آسیر. آسیر یا اِزیر ( به زبان نروژی باستان: Æsir و Ásynjur ) ( اِزیر واژه ای برای جمع ایزد و آسین یور برای جمع ایزدبانو است ) یکی از دو گروه اصلی خدایان قبل از مسیحیت، در بین
نورس ها و دیگر اقوام
ژرمنی به شمار می روند ( دومین نژاد
ونیر بودند ) . آن ها در
آسگارد یکی از
نه جهان اساطیر نورس که در مرتفع ترین و روشن ترین شاخه های درخت جهان
ایگدراسیل قرار داشت، زندگی می کردند. در منابع نوردیک،
اودین رهبری آن ها را به عهده داشت و ایزدانی که تحت رهبری او قرار داشتند عبارتند از:
بالدر ایزد زیبایی،
براگی ایزد سخنوری،
تیر ایزد جنگ،
ثور ایزد آذرخش،
لوکی ایزد آتش و شرارت،
فورستی ایزد قضاوت،
ویلی و وه برادران اودین،
فریر ایزد باروری که در اصل عضو گروه ونیر بود،
نیورد ایزد دریاها عضو دیگری از ونیر،
هایمدال نگهبان پل
بیفروست و
هودر ایزد نابینا، و در طرف دیگر ایزدبانوهایی شامل
فریا الهه باروری که از ونیر هاست،
فریگ همسر زیبای اودین و ایدون، ایزدبانوی نگهدارنده سیب های جوانی بودند. [ ۱] [ ۲]
در
گیلفاگینینگ اثر اسنوری استورلوسون، گانگ لری از پادشاه اول «عالی جناب» می پرسد: آسیر چه کسانی هستند؟ در فصل های بعدی «عالی جناب» دوازده مرد را به عنوان آسیر فهرست می کند که شامل: اودین بزگترین و والاترین ایزد، ثور، بالدر، نیورد، فریر، تیر، براگی، هایمدال، هودر، ویدار، اولر، فورستی،
والی و لوکی. با اینکه دو عنوان آخر ایزد محسوب نمی شوند، اما اغلب در میان گروه آسیر فهرست شده اند. در
اسکالدزکاپارمال دومین
بخش از مجموعه متون ادای منثور، اسنوری
هونیر را نیز به جمع آسیر اضافه می کند، و در فصل ۱۰ از گیلفاگینینگ، اسنوری دلینگر را یکی از نژاد آسیر برشمرده است همچنین
مانی و موندیلفاری از خدایان آسیر هستند.
آسین یور، عنوان جمع برای ایزدبانوان گروه آسیر است. آن ها نیز به طور مساوی در کنار آسیر از پاکدامنی و تعالی برخوردار هستند. بر طبق ادای منثور، تالار آن ها وینگلف «Vingólf» نامیده می شود. اسنوری در فصل ۳۵ از گیلفاگینینگ شانزده ایزدبانو را فهرست می کند که شامل: فریگ، ساگا، آیر، گفیون، فولا، فریا، سیوفن، لوفن، ور، وؤر، سین، هلین، اسنوترا، گنا، سول و بیل. در نخستین فصل اسکالدزکاپارمال، او ایدون، جرد، سیگین، فولا و نانا، و همچنین در فصل ۳۳
اسکادی و
سیف را به جمع آسین یور اضافه می کند. [ ۳]
آسیر (کمون). آسیر ( به فرانسوی: Assier ) یک
کمون در
فرانسه است که در canton of Livernon واقع شده است. [ ۱] آسیر ۱۶٫۴۹
کیلومتر مربع مساحت دارد ۳۴۲ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
اسیر جنگی به شخصی نظامی یا غیرنظامی می گویند که در طول یک جنگ یا بلافاصله پس از پایان یک جنگ توسط نیروهای طرف مقابل دستگیر و به
اسارت گرفته می شود.
