سجده

/sajde/

مترادف سجده: سر بر زمین مهر گذاشتن

برابر پارسی: سرنگون، فروتن، نگونی

معنی انگلیسی:
prostration, bowing down

لغت نامه دهخدا

( سجدة ) سجدة. [ س َ / س ِ دَ ] ( ع مص ) سر بر زمین نهادن. ( منتهی الارب ). پیشانی بر زمین نهادن. ( مهذب الاسماء ) :
سر از سجده برداری و این شراب
کشی یاد فرخنده رخ مهتری.
منوچهری.
سر بر زمین بسجده نهاده ست بی رکوع
آن کو نه ز اوصیا بسوی انبیا شده ست.
ناصرخسرو.
از پی سجده رخ تو چنان
عابدان در نماز میغلطم.
خاقانی.
بناف قبه عالم بصلب قائم کوه
به پشت راکع چرخ و بسجده مهتاب.
خاقانی.
آنجا که دست ماست درو حلقه زآن ماست
وآنجا که پای اوست سر و سجده زآن ِ ماست.
خاقانی.
گوش در آن نامه تحیت رسان
دیده در آن سجده تحیات خوان.
نظامی.
کز برای من بدش سجده ملک
وز پی من رفت بر هفتم فلک.
مولوی.
- سجده ٔسهو ؛ آن دو سجده است که در موارد ذیل باید بجای آورد:
اول آنکه نمازگزار در بین نماز سهواً حرف بزند.
دوم جائی که نباید در نماز سلام دهد.
سوم آنکه یک سجده را فراموش کند.
چهارم آنکه تشهد را فراموش کند.
پنجم آنکه در نماز چهار
رکعتی بعد از سجده دوم شک کند، بلکه احتیاطاً برای هر چیزی که در نماز اشتباهاً کم یا زیاد کند سجده سهو نمایند. و کیفیت سجده سهو چنانست که بعد از سلام نماز فوراً نیت سجده سهو کند و پیشانی رابه چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بگوید بسم اﷲ و باﷲ و صلی اﷲ علی محمد و آله ، و ذکرهایی بطریق دیگر روایت شده است. رجوع به رسائل عملیه و کتب فقها شود :
گر سهو شود بسجده راهم
در سجده سهو عذر خواهم.
نظامی.
- سجده شکر ؛ پیشانی بخاک نهادن شکر را. سجده کردن بشکر نعمتی که رسیده است :
بود عقد کابین او اینکه تو
کنی سجده شکر چون شاکری.
منوچهری.
چون کسری این مثال بدین اشباع فرمود برزویه سجده شکر گذارد. ( کلیله و دمنه ).
|| فروتنی نمودن. || راست ایستادن. و از لغات اضداد است. ( منتهی الارب ).

سجدة. [ س َ دَ ] ( اِخ ) نام سوره ای از قرآن است و آن سی آیه است. پس از لقمان و پیش از احزاب. || و نیز سجده نام دیگر سوره «فصلت » چهل و یکمین سوره ، پس از مؤمن و پیش از شوری است.

فرهنگ فارسی

سوره سی و دوم از قر آن مجید مکیه دارای ۳٠ آیه .
پیشانی برزمین گذاشتن برای عبادت وفروتنی
( مصدر ) ۱ - نهادن نماز گزار و هفت عضو خود ( پیشانی کف دو دست دو سر زانو دو شست پا ) را بر زمین با شرایط مخصوص و خواندن ذکرهای لازم . ۲ - عمل مذکور را انجام دادن به عنوان تعظیم پادشاه یا امیر ۳ - ( اسم ) اجرای عمل فوق . یا سجده سهو. دو سجده است که در پایان نماز بجا آرند به خاطر جزوی از اجزای نماز که در جای خود ادا نشده و قضا گردیده یا برای گفتار از روی سهو یا سلام در غیر موضع آن یا شک بین چهار و پنج و گفته اند برای هر زیاده و نقصانی که نماز را باطل نسازد و آن چنانست که پس از نماز تکبیر گوید ( استحبابا ) سپس به سجده رود و آنگاه سر بردارد و دیگر بار بسجده رود و سپس نشیند و تشهد خفیف و سلام گوید .
نام سوره از قر آن است و آن سی آیه است . پس از لقمان و پیش از احزاب . و نیز سجده نام دیگر سوره چهل و یکمین سوره پس از موئ من و پیش از شوری است .

فرهنگ معین

(سَ دَ یا دِ ) [ ع . سجدة ] (مص ل . ) پیشانی بر زمین نهادن هنگام نماز.

