ستارهٔ نارسَنگ ( به انگلیسی: Mu Cephei یا Herschel's Garnet Star ) که با نام های راقِص، مو قیفاووس و ستارهٔ لعل نیز شناخته می شود یک ستارهٔ ابرغول سرخ در صورت فلکی قیفاووس است.
این ستاره یکی از بزرگ ترین و درخشان ترین ستاره های کهکشان راه شیری است. این ستاره در آسمان با رنگ سرخ یاقوتی دیده می شود، زیرا در ردهٔ طیفی M2 و ردهٔ فشاری Ia قرار دارد.
رنگ سرخ ژرف مو قیفاووس توسّط ویلیام هرشل، اخترشناس سده ۱۸ ( میلادی ) به زیبایی وصف شده است؛ وی ستاره مو قیفاووس را چنین توصیف نموده است:«رنگ سرخ یاقوتی شگفت انگیز و ژرف این ستاره مانند ستاره متغیر میرا است. » و به همین دلیل پس از گذر قرن ها هنوز این ستاره را با نام های لعل و نارسنگ می شناسند. جوزپه پیاتزی، اخترشناسی که برای نخستین بار سرس را کشف کرد، در فهرست خود این ستاره را گارنت سیداس نامیده است.
ستارهٔ نارسنگ یک ابرغول سرخ بسیار درخشان است. مو قیفاووس یکی از درخشان ترین ستاره های کهکشان راه شیری که قابل دیدن با چشم غیرمسلّح هستند می باشد. بهترین شرایط برای دیدن مو قیفاووس در نیمکرهٔ شمالی زمین و از ماه اوت تا ماه ژانویه است.
شعاع ستارهٔ نارسنگ در حدود ۱٬۴۲۰ شعاع خورشیدی است. اگر مو قیفاووس در جای خورشید قرار می گرفت، مرز بیرونی آن به میان مدار سیارهٔ کیوان و مدار سیارهٔ مشتری می رسید. ستارهٔ نارسنگ می تواند بیش از ۱٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ خورشید را در خود جا دهد. تاکنون تنها ۵ ستاره شناخته شده اند که از مو قیفاووس حجم بیشتری دارند؛ نام های این ستاره ها به شرح زیر است:
۱. سپر یو وای
۲. وی وای سگ بزرگ
۳. کی دابلیو کمان
۴. کی وای ماکیان
۵. وی ۳۵۴ قیفاووس
۶. وی وی قیفاووس
مو قیفاووس ستارهٔ بسیار بزرگی است و قادر است ۲٬۷۰۰ تریلیارد زمین را در خود جا دهد. اگر زمین یک توپ گلف با قُطر حدود ۷٫۱ اینچ یا ۳٫۴ سانتی متر بود، قُطر ستارهٔ لعل به اندازهٔ طول ۲ پل گلدن گیت، یعنی چیزی در حدود ۴٫۳ مایل یا حدود ۵٫۵ کیلومتر بود.
مو قیفاووس یک ستارهٔ متغیر و نیز نمونهٔ اصلی گروه ستاره های متغیر نیمه منظّم است. قدر ظاهری این ابرغول در یک الگوی ناشناخته و نیمه منظّم و در دوره هایی میان ۲ و ۵/۲ سال در میان ۶۲/۳ و ۵ نوسان می کند. درخشش ستارهٔ نارسنگ حدود ۳۸٬۰۰۰ درخشندگی خورشید، و قدر مطلق مرئی آن حدود ۷ - است. اگر مجموعه درخشش ستارهٔ نارسنگ و مجموعهٔ درخشش خورشید در طیف مرئی و طیف فروسرخ و خاموشی درون ستاره ای را با هم مقایسه کنیم، درخشش ستارهٔ لعل حدود ۳۵۰٬۰۰۰ درخشندگی خورشید خواهد بود، و با چنین شرایطی دیگر بدون هر گونه مبالغه می توان این ستاره را یکی از درخشان ترین ستاره های شناخته شده دانست. فاصله این ستاره با ما خیلی خوب شناخته نشده است. سنجش اختلاف منظر یا تخمین فاصلهٔ این ستاره با زمین در نوشته های دانشی فاصلهٔ این ابرغول با زمین را چیزی در میان ۳۹۰ و ۱٬۶۰۰ پارسک یا ۱٬۳۰۰ و ۵٬۲۰۰ سال نوری محاسبه کرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین ستاره یکی از بزرگ ترین و درخشان ترین ستاره های کهکشان راه شیری است. این ستاره در آسمان با رنگ سرخ یاقوتی دیده می شود، زیرا در ردهٔ طیفی M2 و ردهٔ فشاری Ia قرار دارد.
