عزائم

لغت نامه دهخدا

عزائم. [ ع َ ءِ ] ( ع اِ ) عزایم. ج ِ عزیمة. ( اقرب الموارد ) ( دهار ) ( منتهی الارب ). رجوع به عزیمة شود. اراده قوی. قصد. آهنگ : عرفت اﷲ بفسخ العزائم و نقض الهمم ( نهج البلاغه )؛ خداوند را از گسیختن اراده ها و تصمیمات و نقض کردن همت ها و قصدها شناخته ام. که رایهای وی دیگر بود و عزائم وی. ( تاریخ بیهقی ص 115 ). معالی خصال ملوک اسلاف... قبله عزایم میمون داشته است. ( کلیله و دمنه ). عزایم شاهانه را بامداد فتح مبین... مؤید گردانیده. ( کلیله و دمنه ). آن لایق تر که به امضای عزائم در امور مبهم و مهمات معظم تعجیل فرموده نشود. ( سندبادنامه ص 257 ). روایع اقبال طلایع عزایم او را استقبال می نمود. ( جهانگشای جوینی ). چون نوبت زوال دولت ایشان دررسید نه حیلت و عزایم و آراء ایشان را دستگیری توانست کرد و نه غلبه ٔ... ( جهانگشای جوینی ). حوادث دهر بوقلمون مطابق و موافق عزائم همایون... بود. ( ترجمه محاسن اصفهان آوی ). || آن آیات قرآنی که بر آفات رسیدگان خوانند به امید به شدن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آیات قرآن مجید که برای شفای بیمار خوانند. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) :
آفات دیو را بفضایل عزایمند
وَاعراض علم را بمعانی جواهرند.
ناصرخسرو.
- عزائم السجود ؛ سوره هایی از قرآن مجید که سجده واجب در آنهاست. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). چنانکه گویند: لیست سجدة «ص » من عزائم السجود؛ یعنی سجده سوره «ص » از سجده های واجب نیست ولی پیغمبر ( ص ) به پیروی از داود ( ع )سجده آن را بجای می آورد. ( از منتهی الارب ).
- عزائم اﷲ ؛ فرایضی که خداوند آنها را بر بندگان خود واجب کرده است. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
- عزائم المغفرة، عزائم الغفران ؛ اعمال و خصالی که بدان مغفرت مؤکد گردد. ( منتهی الارب ) : از حضرت خواجه عزیزان علیه عزایم الغفران منقول است. ( انیس الطالبین ص 47 ).
|| افسونها. ( منتهی الارب ). افسونهاو ادعیه که برای احضار جنیان و پریان خوانند. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). هیپنوتیزم. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
چو هنگام عزایم زی معزم
به تک خیزند ثعبانان ریمن.
منوچهری.

فرهنگ فارسی

جمع عزیمت ۱ - افسون ها . ۲ - دعا هایی که بر بیماران خوانند تا شفا یابند .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عزائم یعنی سوره هایی که دارای سجده واجب می باشند.
از احکام آن در بابهای طهارت و صلات سخن گفته اند.
معنای لغوی و اصطلاحی
عزائم جمع «عزیمة» در لغت به معنای اراده و قصد جدّی و مؤکد و نیز فریضه آمده است؛ لیکن در اصطلاح فقه عبارت است از چهار سوره که در آن ها آیات سجده واجب وجود دارد. این چهار سوره عبارت اند از سجده، آیه ۱۵؛ فصّلت، آیه ۳۷؛ نجم، آیه ۶۲ و علق، آیه ۱۹.
حرمت تلاوت بر جنب و حایض
تلاوت عزائم بر جنب، حایض و نفسا حرام است و به قول مشهور، در این حکم تفاوتی میان آیه سجده و سایر آیات سوره نیست. بنابر این، تلاوت بعض سوره، حتی «بسم اللّه الرحمن الرحیم» به قصد یکی از آن چهار سوره حرام خواهد بود؛ لیکن برخی، حرمت تلاوت را به آیه سجده اختصاص داده اند
قرائت عزائم در نماز واجب
...

[ویکی شیعه] عَزائِم یا عَزائِمُ السُجود - به معنای سجده های واجب - به چهار سوره سَجده، فُصِّلَت، نَجم و عَلَق گفته می شود. در هر یک از این چهار سوره، یک آیه سجده دار وجود دارد که اگر کسی آن را بخواند یا بشنود در همان لحظه باید سجده کند. در ۱۱ سوره دیگر نیز آیاتی آمده است که هنگام شنیدن یا قرائت آنها سجده کردن مستحب است.
در بین امامیه معروف چنین است که در قرآن ۱۵ آیه سجده دار وجود دارد که ۴تای آنها سجده واجب دارند و ۱۱ آیه، سجده مستحب. آیاتی که سجده واجب دارند عبارت اند از: آیه ۱۵ سوره سجده، آیه ۳۷ سوره فصلت، آیه ۶۲ سوره نجم و آیه ۱۹ سوره علق. هنگام تلاوت یا شنیدن این آیات، به سجده رفتن واجب است. چهار سوره ای را که سجده واجب دارند، عزائم السجود گویند..
آیاتی که هنگام تلاوت آنها سجده کردن مستحب است: سوره اعراف آیه ۲۰۶، رعد آیه ۱۵، نحل آیه ۴۹-۵۰، اسراء آیه ۱۰۹، مریم آیه ۵۸، حج آیه ۱۸ و ۷۷، فرقان آیه ۶۰، نمل آیه ۲۶، ص آیه ۲۴، انشقاق آیه ۲۱.

جدول کلمات

مقاصد

پیشنهاد کاربران

بپرس