اسیران جنگی دارای حقوقی هستند که در فصل دوم از ضمیمهٔ کنوانسیون ۱۹۰۷ لاهه به جزئیات رفتار با اسیران جنگی اشاره شده است. همچنین این حقوق در کنوانسیون سوم ژنو در سال ۱۹۲۹ و تجدید نظر آن در سال ۱۹۴۹ مفصل تر گردیده است. مادهٔ چهارم
کنوانسیون ژنو به محافظت از افراد نظامی، برخی از جنگجویان
چریکی و افراد خاص اشاره دارد که این محافظت از زمان اعلام آنها به عنوان اسیر تا عودت آنها به کشور خود ادامه دارد. یکی از اصلی ترین مفاد این قرارداد مبنی بر غیرقانونی بودن
شکنجه اسرای جنگی می باشد و یک اسیر تنها لازم است نام، تاریخ تولد، رتبه و شماره سرویس ( در صورت اطلاق ) را اعلام کند.
با وجود این در کشورهای مختلف این تعهد بارها نادیده انگاشته شده و اسیران بسیاری شکنجه و مورد بدرفتاری قرار گرفته اند. [ ۱]
در طول تاریخ گاهی پادشاهان در جنگ ها اسیر می شدند، مثلاً در سال ۱۴۰ پیش از میلاد
دیمتریوس دوم سلوکی به قوای
مهرداد یکم اشکانی حمله می کند ولی شکست خورده و اسیر می گردد. [ ۲]
در بیشتر تاریخ بشر، بسته به فرهنگ و خلق و خوی فاتحین نبرد، طرف بازنده که خود را تسلیم می کردند و به عنوان
اسیر جنگی گرفته می شدند همواره انتظار داشتند که یا به قتل برسند یا به
بردگی گرفته شوند. [ ۳]
در
روم باستان نیز
گلادیاتورها می توانستند اسیر جنگی باشند. آنها بر اساس ریشه قومیت شان دسته بندی می شدند. [ ۴]
در محاصره پاریس در سال ۴۶۴ در دوران
شیلدریک یکم جنویو مقدس از پادشاه خواهان وضعیت بهتر برای زندانیان جنگی شد و پاسخ نیکو گرفت.
کلوویس یکم بخاطر او زندانیان را آزاد کرد.
پیمان صلح ۱۶۴۸
پیمان وستفالی که به
جنگ سی ساله خاتمه داد این قانون را بنا نهاد که در پایان دوران تخاصم اسیران جنگی می بایست بدون هرگونه بها یا
فدیه آزاد شوند. آنها باید بتوانند به وطن خود بازگردند. [ ۵]
اسیر (مجموعه شعر). اسیر مجموعه شعری از
فروغ فرخزاد و شامل ۴۳
قطعه شعر است.
اسیر اولین مجموعه شعری است که از
فروغ فرخزاد به چاپ رسیده است و سروده های او را در سال های ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۴ ( یعنی از ۱۹ تا ۲۱ سالگی شاعر ) در بر می گیرد. [ ۱] شعرهای این کتاب، همه در قالب
چارپاره سروده شده اند. [ ۲]
شعرهای این دفتر، دربردارنده ― به تعبیر
محمد حقوقی ― صمیمانه ترین و گستاخانه ترین احساسات زنانه شاعر است. شاعر در سروده های خود می گوید که نمی داند به دنبال چه چیز می گردد و از «منِ» عاصی خود می گوید که در جستجوی روزنه ای در تنگنای زندگی خانوادگی، او را به تلاش وامی دارد. [ ۳]
شاعر در این دفتر زبانی صریح و آشکار دارد و به گفته حقوقی، حرف خود را با استفاده از «ترکیب های رمانتیک کهنه، اما معمولِ آن سال ها» بیان می کند. شعرها، از نوع «نظم» و حرف های مستقیم است و در زبان، به شعرهای نادر نادرپور،
فریدون مشیری و
فریدون توللی نزدیک می شود. [ ۴]
• شب و هوس
• شعلهٔ رمیده
• رمیده
• خاطرات
• رؤیا
• هرجایی
• اسیر
• بوسه
• ناآشنا
• حسرت
• یادی از گذشته
• پاییز
• وداع
• افسانهٔ تلخ
•
گریز و درد
• انتقام
• دیوِ شب
•
عصیان • شراب و خون
• دیدار تلخ
• گمگشته
• از یاد رفته
• ناشناس
• چشم به راه
• آیینهٔ شکسته
• دعوت
• خسته
• بازگشت
• نقش پنهان
• بیمار
• مهمان
• راز من
• دختر و بهار
• خانهٔ متروک
• یک شب
• در برابر خدا
• ای ستاره ها
• حلقه
• اندوه
• صبر سنگ
• از دوست داشتن
• خواب
• صدایی در شب
• با کدام است؟
• دریایی
محمد حقوقی شعرهای این دفتر را در سطحی کم و بیش یکسان و فاقد بافتی جدید یا زبانی پیشرفته دانسته است. [ ۵]
اسیر (مهر). اسیر، یکی از شهرهای جنوبی در
استان فارس ایران است. این شهر
مرکز بخش اسیر در
شهرستان مهر است. اسیر در حال حاضر دارای دو
دهستان مرکزی و
دشت لاله می باشد. این شهر در گذشته با نام کران شناخته می شده و یکی از مهمترین منزلگاه های مسیرگور
سیراف به شمار می آمده است.
