سوره نجم

[ویکی فقه] سوره نجم سوره پنجاه و سوم قرآن کریم است.
در آغاز این سوره، به ستاره ، آن هنگام که فرود آید و غروب کند، سوگند یاد شده است؛ به همین مناسبت، سوره را « نجم » نامیده اند. هدف کلی سوره، تاکید بر سه رکن « ربوبیت »، « نبوت » و « معاد » است. واژه «نجم» سیزده بار (چهار بار مفرد و نه بار به صورت جمع) در قرآن به کار رفته است.اعلام وحی ، توبیخ مشرکان، مردم شناسی، توحید و انذار ، از موضوعات دیگر این سوره اند.
ویژگی های سوره نجم
۱. دارای ۶۲ آیه به عدد کوفی، ۶۱ آیه به نظر مکتب های تفسیری دیگر، ۳۰۸، ۳۵۹ یا ۳۶۰ کلمه و ۱۴۰۵، ۱۴۵۰ یا ۱۴۳۲ حرف است.۲. در ترتیب نزول ، بیست و سومین و در مصحف شریف پنجاه و سومین سوره است.۳. پس از سوره اخلاص و پیش از سوره عبس و در مکه پیش از هجرت فرود آمد؛ به جز آیه ۳۲ که به نظر بعضی از مفسران، مدنی است.۴. از نظر کمیت از سوره های مفصل قرآن و از نوع طوال آن و شامل حدود نیم حزب قرآن است.۵. نهمین سوره از ۲۳ سوره دارای سوگند و سومین سوره از سور عزائم است.
مطالب مهم سوره نجم
۱. حجیت احادیث پیامبر - صلی الله علیه و آله- به جهت انتساب آن به وحی ؛۲. شرح معراج پیامبر - صلی الله علیه و آله-؛۳. مبارزه با عقاید و افکار خرافی مشرکان و قطع رابطه با دشمنان خدا ؛۴. اشاره ای به سرگذشت برخی از اقوام گذشته همچون قوم عاد ، ثمود ، نوح -علیه السلام- و لوط -علیه السلام-.

[ویکی شیعه] سوره نجم، پنجاه وسومین سوره قرآن که مکی است و در جزء بیست و هفتم جای گرفته است. این سوره جزو چهار سوره ای است که سجده واجب دارند و به سوره های عزائم معروف اند. از موضوعات مطرح در این سوره، داستان به معراج رفتن پیامبر(ص) است. خداوند در این سوره مشرکان را به سبب بت هایی که می پرستند نکوهش می کند و از معاد سخن می گوید.
از آیات مشهور سوره نجم، آیه ۳ و ۴ است که می گوید پیامبر(ص) از روی هوا و هوس سخن نمی گوید. از این آیه برای اثبات عصمت پیامبر(ص) استفاده شده است. همچنین از آیات مشهور، آیه ۸ و ۹ است که فاصله پیامبر تا خداوند یا جبرئیل را در معراج، به اندازه دو کمان توصیف می کند. در فضیلت قرائت سوره نجم نقل شده است قرائت کننده این سوره در میان مردم، محبوب خواهد بود.
این سوره را به این مناسبت که در آیه اولش خداوند به نجم (ستاره یا ستارگان ثریا) سوگند یاد کرده، نجم یا وَالنَّجم می نامند.

[ویکی اهل البیت] سور نجم پنجاه و سومین سوره از قرآن است و دارای 62 آیه است.
معدل از ابن عباس و قتاده نقل کرده است که این سوره مکی است غیر از یک آیه از آن که در مدینه نازل شده است و آن آیه این است: «الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ...»(آیه32) و از حسن نقل شده است که این سوره مدنی است.
این سوره در ترتیب مصحف پنجاه و سومین سوره و در ترتیب نزول بیست و سومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره اخلاص و پس از آن سوره عبس نازل شده است.
به نظر کوفیان این سوره دارای شصت و دو آیه است و به نظر غیرکوفیان شصت و یک آیه. در سه مورد اختلاف است در «مِنَ الْحَقِّ شَیْئاً».(آیه 28) به نظر کوفیان وقف شده است. به نظر شامی در «عَنْ مَنْ تَوَلَّی»(آیه 29) وقف شده است و غیر شامی در «الْحَیاةَ الدُّنْیا»(آیه 29) وقف کرده است.
ابی بن کعب می گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس سوره «النجم» را بخواند به او ده حسنه و به تعداد تمام کسانی که به حضرت محمد صلی الله علیه و آله ایمان آورده و حضرت را منکر شده اند پاداش خواهد داد.
یزید بن خلیفه از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمودند: هر کس همه شب یا همه روز بر خواندن سوره النجم مداومت نماید بین مردم به شایستگی زندگی کرده، دارای محبوبیّت خواهد شد.
غرض این سوره یادآوری اصول سه گانه اسلام، یعنی وحدانیت خدای تعالی در ربوبیت، معاد و نبوت است، ولی اول به مساله نبوت پرداخته، وحیی را که به رسول خدا (ص) شده تصدیق و توصیف نموده، آن گاه متعرض مساله توحید میشود، و بت ها و شرکای مشرکین را به بلیغ ترین وجهی نفی می کند، آن گاه به مساله سوم پرداخته وضع منتهی شدن خلقت و تدبیر عالم به خدای تعالی و زنده کردن مردگان و خنداندن و گریاندن و اغناء و اقناء و تعذیب و دعوت و انذار را توصیف نموده، گفتار را با اشاره به مساله معاد و امر به سجده و عبادت ختم می کند