پیشنهاد‌های علی باقری (٣٩,١٠٦)

از نی بوریا شکر خوردن ؛ کنایه از توقع وانتظار غلط و نامعقول از کسی یا چیزی داشتن : با فرومایه روزگار مبر کز نی بوریا شکر نخوری. سعدی. مدار از بدان ...

عبارت کلام ؛ تفسیر کردن سخن را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) .

عبارت رؤیا ؛ تعبیر کردن و خبر دادن از فرجام آنچه خواب بدان باز می گردد. ( از اقرب الموارد ) . بیان کردن خواب را و خبر دادن از مآل کار. ( منتهی الارب ...

آب چلو: آبی که برنج را در آن پخته و آبکش کرده اند. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آب توتماج:[ مجازی] خوراک بی رمق و آبکی. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آب تبلور: مولکول های آب که بخشی از ساختمان بلوری کانی ها را می سازد. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آب پاک:[ اسلام] آبی که کُر است، یا آبی که چیزی نجسی در آن وارد نشده است. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آب اماله: آب صابون، جوشانده گل ختمی یا ملیّن دیگری که برای تنقیه به کار می رود. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آچار رینگی: آچاری که یک سر یا هر دو سر آن حلقوی و از داخل دندانه دار است تا مهره یا پیچ هم قطرش به آنها گیر کند. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، ...

آچار درجه ای: آچار برای باز و بسته کردن پیچ و مهره تحت فشار معین. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آچار چپقی: نوعی آچار بوکس که محفظه آن عمود بر دسته قرار گرفته است. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آچار تخت: آچاری که برای باز و بسته کردن پیچ و مهره های دارای مقطع ۴ یا شش گوش. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آچار پیچ گوشتی: آچار برای باز و بسته کردن پیچ هایی که دارای سر چاکدار است. آچار پیچ کش. پیچ گوشتی. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی مع ...

آچار بُوکس: آچاری که با یک سر به صورت محفظه ای توخالی که مهره یا سر پیچ در داخل آن قرار می گیرد. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاص ...

آجیل آچار:/ājilāčār/ - ها. اسم. آجیل پرورده در ترشی، زعفران یا گلپر. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجیل کسی کوک بودن:[ کنایی] گذران او فراهم بودن، زندگیش رونق داشتن. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجیل دادن و آجیل گرفتن:[کنایی] رشوه دادن و رشوه گرفتن. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجیل مشکل گشا: آجیلی که به نیت برآورده شدن نذری، با انجام دادن مراسمی میان آشنایان قسمت می کنند. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاص ...

آجیده دوزی:/ājideduzi/ - ها. اسم. نوعی دوخت درشت و برجسته زینتی به ویژه بر روی گیوه، عرقچین، کت و مانند آن. آژیده دوزی: به همین قیاس آجیده دوست. ( ...

آجودان کشوری: آجودان غیرنظامی فرمانده کل. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجودان:/�j�d�n/ اسم. دستیار فرمانده در جزئیات امور اداری. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجرچین:/ājorčin/ اسم. بنایی که کارش آجرچینی است. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجرِ نما: اقسام آجرهای دانه ریز و زینتی برای نماسازی. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجر نظامی: از آجرهای فرش به ابعاد ۴۰ در ۴۰ سانتی متر. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجر نسوز: آجری از جنس خاک نسوز حاوی اکسید آلومینیم و بدون آهک که به صورت عایق حرارتی به کار می رود. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی م ...

آجر نر آجری که عمودی کار گذاشته می شود. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجر گچی: آجری از جنس گچ با مخلوط زغال سوخته، که در ماکت سازی کاربرد دارد. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجر کاشی: نوعی آجر ایرانی با سطح ساده لعاب دار: آجر لعاب دار. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجر قزّاقی: آجر نازک دانه ریز به رنگ های سفید و گل بهی، که در نماسازی به کار می رود. ( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

آجر قرمز: از انواع آجرهای دانه درشت نامرغوب با رنگ قرمز.