رنگ سرخ ژرف مو قیفاووس توسّط ویلیام هرشل، اخترشناس سده ۱۸ ( میلادی ) به زیبایی وصف شده است؛ وی ستاره مو قیفاووس را چنین توصیف نموده است:«رنگ سرخ یاقوتی شگفت انگیز و ژرف این ستاره مانند ستاره متغیر میرا است. » و به همین دلیل پس از گذر قرن ها هنوز این ستاره را با نام های لعل و نارسنگ می شناسند. جوزپه پیاتزی، اخترشناسی که برای نخستین بار سرس را کشف کرد، در فهرست خود این ستاره را گارنت سیداس نامیده است.
ستارهٔ نارسنگ یک ابرغول سرخ بسیار درخشان است. مو قیفاووس یکی از درخشان ترین ستاره های کهکشان راه شیری که قابل دیدن با چشم غیرمسلّح هستند می باشد. بهترین شرایط برای دیدن مو قیفاووس در نیمکرهٔ شمالی زمین و از ماه اوت تا ماه ژانویه است.
شعاع ستارهٔ نارسنگ در حدود ۱٬۴۲۰ شعاع خورشیدی است. اگر مو قیفاووس در جای خورشید قرار می گرفت، مرز بیرونی آن به میان مدار سیارهٔ کیوان و مدار سیارهٔ مشتری می رسید. ستارهٔ نارسنگ می تواند بیش از ۱٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ خورشید را در خود جا دهد. تاکنون تنها ۵ ستاره شناخته شده اند که از مو قیفاووس حجم بیشتری دارند؛ نام های این ستاره ها به شرح زیر است:
۱. سپر یو وای
۲. وی وای سگ بزرگ
۳. کی دابلیو کمان
۴. کی وای ماکیان
۵. وی ۳۵۴ قیفاووس
۶. وی وی قیفاووس
مو قیفاووس ستارهٔ بسیار بزرگی است و قادر است ۲٬۷۰۰ تریلیارد زمین را در خود جا دهد. اگر زمین یک توپ گلف با قُطر حدود ۷٫۱ اینچ یا ۳٫۴ سانتی متر بود، قُطر ستارهٔ لعل به اندازهٔ طول ۲ پل گلدن گیت، یعنی چیزی در حدود ۴٫۳ مایل یا حدود ۵٫۵ کیلومتر بود.
مو قیفاووس یک ستارهٔ متغیر و نیز نمونهٔ اصلی گروه ستاره های متغیر نیمه منظّم است. قدر ظاهری این ابرغول در یک الگوی ناشناخته و نیمه منظّم و در دوره هایی میان ۲ و ۵/۲ سال در میان ۶۲/۳ و ۵ نوسان می کند. درخشش ستارهٔ نارسنگ حدود ۳۸٬۰۰۰ درخشندگی خورشید، و قدر مطلق مرئی آن حدود ۷ - است. اگر مجموعه درخشش ستارهٔ نارسنگ و مجموعهٔ درخشش خورشید در طیف مرئی و طیف فروسرخ و خاموشی درون ستاره ای را با هم مقایسه کنیم، درخشش ستارهٔ لعل حدود ۳۵۰٬۰۰۰ درخشندگی خورشید خواهد بود، و با چنین شرایطی دیگر بدون هر گونه مبالغه می توان این ستاره را یکی از درخشان ترین ستاره های شناخته شده دانست. فاصله این ستاره با ما خیلی خوب شناخته نشده است. سنجش اختلاف منظر یا تخمین فاصلهٔ این ستاره با زمین در نوشته های دانشی فاصلهٔ این ابرغول با زمین را چیزی در میان ۳۹۰ و ۱٬۶۰۰ پارسک یا ۱٬۳۰۰ و ۵٬۲۰۰ سال نوری محاسبه کرده است.
wiki: مو قیفاووس