[ویکی فقه] در این نوشتار زندگی نامه تفصیلی سیدمحمدمهدی حسینی اصفهانی خراسانی آورده شده است. این متن، ذیل عنوان سید محمد مهدی حسینی اصفهانی خراسانی در کتاب گلشن ابرار آمده است.(۱۱۵۲- ۱۲۱۸قمری)
یکی از چهره های درخشان در کاروان علم و اخلاق، حکیم شهید علامه سید محمدمهدی اصفهانی خراسانی است. (ایشان را نباید با میرزا مهدی اصفهانی، مؤسس مکتب تفکیک اشتباه کرد.) او، دانشور والامقامی بود که طی سال های متمادی با اهتمام به نیروی ایمان، پارسایی، صلابت فکر، و پژوهش های پرمایه، ارزشمندترین گوهرهای حکمت و معرفت را در برابر دیدگاه همگان برنشانید.عمر با برکت این حکیم از زمان قدرت تشخیص و احساس تعهد و مسئولیت تا هنگام شهادت، به یاد گرفتن و تربیت شاگردانی شایسته و پرمایه و مباحثه و تفکر و کاوش در افکار علما و حکمای سلف سپری گردید. به موازات این جهاد علمی و آموزشی، با ذکر و عبادت و نیایش و تزکیه ی درون، انس ویژه و مداومت داشت و همواره با کوله باری از وارستگی و قناعت و صداقت و پاکی روزگار می گذرانید. البته هیچ گاه به بهانه ی پرداختن به نشر فرهنگ و معارف دینی و تهذیب نفس، از حوادث وسایل سیاسی واجتماعی غافل نبود و با مقاومت در برابر اشرار و غاصبان و زورگویان، حماسه ای شکوه مند را ترتیب داد و شهد شیرین شهادت را نصیب خود ساخت.
نسب و نیاکان
پاره ای از منابع و کتب رجالی، این آیت حکمت و معرفت را در زمره ی سادات موسوی معرفی کرده اند، اما مدارک و مستندات متعددی چنین ادعایی را ارائه نداده اند. در گنجینه گران بهای آستان قدس رضوی، شجره نامه ی خاندان ایشان به دست آمده و حضرت آیت الله مرعشی نجفی آن را تصحیح و تصدیق کرده است. بر اساس این سند استوار که از زمان حیات آن سید بزرگوار در آن مکان مبارک به ثبت رسیده است، وی از سادات حسینی و نسبش به اسماعیل فرزند امام صادق، علیه السلام، می رسد.امام صادق، علیه السلام، ده فرزند داشت که مادر سه نفرشان یعنی اسماعیل و عبدالله و ام فروه، دختر حسین بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب ، علیهم السلام، است. اسماعیل از تمام برادران بزرگ تر بود و حضرت صادق، علیه السلام، وی را بسیار دوست می داشت. به همین دلیل عده ای تصور کردند او، جانشین فروغ ششم در امر امامت است، ولی این فرزند گران مایه در زمان پدرش به سال ۱۳۳ قمری در آبادی عریض، از توابع مدینه درگذشت و اهالی پیکرش را بر سر دوش تا مدینة النبی آوردند و در قبرستان بقیع دفن کردند. با توجه به این که مادر اسماعیل، فاطمه دختر حسین اثرم، فرزند امام دوم شیعیان است، سید محمدمهدی از طریق مذکور، سید حسنی هم هست. فاطمیان که در شمال آفریقا خصوصا مصر۲۷۴ سال فرمان روایی کردند، در این سلسله قرار می گیرند. برخی از افراد این خاندان تا اواخر قرن هفتم در شهر حلباز توابع سوریه کنونی می زیسته اند و معمولا همگی از علما و عرفا و زهاد عصر خویش محسوب می شده اند و رفته رفته به کرمان و اصفهان مهاجرت کرده اند.