مسعود پزشکیان، در 7 مهر ماه 1333 در شهر مهاباد دیده به جهان گشود، مدرسه را در مهاباد تمام کرد و برای ادامه تحصیل به هنرستان کشاورزی در ارومیه رفت و د ...

بی نام شدن ؛ فراموش گشتن. از یاد رفتن. گمنام شدن. محو و بی نشان شدن. از ارزش و اعتبار افتادن. از اهمیت و شهرت افتادن : یکی نامداری که با نام وی شدستن ...

تهی نام کردن چیزی را از عالم ؛ محو کردن آن را. نابود و بی نشان کردنش : که شاه جهان چون جهان رام کرد ستم راز عالم تهی نام کرد. نظامی.

نام نکو ؛اسم خوب. اسمی که در نزد مردم منفور و مستهجن نباشد: نامی نکو گزین که بدان چون بخوانمت در دلت شادی آید و در جانت خرمی. ناصرخسرو.

نام باقی ؛ نیکونامی. ذکر خیر : نام باقی طلبی گرد کم آزاری گرد کز کم آزاری کم عمر نیامد سیمرغ. سنائی.

نام جاوید ؛ ذکر باقی. ذکر خیر. شهرت جاودانی : تو نیز آفرین کن که گوینده ای بدو نام جاوید جوینده ای. فردوسی. لیکن از گفته خاقانی ماند نام جاوید ز دو ...

نام زشت ؛ نام بد. نام ننگین. مقابل نام نیک و ذکر خیر : پس از مرگ نفرین بود بر کسی کز او نام زشتی بماند بسی. فردوسی.

به نام رسیدن ؛ شهرت یافتن. مشهور شدن. معروف گشتن. نامی شدن. صاحب اسم و رسم و آوازه گشتن. سرشناس و مشتهر و نامی شدن : نامجوئی چو خصم نان طلبی است هرکه ...

به نام کسی بودن ؛ نامزد او بودن : و خواهری که از آن ما به نام وی است فرستاده آید تا ما را داماد و خلیفه باشد. ( تاریخ بیهقی ) .

بنام ایزد یا بنامیزد ؛ عبارت تحسین و اعجاب ، نظیر: ماشأاﷲ! چشم بد دور! : بنام ایزد رخی هر هفت کرده. نظامی. جامه ای را ماند آن عارض بنام ایزد که او ...

مالها راآب دادن ؛ سیراب کردن ستوران را. ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . - امثال : خدا داد به ما مالی یک خر میخاد سه پا نالی . ( یادداشت ایضاً ...

مال ِ فلان ؛ آن او. از آن او. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : مضمون غیر مال سخنور نمی شود وز دست اینکه حسرت اسباب می برد. محسن تأثیر ( از آنندراج ) ...

حظر المال ؛ بند کرد شتران و گوسپندان رادر حظیره. ( منتهی الارب ) .

مال بستن به مزرعه یا مرتعی ؛ چرانیدن مزروع آن با ستور. چرانیدن مزروع آن با گوسفند و گاو و جز آنها. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

مال و جاه اندوز ؛ آنکه ثروت و جاه بیندوزد : عاشقان دین و دنیا باز را خاصیتی است کان نباشد زاهدان مال و جاه اندوز را. سعدی.

مال و جهات ؛ نقد و نقش و اسباب و اشیاء. ( آنندراج ) . نقد و اسباب و اشیاء. ( فرهنگ فارسی معین ) . اموال و اثاث و ضیاع و عقار. ( یادداشت به خط مرحوم د ...

مال و جاه ؛ غنا وحشمت. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

مال نو ؛ طارف ، خلاف تالد. رجوع به طارف وتالد شود. ( منتهی الارب ) .

مال واجب ؛ مال و زری معین که ادای آن بر ذمه کسی واجب باشد. ( از آنندراج ) . باج و خراج و مال الاجاره. ( ناظم الاطباء ) .

مال ناطق ؛ کنایه از اسب و شتر و گاو و امثال آن باشد ( برهان ) . رمه و گله و ستور. ( ناظم الاطباء ) . حیوانات چون اسب و اشتر و مانند آن. ( آنندراج ) . ...