محمدباقر اقانجفی اصفهانی

[ویکی فقه] محمدباقر آقانجفی اصفهانی. محمدباقر بن محمدتقی بن میرزا عبدالرحیم ایوانکی تهرانی مسجدشاهی (۱۲۳۴-۱۳۰۱ق/۱۸۱۸-۱۸۸۳م)، فقیه و اصولی امامی ، شهره به حُسن اخلاق و پرهیزگاری بود.
شیخ محمد باقر اصفهانی، فرزند شیخ محمد تقی اصفهانی (صاحب هدایة المسترشدین) است.وی در سال ۱۲۳۵ هـ . ق. در اصفهان به دنیا آمد. او پس از تکمیل مقدمات در محضر عالمان اصفهان، ادامه تحصیل داد. پدر خود را در سال های نخست جوانی از دست داد. مادرش که دختر شیخ جعفر کاشف الغطاء بود، عهده دار تربیت وی گردید.شیخ محمد باقر برای ادامه تحصیل به نجف رفت و فقه و اصول را در محضر دائی اش، شیخ حسن کاشف الغطاء (صاحب انوار الفقاهه)، شیخ محمد حسن نجفی (صاحب جواهر الکلام) و شیخ مرتضی انصاری فرا گرفت و به درجه اجتهاد نائل آمد.بازگشت او به اصفهان با فوت سید اسدالله بن سید محمد باقر اصفهانی، از عالمان سرشناس اصفهان (متوفا: ۱۲۹۰ هـ . ق) و برخی از فقیهان اصفهان، مقارن بود. لذا زعامت و کرسی تدریس و فتوا به وی منحصر گشت. او حدود شرعی و قصاص را اجرا می کرد و در مسجد شاه اصفهان نماز جماعت می خواند.
نسب
پدرش اهل ایوانکی، از توابع استان سمنان و از روحانیّون برجسته است که شرحی بر معالم شهید ثانی (هـ م) به نام هدایه المسترشدین نوشته است. محمدتقی به علت مهاجرت پدرش میرزاعبدالرحیم به عراق، در آن دیار نشأت یافت، ولی پس از تکمیل تحصیلات به ایران بازگشت و در اصفهان مسکن گزید و در مسجدشاه این شهر، حوزه درس دایر کرد که بعد ها تولیت این مسجد به عهده فرزندانش نهاده شد و به همین مناسبت اینان به «مسجدشاهی» معروف گشتند. آقانجفی از سوی مادر نوه شیخ جعفر کاشف الغطاء (د ۱۲۲۷ق/۱۸۱۲م) بود. محمدباقر در هنگام مرگ پدر ۱۳ ساله بود و تربیت وی را مادرش به عهده گرفت. ۳ بار ازدواج کرد و صاحب ۶ پسر و ۳ دختر گردید. پسران او همه از عالمان بودند. مشهور ترین آنان شیخ محمدتقی آقانجفی (هـ م) برادر محمدحسین، صاحب الفصول الغرویّه بود.
تحصیلات
تحصیلات نخستین محمدباقر در اصفهان نزد علمای آن زمان انجام شد. پس از ازدواج، برای ادامه تحصیل به عراق رفت و فقه را در نجف در نزد دایی خود شیخ حسن کاشف الغطاء مؤلف انوارالفقاهه و شیخ محمدحسن صاحب جواهر ، و اصول را نزد شیخ مرتضی انصاری خواند. او از نخستین شاگردان شیخ انصاری بود و ابتداحاشیه پدرش بر معالم الاصول را خواند. آقانجفی سرانجام به مقام علمی والایی دست یافت و به اصفهان بازگشت و در مسجدشاه بر مسند پدر نشست و حوزه درس خود را تشکیل داد و فضلایی مانند سیداسماعیل صدر، سیدمحمدکاظم یزدی طباطبایی ، شیخ شریعت اصفهانی و فرزندش شیخ محمدتقی که در زمان حیات پدر شهرت و نفوذ یافت، نزد وی تلمّذ کردند.
تألیفات
...

[ویکی شیعه] محمدباقر آقا نجفی اصفهانی. محمدباقر آقانجفی اصفهانی (۱۲۳۴-۱۳۰۱ق)، فقیه و اصولی امامی قرن سیزدهم بود. وی تحصیلات خود را در اصفهان و نجف نزد حسن کاشف الغطاء، شیخ محمدحسن نجفی صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری تکمیل کرد و پس از آن به اصفهان بازگشت. وی برای امر به معروف و نهی از منکر اهمیت خاصی قائل بود و صاحب منصب قضاوت و فتوا بود. مردم برای رفع گرفتاری هایشان به وی مراجعه می کردند و از این رو، نفوذ و قدرتی برای حکومت محلی اصفهان باقی نماند. وی در بین مردم محبوبیت فراوانی داشت. محمدتقی نجفی اصفهانی و آقانورالله اصفهانی فرزنداویند.
سید اسماعیل صدر، سید محمد کاظم طباطبائی یزدی و شریعت اصفهانی شاگرد او بوده اند.
پدر محمد باقر محمدتقی بن میرزا عبدالرحیم ایوانکی تهرانی مسجد شاهی، معروف به محمد تقی رازی شرحی بر معالم شهید ثانی به نام هدایة المسترشدین نوشته است. محمدتقی به علت مهاجرت پدرش میرزاعبدالرحیم به عراق، در آن دیار رشد نمود، ولی پس از تکمیل تحصیلات به ایران بازگشت و در اصفهان ساکن شد و در مسجد شاه این شهر، حوزه درس دایر کرد که بعدها تولیت این مسجد به عهده فرزندانش نهاده شد؛ به همین مناسبت اینان به «مسجدشاهی» معروف شدند. آقانجفی از سوی مادر نوه شیخ جعفر کاشف الغطاء بود. محمدباقر در هنگام مرگ پدر ۱۳ ساله بود و تربیت وی را مادرش به عهده گرفت.