[ویکی فقه] مأخذ حدیث شیعه. در همه مذاهب اسلامی، حدیث دومین مرجع قانون گذاری اسلام پس از قرآن کریم به شمار می رود و در تقسیم بندی حدیث به صورت های گوناگون اتفاق نظر وجود دارد.
که از آن جمله انواع چهارگانه آن را می توان نام برد:أ. حدیث صحیح؛ب. حدیث موثق؛ج. حدیث حسن؛د. حدیث ضعیف؛پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) در دوران رسالت خویش بارها می فرمود: «هرکس عمداً بر من دروغ بندد، جای وی پر از آتش گردد. ».
که از آن جمله انواع چهارگانه آن را می توان نام برد:أ. حدیث صحیح؛ب. حدیث موثق؛ج. حدیث حسن؛د. حدیث ضعیف؛پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) در دوران رسالت خویش بارها می فرمود: «هرکس عمداً بر من دروغ بندد، جای وی پر از آتش گردد. ».
[ویکی فقه] در همه مذاهب اسلامی، حدیث دومین مرجع قانون گذاری اسلام پس از قرآن کریم به شمار می رود و در تقسیم بندی حدیث به صورت های گوناگون اتفاق نظر وجود دارد.
که از آن جمله انواع چهارگانه آن را می توان نام برد:أ. حدیث صحیح؛ب. حدیث موثق؛ج. حدیث حسن؛د. حدیث ضعیف؛پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) در دوران رسالت خویش بارها می فرمود: «هرکس عمداً بر من دروغ بندد، جای وی پر از آتش گردد. ».
اهمیت دانش جرح و تعدیل
دانشمندان مسلمان برای مشخص کردن انواع احادیث مذکور به دانش جرح و تعدیل اهتمام ورزیدند و کتاب های بسیاری در این زمینه تألیف کردند که مهم ترین آن ها نزد شیعه کتاب «الرعایة فی علم الدرایة» تألیف زین الدین شهید در گذشته به سال ۶۵۵ ه. ق است و نزد اهل تسنن کتاب « تدریب الراوی » تألیف جلال الدین سیوطی در گذشته به سال ۹۱۱ ه. ق می باشد.بنابراین اگر در روایت حدیث سلسله روات ذکر نشود، موازین خود به خود از بین می روند که در این صورت هرکس می تواند حدیث را به هر کسی که بخواهد، نسبت دهد، و تنها در حالاتی خاص عدم ذکر سلسله روات حدیث امکان پذیر است، مانند: احادیث متواتر یا احادیثی که با نص صریح قرآن مغایرت دارد و یا حکمی که به ضرورت ثابت شده است.از این مطلب آشکار می شود که بر هر فقیه و محدث و مورخی رعایت قواعد جرح و تعدیل لازم است تا بدین وسیله بتواند صحت روایات را تضمین کند و روایات را به دور از هرگونه تحریف و تعبیر و تفسیر غلط ثبت نماید.جای بسی تأسف است که مؤلفان جدید بدین نکته مهم توجهی مبذول نداشته و علاوه بر احادیث اصلی صحیح، روایات تحریف شده را نیز در کتاب های خود آورده اند و بدون رعایت اصول جرح و تعدیل به نقل روایات نادرست و غلط از کتاب های حدیث و تاریخ که خزائن احادیث مختلف ـ اعم از صحیح و ناصحیح ـ به شمار می روند، پرداخته.علم درایه یا «مصطلح الحدیث» عهده دار بیان اقسام مختلف حدیث است و هر کسی که بخواهد مطلبی را به یکی از مذاهب نسبت دهد، باید رجال اسناد و سلسله روات را مورد بررسی قرار داده، نهایت دقت و اهتمام را در نقل روایات به کار گیرد.
حذف روایات ضعیف
اخیراً نوعی اندیشه در مورد حدیث پدید آمده است که محققان را به حذف روایات ضعیف از کتاب های حدیث و اهتمام به نشر بقیه احادیث فرا می خواند. من این طرز فکر را چنین می بینم که بیماری را به عوض بهبود بخشیدن، به نابودی فرا خوانند، چه همان گونه که دریافته ام، حدیث را اصولی است که باید بر مبنای آن اصول مورد سنجش قرار گیرد، بدین معنی که احادیث معروف و صحیح ضبط گردند و احادیث مشکوک مورد نقد و بررسی قرار گیرند. بنابراین حذف حدیث بدون مطالعه و تحقیق از یک سو خیانت به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) است، چنان چه حدیث صحیح باشد، و از سوی دیگر خیانت به مؤلفان مجموعه های حدیث است، اگر حدیث ظاهراً صحیح نباشد؛ زیرا بسیارند احادیثی که از نظر ما صحیح نیستند، ولی در واقع یا از نظر مؤلفان کتاب های حدیث، صحیح هستند.
