اقدام به نگهداری اجباری شخص یا اشخاصی به رغم اراده و میل آنان به مثابۀ وسیله ای برای تحت فشار گذاشتن طرف ثالث به منظور دست یافتن به هدف یا اهدافی خاص. گروگان گیری از قدیم ترین ابزارهای فشار سیاسی است. فرمانروایان برای جلوگیری از شورش مغلوبان جنگ یا حاکمان دست نشاندۀ خود در سرزمین های دور و نزدیک یک یا چند تن از نزدیکان، به ویژه فرزندان آن ها را در مرکز حکومت به عنوان گروگان نگه می داشتند. با این گروگان ها بیشتر به صورت مهمان رفتار می شد، هرچند که محدودیت های شدید داشتند. گروگان گیری در قرن ۲۰ در مبارزات ناراضیان مسلح با حکومت ها رایج شد و در مبارزات فلسطینی ها علیه اسرائیل دامنۀ وسیع و بین المللی پیدا کرد. مهم ترین واقعۀ گروگان گیری، در این قرن، اشغال سفارت امریکا در تهران و دستگیری ۶۳تن از اعضای آن سفارت بود، که ۵۲ تن از این عده به مدت ۴۴۴ روز در ایران به صورت گروگان نگه داشته شدند. گروگان گیری های سیاسی معمولاً با مذاکرات مستقیم یا با واسطه در ازاء گرفتن امتیاز یا آزادی زندانیان طرف مقابل به پایان می رسد، امّا موارد متعددی نیز از قتل گروگان ها مشاهده شده است. ربوده و ناپدیدشدن دیپلمات های ایرانی در لبنان توسط ایادی اسرائیل در آن کشور و احتمال محبوس بودن آن ها در اسرائیل را نیز می توان از موارد گروگان گیری دانست.
wikijoo: گروگان_گیری