روزنه ای در تاریکی
در اواخر دوازدهم هجری، اصفهان یکی از تلخ ترین حوادث را پشت سر می نهاد؛ زیرا سلسله ی مقتدر صفویه در سال ۱۱۳۵ سقوط کرده و روی کار آمدن افاغنه، بزرگ ترین خسارت و آسیب را به جامعه ی علمی و فکری و روحانیت شیعه این شهر وارد ساخت؛ زیرا، فتنه ی این طایفه شیرازه مجامع علمی و آموزشی را و از هم گسست و برخی علمای اصفهان به تیغ جفای مهاجمان به شهادت رسیدند یا آن که اصفهانرا ترک کردند و به سوی روستاها و نقاطی کوچ کردند که افغان ها به آن نواحی دست رسی نداشتند و بعضی هم عازم عتبات عراقگردیدند.از آن همه حکیم و عارف و مجتهد و محدث و ادیب که در اصفهان مشغول تلاش های علمی و فکری و ذوقی بودند، اندکی باقی ماندند که این افراد هم در گوشه های انزوا و غربت زندگی می کردند.اگر می خواستند محافل معرفت و حکمت را گرما و روشنی ببخشند، از امنیت کافی برخوردار نبودند. اگر چه نادرشاه افشار، در رفع این تیرگی گام هایی برداشت، اما در همین ایام ایران صحنه درگیری های داخلی و جنگ های خارجی بود و حرکات ناهنجار اواخر عمر این فرمانروا، لکه های سیاهی بر جای گذاشت. سید هدایت حسینی فرزند سید طاهرکه خود از معاریف و پارسایان اصفهان به شمار می رفت و از گزند این آشفتگی ها رنج ها دیده بود، برای رهایی از این ظلمت ویرانگر فرهنگ و معرفت، به درگاه حق تعالی تضرع می کرد و به اجداد طاهرینش توسل می جست و در انتظار صبح صادقی پس از این تاریکی خوف انگیز، لحظه شماری می کرد. تا این که اتفاق دیگری شادمانی را برایش به ارمغان آورد؛ زیرا، در سال ۱۱۵۲ هجری صاحب فرزندی گردید که او را محمدمهدی نام نهاد. او از همان سنین کودکی نبوغ و استعداد فوق العاده خود را آشکار ساخت و خانواده اش آینده ای درخشان و افقی منور را در سیمایش به تماشا نشستند.محمدمهدی در پرتو هدایت ها و پرورش های پدری متقی و مجتهد وارسته، ایام کودکی را پشت سر نهاد و در مقدمات و برخی دانش های متداول ادبی و فکری و اعتقادی محضرش را غنیمت شمرد و خود را برای شرکت در محضر استادانی برجسته و پارسا مهیا ساخت.
در محضر استادان حوزه اصفهان
...
یکی از چهره های درخشان در کاروان علم و اخلاق، حکیم شهید علامه سید محمدمهدی اصفهانی خراسانی است. (ایشان را نباید با میرزا مهدی اصفهانی، مؤسس مکتب تفکیک اشتباه کرد.) او، دانشور والامقامی بود که طی سال های متمادی با اهتمام به نیروی ایمان، پارسایی، صلابت فکر، و پژوهش های پرمایه، ارزشمندترین گوهرهای حکمت و معرفت را در برابر دیدگاه همگان برنشانید.عمر با برکت این حکیم از زمان قدرت تشخیص و احساس تعهد و مسئولیت تا هنگام شهادت، به یاد گرفتن و تربیت شاگردانی شایسته و پرمایه و مباحثه و تفکر و کاوش در افکار علما و حکمای سلف سپری گردید. به موازات این جهاد علمی و آموزشی، با ذکر و عبادت و نیایش و تزکیه ی درون، انس ویژه و مداومت داشت و همواره با کوله باری از وارستگی و قناعت و صداقت و پاکی روزگار می گذرانید. البته هیچ گاه به بهانه ی پرداختن به نشر فرهنگ و معارف دینی و تهذیب نفس، از حوادث وسایل سیاسی واجتماعی غافل نبود و با مقاومت در برابر اشرار و غاصبان و زورگویان، حماسه ای شکوه مند را ترتیب داد و شهد شیرین شهادت را نصیب خود ساخت.
نسب و نیاکان
پاره ای از منابع و کتب رجالی، این آیت حکمت و معرفت را در زمره ی سادات موسوی معرفی کرده اند، اما مدارک و مستندات متعددی چنین ادعایی را ارائه نداده اند. در گنجینه گران بهای آستان قدس رضوی، شجره نامه ی خاندان ایشان به دست آمده و حضرت آیت الله مرعشی نجفی آن را تصحیح و تصدیق کرده است. بر اساس این سند استوار که از زمان حیات آن سید بزرگوار در آن مکان مبارک به ثبت رسیده است، وی از سادات حسینی و نسبش به اسماعیل فرزند امام صادق، علیه السلام، می رسد.امام صادق، علیه السلام، ده فرزند داشت که مادر سه نفرشان یعنی اسماعیل و عبدالله و ام فروه، دختر حسین بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب ، علیهم السلام، است. اسماعیل از تمام برادران بزرگ تر بود و حضرت صادق، علیه السلام، وی را بسیار دوست می داشت. به همین دلیل عده ای تصور کردند او، جانشین فروغ ششم در امر امامت است، ولی این فرزند گران مایه در زمان پدرش به سال ۱۳۳ قمری در آبادی عریض، از توابع مدینه درگذشت و اهالی پیکرش را بر سر دوش تا مدینة النبی آوردند و در قبرستان بقیع دفن کردند. با توجه به این که مادر اسماعیل، فاطمه دختر حسین اثرم، فرزند امام دوم شیعیان است، سید محمدمهدی از طریق مذکور، سید حسنی هم هست. فاطمیان که در شمال آفریقا خصوصا مصر۲۷۴ سال فرمان روایی کردند، در این سلسله قرار می گیرند. برخی از افراد این خاندان تا اواخر قرن هفتم در شهر حلباز توابع سوریه کنونی می زیسته اند و معمولا همگی از علما و عرفا و زهاد عصر خویش محسوب می شده اند و رفته رفته به کرمان و اصفهان مهاجرت کرده اند.
روزنه ای در تاریکی
در اواخر دوازدهم هجری، اصفهان یکی از تلخ ترین حوادث را پشت سر می نهاد؛ زیرا سلسله ی مقتدر صفویه در سال ۱۱۳۵ سقوط کرده و روی کار آمدن افاغنه، بزرگ ترین خسارت و آسیب را به جامعه ی علمی و فکری و روحانیت شیعه این شهر وارد ساخت؛ زیرا، فتنه ی این طایفه شیرازه مجامع علمی و آموزشی را و از هم گسست و برخی علمای اصفهان به تیغ جفای مهاجمان به شهادت رسیدند یا آن که اصفهانرا ترک کردند و به سوی روستاها و نقاطی کوچ کردند که افغان ها به آن نواحی دست رسی نداشتند و بعضی هم عازم عتبات عراقگردیدند.از آن همه حکیم و عارف و مجتهد و محدث و ادیب که در اصفهان مشغول تلاش های علمی و فکری و ذوقی بودند، اندکی باقی ماندند که این افراد هم در گوشه های انزوا و غربت زندگی می کردند.اگر می خواستند محافل معرفت و حکمت را گرما و روشنی ببخشند، از امنیت کافی برخوردار نبودند. اگر چه نادرشاه افشار، در رفع این تیرگی گام هایی برداشت، اما در همین ایام ایران صحنه درگیری های داخلی و جنگ های خارجی بود و حرکات ناهنجار اواخر عمر این فرمانروا، لکه های سیاهی بر جای گذاشت. سید هدایت حسینی فرزند سید طاهرکه خود از معاریف و پارسایان اصفهان به شمار می رفت و از گزند این آشفتگی ها رنج ها دیده بود، برای رهایی از این ظلمت ویرانگر فرهنگ و معرفت، به درگاه حق تعالی تضرع می کرد و به اجداد طاهرینش توسل می جست و در انتظار صبح صادقی پس از این تاریکی خوف انگیز، لحظه شماری می کرد. تا این که اتفاق دیگری شادمانی را برایش به ارمغان آورد؛ زیرا، در سال ۱۱۵۲ هجری صاحب فرزندی گردید که او را محمدمهدی نام نهاد. او از همان سنین کودکی نبوغ و استعداد فوق العاده خود را آشکار ساخت و خانواده اش آینده ای درخشان و افقی منور را در سیمایش به تماشا نشستند.محمدمهدی در پرتو هدایت ها و پرورش های پدری متقی و مجتهد وارسته، ایام کودکی را پشت سر نهاد و در مقدمات و برخی دانش های متداول ادبی و فکری و اعتقادی محضرش را غنیمت شمرد و خود را برای شرکت در محضر استادانی برجسته و پارسا مهیا ساخت.
در محضر استادان حوزه اصفهان
...
wikifeqh: محمدمهدی_حسینی_اصفهانی_خراسانی