فرهنگ عمید

۱. از ارکان نماز که به صورت گذاشتن هفت عضو (پیشانی، کف دو دست، سر دو زانو، و شصت هر دوپا ) بر روی زمین و خواندن ذکر مخصوص به جا آورده می شود.
۲. (اسم مصدر ) پیشانی بر زمین گذاشتن برای عبادت یا اظهار فروتنی.
۳. (اسم ) سی ودومین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۳۰ آیه.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] سَجده، اصطلاحی برای عملی عبادی به معنای نهادن پیشانی بر زمین، نشانه خضوع فرد در مقابل خدا، که در فرهنگ اسلامی از برترین عبادات به شمار آمده است. مسلمانان در نمازهای روزانه خود واجب است در هر رکعت دو بار سجده کنند.
بنابر فقه شیعه در نماز تنها سجده بر زمین و روییدنی های آن را صحیح است؛ ولی اهل سنت سجده بر فرش و مانند آن را نیز جایز شمرده اند. در دیدگاه همه مسلمانان سجده برای غیر خدا حرام است.
سجده در لغت به معنای خضوع، خم شدن و سر فرود آوردن بوده و در اصطلاح شرعی عبارت است از نهادن پیشانی (همراه شش عضو دیگر از بدن) بر زمین.

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ معارف و معاریف است
«سَجدَه» اسم مصدر «سجَدَ» و مصدر آن «سجود» می باشد و آن در لغت به معنی خضوع و تذلّل است و در شرع عبارتست از پیشانی به خاک نهادن به منظور تعظیم پروردگار.
سجده به قصد عبادت و پرستشِ مسجود، خاص خداوند است و به غیرخدا کفر است، اما به قصد تکریم و تعظیمِ صرف به غیرخدا نیز روا باشد؛ چنان که در قرآن در مورد حضرت آدم علیه السلام «وإذ قلنا للملائکة اسجدوا لآدم» و نیز در مورد حضرت یعقوب و حضرت یوسف علیهماالسلام فخرّوا له سجّداً آمده است.
سجده را نزد خداوند مکانتی عظیم و شأنی والا است و در شأن آن همین بس که خداوند خطاب به بنده اش می فرماید: «سجده کن و به من نزدیک آی». (سوره علق:19)
سجده بر دو قسم است: سجود اختیاری، چنان که در قرآن آمده: «فاسجدوا لله واعبدوا». (سوره نجم:62) و تکوینی و قهری و تسخیری: «ولله یسجد من فی السموات والارض طوعاً و کرهاً و ظلالهم بالغدوّ والآصال».(سوره رعد:15)
سجود از اجزاء واجبه نماز بوده و دو سجده در یک رکعت رکن است و حقیقت آن نهادن پیشانی است بر زمین به قصد تعظیم، در هر رکعت نماز، خواه واجب و خواه مستحب، دو سجده واجب است. اگر هر دو سجده در یک رکعت فوت شود موجب بطلان نماز، واگر یکی سهواً ترک شود، در صورتی که پیش از رکوع رکعت بعد به یادش آید در نماز تدارک کند و اگر پس از دخول در رکوع به یادش آید بعد از نماز آن را قضا کند و سپس دو سجده سهو انجام دهد.
سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ «معارف و معاریف»

[ویکی فقه] سجده (ابهام زدایی). سجده ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: قرآن• سوره سجده، سی و دومین سوره قرآن کریم• آیه سجده، آیه ۵۸ سوره مریم• آیات سجده، آیات دارای سجده واجب کاربردهای دیگر• سجده، نهادن پیشانی بر زمین در حال نماز
...

[ویکی فقه] سجده (فقه). نهادن پیشانی بر زمین را سجود گویند. از احکام آن به تفصیل در باب صلات سخن گفته اند.
در هر رکعت از نمازهای واجب و مستحب، دو سجده واجب است و ترک یا زیاد کردن عمدی یکى از آن دو موجب بطلان نماز مى شود؛ لیکن ترک یا افزایش سهوی یکى از دو سجده بنابر قول مشهور، نماز را باطل نمى کند و در صورت ترک سهوى، چنانچه پیش از ورود به رکن بعدى (رکوع) متذکر شود، باید برگردد و آن را به جا آورد، و در صورت متذکر نشدن، واجب است پس از سلام نماز قضاى آن را به جا آورد.
نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۲۷-۱۳۰.
...

دانشنامه عمومی

سجده در واژه به معنی سر برزمین نهادن[ ۱] و پیشانی بر زمین نهادن[ ۲] و در عمل حرکتی برای قرار دادن بدن در ژست دمرو برای نشان دادن احترام یا مطیع بودن است.
در میان دین اسلام سجده مخصوص خدا و برای پرستش اوست و سجده برای غیر او جایز نیست. در اسلام سجده عبادت محسوب شده و یکی از ارکان نماز می باشد.
قرآن سجده را از زمان آدم مرسوم می داند و اسلام حقیقت آن را مخصوص خدا دانسته و سجده برای غیر خدا را به واسطه اشتباه در مصداق حقیقی می داند.
عکس سجدهعکس سجده
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:نماز

پیشنهاد کاربران

سلیم
سجده: سر به خاک نهادن، پیشانی به خاک گذاشتن.
ستایش
🕋 ترتیب سوره های قرآن کریم:
1 ) سوره فاتحه ( حمد )
2 ) بقره
3 ) آل عمران
4 ) نساء
5 ) مائده
6 ) انعام
7 ) اعراف
8 ) انفال
9 ) توبه ( برائت )
10 ) یونس
11 ) هود
12 ) یوسف
...
[مشاهده متن کامل]

13 ) رعد
14 ) ابراهیم
15 ) حِجر
16 ) نحل
17 ) اِسراء ( بنی اسرائیل )
18 ) کهف
19 ) مریم
20 ) طه
21 ) انبیاء
22 ) حج
23 ) مؤمنون
24 ) نور
25 ) فرقان
26 ) شعراء
27 ) نمل
28 ) قصص
29 ) عنکبوت
30 ) روم
31 ) لقمان
32 ) سجدة
33 ) احزاب
34 ) سبأ
35 ) فاطر
36 ) یس
37 ) صافات
38 ) ص
39 ) زمر
40 ) غافر
41 ) فصّلت
42 ) شوری
43 ) زخرف
44 ) دخان
45 ) جاثیه
46 ) احقاف
47 ) محمد
48 ) فتح
49 ) حجرات
50 ) ق
51 ) ذاریات
52 ) طور
53 ) نجم
54 ) قمر
55 ) الرحمن
56 ) واقعه
57 ) حدید
58 ) مجادله
59 ) حشر
60 ) ممتحنه
61 ) صف
62 ) جمعه
63 ) منافقون
64 ) تغابن
65 ) طلاق
66 ) تحریم
67 ) مُلک
68 ) قلم
69 ) حاقه
70 ) معارج
71 ) نوح
72 ) جن
73 ) مزّمّل
74 ) مدثر
75 ) قیامه
76 ) انسان
77 ) مرسلات
78 ) نبأ
79 ) نازعات
80 ) عبس
81 ) تکویر
82 ) انفطار
83 ) مطففین
84 ) انشقاق
85 ) بروج
86 ) طارق
87 ) اعلی
88 ) غاشیه
89 ) فجر
90 ) بلد
91 ) شمس
92 ) لیل
93 ) ضحی
94 ) شرح
95 ) تین
96 ) علق
97 ) قدر
98 ) بینه
99 ) زلزله ( زلزال )
100 ) عادیات
101 ) قارعه
102 ) تکاثر
103 ) عصر
104 ) همزه
105 ) فیل
106 ) قریش
107 ) ماعون
108 ) کوثر
109 ) کافرون
110 ) نصر
111 ) مسد
112 ) اخلاص ( توحید )
113 ) فلق
114 ) ناس

نمازبری بهترین برابر نهاد واژه ی سجده است چه آنکه در پارسی پیشانی بر خاک نهادن و سجده کردن را نماز بردن گفته اند:
بیامد گو دست کرده دراز
به پیش اندرآمد ببردش نماز.
دقیقی .
به آیین شاهان نمازش برید
...
[مشاهده متن کامل]

به پیش و پس تخت او منگرید.
دقیقی .
و مر ملوک خویش را نماز برند [ یغمائیان ] عوام و خواصشان . ( حدود العالم ) . و طبیبان را بزرگ دارند و هرگه که ایشان را ببینند نماز برند. ( حدود العالم ) . هرچیزی را که نیکو بود و عجب بود نماز برند. ( حدود العالم ) .
فراوانْش بستود و بردش نماز
همی بود پیشش زمانی دراز.

