جشن های زرتشتی

جشن ها و آیین های زرتشتی به دو دستۀ آیین های مذهبی و غیر مذهبی، و فردی و اجتماعی دسته بندی می شود. به یاد آورید تاریخ پهناور ایران زمین را.
در هر ماه، یک بار نام روز و ماه یکی هستند. زرتشتیان این روزها را جشن می گرفتند و شادی می کردند این دوازده جشن به نام ماهها، فروردینگان ( ۱۹ فروردین ) ، اردیبهشتگان ( ۲ اردیبهشت گاهنامه کنونی ایران و ۳ اردیبهشت گاهشماری زرتشتی ) ، خردادگان ( ۴ خرداد کنونی ۶ خرداد زرتشتی ) تیرگان ( ۱۰ تیر کنونی و ۱۳ تیر زرتشتی ) ، امردادگان ( ۳ امرداد کنونی و ۷ امرداد زرتشتی ) ، شهریورگان ( ۳۰ امرداد کنونی و ۴ شهریور زرتشتی ) ، مهرگان ( ۱۰ مهر کنونی و ۱۶ مهر زردتشتی ) ، آبانگان ( ۴ آبان کنونی و ۱۰ آبان زرتشتی ) ، آذرگان ( ۳ آذر کنونی و ۹ آذر زرتشتی ) ، دیگان ( ۲۵ آذر، ۲ و ۹ دی کنونی و ۸، ۱۵ و ۲۳ دی زرتشتی ) ، بهمنگان ( ۲۶ دی کنونی و ۲ بهمن زرتشتی ) و اسفندگان ( ۲۹ بهمن و ۵ اسفند زرتشتی ) خوانده می شود. از میان این جشن ها جشن مهرگان جنبه ملی دارد.
نخستین جشن ماهیانه در هر سال، جشن فروردین گان نام دارد که روز فروردین از ماه فروردین برابر نوزدهم فروردین است و به آن فرودگ هم می گویند. این جشن به فروهر پاک درگذشتگان و نیاکان مربوط است، به همین دلیل همه برای شادی روان و فروهر درگذشتهٔ خود، به آرامگاه می روند. هر کس برای تهیه می زد درمراسم جشن فروردین گان، میوه یا لرک با خود می آورند. بانوان سیر و سداب، سیرک، آش و بقیه خوراکی های مراسم را تهیه می کنند. موبدان لباس سپید ویژه اجرای مراسم مذهبی بر تن کرده آفرینگان خوانی را به صورت گروهی اجرا می نمایند و شرکت کنندگان نیز نیایش می کنند و بر روان فروهر درگذشتگان درود می فرستند. دهموبدان هنگام اجرای آفرینگان خوانی، میوه ها را با کارد به اندازه های کوچک می برند و پس از پایان مراسم بین شرکت کنندگان همراه با لرک تقسیم می کنند.
بیستمین روز از ماه سی روزهٔ زرتشتیان ورهرام نامیده می شود. ورهرام یعنی پیروزی و وهرام ایزد یعنی پیروزی مقابل ستایش درباور ایرانیان پیروزی همواره با ارزش و قابل ستایش بوده است. به همین دلیل در اوستا سرودهای زیبایی در ستایش پیروزی آمده است. ایرانیان باستان پیش از آغاز هر کار گروهی، درنیایش گاه ویژه ای گرد می آمدند و سرودهای ستایش پیروزی را باهم می خوانند و با روانی نیرومند و اراده ای استوار برای کسب پیروزی، پای به میدان مبارزه زندگی می نهادند. این نیایش گاه ها به تدریج به نیایش گاه ورهرام ایزد معروف گشت. اکنون زرتشتیان دست کم ماهی یک بار، در روز ورهرام در نیایش گاه شاه ورهرام ایزد گردهم می آیند و اهورامزدا را نیایش می کنند و از او می خواهند که پیروزی را در زندگی بهره آنان گرداند و نیز همه کسانی را که به پیروی از پیام اشو زرتشت در تازه گردانیدن زندگانی، پیش بردن جهان هستی و گسترش آیین راستی می کوشند پیروز و سرافراز گرداند. اغلب زرتشتیان برای حضور در زیارتگاهها، آدریان و نیایش کردن همواره سدره و کستی برتن دارند.