حبابه والبیه

[ویکی فقه] حَبابه والِـبیه، از راویان حدیث شیعه می باشد.
وی دختر جعفر و منسوب به والبه، شعبه ای از قبیله بنی اسد بود و از این رو به والبیه اسدیه شهرت یافت.

کنیه حبابه
کنیه اش امّ الندی است و شیخ طوسی احتمال داده است کنیه او أمّ البراء باشد.

اشتباه در نام حبابه
نام وی را گاه به اشتباه حبّابه ضبط کرده اند.

راوی بودن حبابه
...

[ویکی شیعه] حَبابه والِـبیه (۱۸۴ق) از بانوان راوی حدیث شیعه از زمان امام علی(ع) تا امام رضا(ع) که معجزاتی از ائمه(ع) درباره وی رخ داده است.
وی یکی از سه زنی است که صاحبةالحَصاة (صاحب سنگریزه) نامیده اند؛ طبق روایتی وی از امام علی(ع) نشانه امامت خواست. امام سنگ کوچکی از او طلب کرد و آن را با خاتم خود مهر زد که جای مُهر به صورت برجسته بر سنگ حک شد و حضرت توضیح داد که هر کس مدعی امامت شد اگر بر این کار توانا باشد امام مفترض الطاعه است. حبابه در زمان امام رضا (ع) از دنیا رفت و ایشان لباس خود را کفن او کرد و بر او نماز گزارد.
وی دختر جعفر و منسوب به والبه، شعبه ای از قبیله بنی اسد، بود و از این رو به والبیه اسدیه شهرت یافت. کنیه اش امّ الندی است. نام وی را گاه به اشتباه حبّابه ضبط کرده اند.