جمعیت شهر اسیر در آخرین سرشماری در سال ۱۳۹۵ برابر با ۳۰۴۲ تن است. [ ۱]
از شروع زندگی و پیدایش اولیه سکونت در این سرزمین اطلاع دقیقی در دست نیست؛ و چون بر اثر دوری از مرکز و عدم وجود تاریخ نگاری در گذشته تا مدت ها اینجا به وسیله هیچ تاریخ نگاری به حساب نیامده است ولی از شواهد و قراین چنین برمی آید که از شروع زندگی در این سرزمین بیش از سه هزار سال می گذرد. چنان که در کتیبه
داریوش مربوط به دوهزار و پانصد سال پیش آمده است: در آن زمان پادشاه هخامنشی در آنجا حکومت می کرده و از آن مالیات می گرفته است. با مراجعه به متون و فرهنگ های مختلف جای دیگری بدین نام موجود نیست؛ و مراد همین اسیر فعلی می باشد، برخی از مورخان و باستان شناسان اسیر را قدیمی ترین سکونتگاه انسان در نزدیکی
خلیج فارس می دانند که با نام شهر کُران مرکز
ایراهستان شناخته می شده است.
رودخانه مهران که به صورت فصلی جریان دارد از میان شهر گذشته و با جلوه زیبا آن را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم کرده است.
با وجود آثار و ابنیه تاریخی و سنگ نوشته های مربوط به صدر
اسلام از آبادی و رونق آن در آن زمان شکی نیست. به طوری که چندین سال قبل سنگ قبرهایی مربوط به سال ۳۶ هجری قمری و رمضان ۷۴ هجری در قبرستان اسیر و منزل مسکونی در آنجا پیدا شده است.
مسجد جامع اسیر که دارای ویژگی و معماری خاص مربوط به اواخر قرن اول هجری قمری می باشد در زمان حکومت
عمر بن عبدالعزیز ساخته شده است و در دوران های مختلف محل عبادت و تدریس و پرورش شاگردان بسیاری بوده است. وجود آثار باستانی همچون
تل پیر و نقوش سنگی
تمب بت و تعداد زیادی قبرستان آن هم با فاصله های دور از هم و با وسعت زیاد خود گواه محکمی بر رونق و آبادی گذشته آن است؛ ولی در اثر حوادث و بلایای طبیعی در برخی ادوار به کلی ویران گشته است؛ و بنا به قولی در اثر زلزله سهمگین سده چهارم هجری که به مدت یک هفته ادامه داشته است چهره آبادی به کلی تخریب گشته و خسارات زیادی بر جای گذاشته است. آثار تاریخی تمب بت مربوط به دوره ساسانیان، قلات دیلا، غارهای کله کله،
آسیاب آبی تنگ بندو و مناظر زیبای نرگس زار
نوآباد و آبشار
چک چگ و مشکاویز از جاذبه های دیدنی اسیر به شمار می آیند
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف