاری و هوشیاری لازم در این امر ضروری خطیر
۹ - توجه به فرهنگ و هنر اصیل باستانی یک کشور مانند ایران که مشهور به تمدن و مدنیت و فرهنگ و هنر است و حفظ و بسط و پرورش آن
۱۰ - پذیرش انتقاد و شکایات به عنوان اهرم های بازدارنده و پرورش دهنده توسط نظام حاکم بر یک کشور نه سرکوبی و خفه کردن صدای مخالفان
۱۰ - توجه به علم و دانش و سرمایه گذاری در آن
۱۱ - نظام کاری عادلانه و شایسته
۱۲ - میزان امنیت مهیا شده توسط نظام حاکم یک کشور در میان مردم
۱۳ - صداقت و عدالت و جداکردن سیاست از موذی گری و قلدری و ظلم و تبعیض و فساد
۱۴ - منع شدید توهین و تبعیض نژادی اقوام و ملیتها
۱۵ - پخش عادلانه ثروت و امکانات و منابع در تمام شهر ها و مناطق نه محصور و ذخیره کردن ثروت و منابع و ساختن کارخانه ها در چند شهر خاص و برای قشری محدود و خودخواه و ناکارآمد و منع تبعیض اقتصادی
۱۶ - نظامی قضایی عادلانه و کارامد
۱۷ - اجرای قطعی نرم قانون دور از خشونت و افراط و آموزش مردم و نظام برای قانون پذیری و قانونمندی نه رابطه مندی افراد در این مقوله و برتری قانون بر فرد نه فرد بر قانون
۱۸ توجه به میراث فرهنگی باستانی و بناهای باستانی مشهور کشور و حفظ اکید آنها
۱۹ - توجه به موسیقی و هنر و شعر وادب واخلاق و مردمداری و مردم مداری و ارزشها
۲۰ - داشتن رابطه فرهنگمداری و سیاسی و اقتصادی با سایر کشورهای جهان و استراد نرم شهرها و کشورهای جدا شده از ایران که به واسطه بیکفایتی برخی از شاهان و سیاستمداران ایران از ایران جدا شده و توجه قطعی و حتمی به استراد آثار باستانی ربوده شده از ایران زمین و ایجاد دادگاه حقوق بشر و صلح بین المللی ایرانیان در ایران ( که در عالم مشهور به فرهنگ و تمدن و حقوق بشر است ) و عضو کردن سایر کشورها و همچنین دادگاه بین المللی دروغ پراکنی رسانه ها و جمع آوری مدارک برای محاکمه انها
اینها از برخی از اهرم های قدرت ایران است که ما از روی دلسوزی و مهر و تعصب به ایران برای شما برشمردیم
( هشدار )