سهل انگاری در مآخذ احادیث
...
که از آن جمله انواع چهارگانه آن را می توان نام برد:أ. حدیث صحیح؛ب. حدیث موثق؛ج. حدیث حسن؛د. حدیث ضعیف؛پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) در دوران رسالت خویش بارها می فرمود: «هرکس عمداً بر من دروغ بندد، جای وی پر از آتش گردد. ».
اهمیت دانش جرح و تعدیل
دانشمندان مسلمان برای مشخص کردن انواع احادیث مذکور به دانش جرح و تعدیل اهتمام ورزیدند و کتاب های بسیاری در این زمینه تألیف کردند که مهم ترین آن ها نزد شیعه کتاب «الرعایة فی علم الدرایة» تألیف زین الدین شهید در گذشته به سال ۶۵۵ ه. ق است و نزد اهل تسنن کتاب « تدریب الراوی » تألیف جلال الدین سیوطی در گذشته به سال ۹۱۱ ه. ق می باشد.بنابراین اگر در روایت حدیث سلسله روات ذکر نشود، موازین خود به خود از بین می روند که در این صورت هرکس می تواند حدیث را به هر کسی که بخواهد، نسبت دهد، و تنها در حالاتی خاص عدم ذکر سلسله روات حدیث امکان پذیر است، مانند: احادیث متواتر یا احادیثی که با نص صریح قرآن مغایرت دارد و یا حکمی که به ضرورت ثابت شده است.از این مطلب آشکار می شود که بر هر فقیه و محدث و مورخی رعایت قواعد جرح و تعدیل لازم است تا بدین وسیله بتواند صحت روایات را تضمین کند و روایات را به دور از هرگونه تحریف و تعبیر و تفسیر غلط ثبت نماید.جای بسی تأسف است که مؤلفان جدید بدین نکته مهم توجهی مبذول نداشته و علاوه بر احادیث اصلی صحیح، روایات تحریف شده را نیز در کتاب های خود آورده اند و بدون رعایت اصول جرح و تعدیل به نقل روایات نادرست و غلط از کتاب های حدیث و تاریخ که خزائن احادیث مختلف ـ اعم از صحیح و ناصحیح ـ به شمار می روند، پرداخته.علم درایه یا «مصطلح الحدیث» عهده دار بیان اقسام مختلف حدیث است و هر کسی که بخواهد مطلبی را به یکی از مذاهب نسبت دهد، باید رجال اسناد و سلسله روات را مورد بررسی قرار داده، نهایت دقت و اهتمام را در نقل روایات به کار گیرد.
حذف روایات ضعیف
اخیراً نوعی اندیشه در مورد حدیث پدید آمده است که محققان را به حذف روایات ضعیف از کتاب های حدیث و اهتمام به نشر بقیه احادیث فرا می خواند. من این طرز فکر را چنین می بینم که بیماری را به عوض بهبود بخشیدن، به نابودی فرا خوانند، چه همان گونه که دریافته ام، حدیث را اصولی است که باید بر مبنای آن اصول مورد سنجش قرار گیرد، بدین معنی که احادیث معروف و صحیح ضبط گردند و احادیث مشکوک مورد نقد و بررسی قرار گیرند. بنابراین حذف حدیث بدون مطالعه و تحقیق از یک سو خیانت به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) است، چنان چه حدیث صحیح باشد، و از سوی دیگر خیانت به مؤلفان مجموعه های حدیث است، اگر حدیث ظاهراً صحیح نباشد؛ زیرا بسیارند احادیثی که از نظر ما صحیح نیستند، ولی در واقع یا از نظر مؤلفان کتاب های حدیث، صحیح هستند.
سهل انگاری در مآخذ احادیث
...
wikifeqh: ماخذ_حدیث_شیعه