پیشانی برخاک سودن
نمونه:
سجده کردن به آرش �پیشانی برخاک سودن� به نشانه ی سپاسگزاری است.
برگرفته از پانوشتِ نوشتاری در پیوند زیر:
https://www. behzadbozorgmehr. com/2014/03/blog - post_11. html
غلتیدن
افزون بر از پهلو به پهلو گشتن ؛
بغلتید و بنهاد بر خاک سر / همی آفرین خواند بر دادگر
فردوسی
هیچ کدام از این واژگان مورد پذیرش نمی باشند.
اگر کسی در فرهنگ نامه یا واژه نامه اوستایی و پهلوی و فارسی باستان دارد و واژه ای معادل پیدا کرد در این مقاله بگذارد.
تیک بر خاک نهادن
Prostration : سجده
Reverential or submissive posture
The processional cross is veiled in black, the liturgical colour associated with Good Friday
Prostration is the placement of the body in a reverentially or submissively prone position as a gesture. Typically prostration is distinguished from the lesser acts of bowing or kneeling by involving a part of the body above the knee touching the ground, especially the hands.
...
[مشاهده متن کامل]

Major world religions employ prostration as an act of submissiveness or worship to a supreme being or other worshiped entity ( i. e. God ) , as in the metanoia in Christian prayer used in the Oriental Orthodox Churches and the sajdah of the Islamic prayer, salat. In various cultures and traditions, prostrations are similarly used to show respect to rulers, civil authorities and social elders or superiors, as in the Chinese kowtow or Ancient Greek proskynesis. The act has often traditionally been an important part of religious, civil and traditional rituals and ceremonies, and remains in use in many cultures
سجده در واژه به معنی سر برزمین نهادن و پیشانی بر زمین نهادن و در عمل حرکتی برای قرار دادن بدن در ژست دمرو برای نشان دادن احترام یا مطیع بودن است.
در میان دین اسلام سجده مخصوص خدا و برای پرستش اوست و سجده برای غیر او جایز نیست. در اسلام سجده عبادت محسوب شده و یکی از ارکان نماز میباشد.
قرآن سجده را از زمان آدم مرسوم می داند و اسلام حقیقت آن را مخصوص خدا دانسته و سجده برای غیر خدا را به واسطه اشتباه در مصداق حقیقی می داند.

سجده
سجده ( جبین سایی ) بالاترین مرحله انقیاد و تسلیم در برابر خداوند است و رکوع ( کرنش ) و قیام ( ایستادن ) مراحل پایین تری هستند. خداوند متعال تمامی آسمانیان و زمینیان و بسیاری از مردمان را به فوض جبین سایی درگاه ربوبی خود مفتخر فرموده و فقط کثیری از آنان را که عباد الشیطان گشته اند سزاوار اهانت شمرده و از فیض سجده بر وجه ذو الجلال خود محروم فرموده است.
...
[مشاهده متن کامل]

🔸 أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ یَسۡجُدُ لَهُۥ مَن فِی ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ وَمَن فِی ٱلۡأَرۡضِ وَٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ وَٱلنُّجُومُ وَٱلۡجِبَالُ وَٱلشَّجَرُ وَٱلدَّوَاۤبُّ وَکَثِیرࣱ مِّنَ ٱلنَّاسِۖ وَکَثِیرٌ حَقَّ عَلَیۡهِ ٱلۡعَذَابُۗ وَمَن یُهِنِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن مُّکۡرِمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ یَفۡعَلُ مَا یَشَاۤءُ ۩ ( حج ۱۸ )

پیشانی بر زمین نهادن تنها نماد و علامت سجده است
سجده : تابع هستی شدن است
کسی که سجده میکند باید خود را در چرخه هستی کامل و تمام قرار دهد تا یکپارچه شود با هستی تا ذوب در خلقت شود خودش نیست شود مثل قطره در دریا / اگر سجده شد ( روییدن در خلقت ) و غرق در خلقت انگاه خالق را به دل می بیند و نماد ان جبین بر زمین نهادن است .
...
[مشاهده متن کامل]

متاسفانه هیچ کدام از معانی ارائه شده علی رقم درست بودن کامل و گویا نیست چرا که پاسخ این پرسش ها را نمیدهد که : کوه و درخت و آب و خورشید و هرآنچه در آسمانها و زمین هست چگونه به خالق سجده میکنند / در خواب دید خورشید و ماه . . . بر او سجده میکنند چه دیده بود ؟
بزودی پاسخ را خلاصه کرده و ارسال میکنم
یکدست. همبستگی.
همبستگی. یکدست

خاک پیش
خاک افتایی، به خاک افتادن ( سجده کردن )
احترام، فروتنی، عبادت
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٧)

بپرس