محمدباقر بن جمال الدین نجفی مسجدشاهی اصفهانی

[ویکی فقه] شیخ محمدباقرنجفی، عالم فاضل و فقیه مجتهد، در اصفهان می باشد.
حاج شیخ محمّدباقر نجفی بن حاج شیخ جمال الدّین بن حاج شیخ محمّدباقر نجفی مسجد شاهی کبیر، عالم فاضل و فقیه مجتهد، در اصفهان متولّد گردید. مادرش دختر عالم جلیل حاج آقامحسن عراقی بود. او پس از طیّ مقدّمات و سطح، درس علمای اصفهان میرمحمّدصادق مدرس خاتون آبادی و آقا شیخ محمّدرضا نجفی حاضر شده و تقریرات درس مرحوم نجفی را نوشته و از ایشان اجازه رویتی و اجتهاد اخذ نمود که آقاسیّدابوالحسن اصفهانی نیز آن را تایید نمود. حکمت را نیز از محضر شیخ محمود مفید در اصفهان و میرزامهدی آشتیانی در تهران فرا گرفت. مدّتی نیز در درس شهید سیّدحسن مدرس در تهران حاضر شد. او در تصدی امور حسبیه از آیات عظام اصفهانی، بروجردی، حکیم، خوئی و سیداحمد خوانساری اجازه داشت.
فعالیت ها
در جریان قیام علمای اصفهان در سال ۱۳۰۶ش در اعتراض به قانون نظام وظیفه به زعامت حاج آقا نوراللَّه نجفی و مهاجرت آنان به قم نیز حضور داشته و تا آخرین دقایق حیات حاج آقا نورللّه نجفی همراه ایشان بود. پس از مدّتی به اصفهان آمده و به تدریس در مدرسه ملّاعبداللَّه و اقامه جماعت در مسجد شیخ لطف اللَّه و مسجد امام اصفهان مشغول شد. بالاخره در سال ۱۳۳۹ش به طهران مهاجرت نموده و در آنجا ساکن شده و در ردیف خواص اصحاب مجتهد و مرجع عالیقدر سیّد احمد خوانساری قرار گرفته و در جلسات درس، فتوا و جماعت ایشان شرکت می نمود.
وفات
او سال ها در مسجد رضائی تهران به اقامه جماعت مشغول بود ولی در اواخر عمر به علّت کهولت و بیماری در منزل بود و در آنجا به حلّ مشکلات مردم پرداخت تا اینکه در سه شنبه یازدهم مهر ۱۳۶۸ش (مطابق با صفر ۱۴۱۰ق) وفات یافته و در جوار مسجد رضائی در طهران مدفون گردید. (رساله یادبود معظم له که در چهلمین روز درگذشتش منتشر گردید.)
مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۲۹۱-۲۹۲.
...