[ویکی فقه] تکذیب تورات (قرآن). عمل نکردن به علم و دانش خود نسبت به دین، نوعی تکذیب عملی آن است و پیامدهای خطرناکی مانند احباط و سرزنش الهی را به دنبال دارد.
تکذیب تورات از سوی عالمان یهود به رغم آگاهی از دستورات آن:•«مثل الذین حملوا التورة ثم لم یحملوها کمثل الحمار یحمل اسفارا بئس مثل القوم الذین کذبوا بـایـت الله... القوم الظــلمین:مثل کسانی (از علماء یهود) که (دانش علم و عمل و ابلاغ) تورات بر دوش آنها نهاده شد سپس آن را بر دوش نکشیدند، مثل درازگوشی است که کتاب هایی چند بار می کشد (اما بهره ای از آنها ندارد). بد مثلی است مثل گروهی که آیات خدا را (دستورات تورات را با مخالفت خویش) تکذیب و انکار کردند، و خداوند گروه ستمکاران را هدایت نمی کند.» راغب می گوید: کلمه" سفر"- به فتح سین و سکون فاء- به معنای پرده برداری است که البته در خصوص اعیان استعمال می شود، مانند" سفر عمامه" یعنی برداشتن عمامه از سر، و" سفر خمار" یعنی برداشتن نقاب از صورت- تا آنجا که می گوید: و سفر- به کسر سین و سکون فاء- به معنای کتابی است که از حقائق پرده برمی دارد، و در قرآن آمده: کَمَثَلِ الْحِمارِ یحْمِلُ أَسْفاراً و منظور از اینکه فرمود:" مثل آنهایی که تورات بر آنان تحمیل شد" به شهادت سیاق این است که تورات به آنان تعلیم داده شد. و مراد از اینکه فرمود" ولی آن را حمل نکردند" این است که به آن عمل نکردند، ذیل آیه هم که می فرماید" بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیاتِ اللَّهِ" مؤید و شاهد بر این معنا است. و منظور از" کسانی که تورات تحمیل شان شد ولی آن را حمل نکردند" یهودیانی است که خدا تورات را بر پیامبر آنان موسی (ع) نازل کرد و او معارف و شرایع آن را تعلیمشان داد، ولی رهایش کردند، و به دستورات آن عمل ننمودند، لذا خدای تعالی برایشان مثلی زد، و آنها را به الاغی تشبیه کرد که کتاب هایی بر آن بار شده، و خود آن حیوان هیچ آگاهی از معارف و حقائق آن کتاب ها ندارد، و در نتیجه از حمل آن کتاب ها چیزی به جز خستگی برایش نمی ماند. حضرت علی علیه السلام فرمود: عالمی که به علمش عمل کند اهل نجات است و کسی که به علمش عمل نکند، اهل هلاکت و حسرت خواهد بود و دوزخیان از بوی بد او اذیت می شوند و بیشترین حسرت و ندامت در دوزخ از آنِ کسی خواهد بود که مردم را به سوی خدا دعوت کرده و آنان سخن او را پذیرفته و به بهشت وارد شده اند، ولی دعوت کننده خود به دوزخ می رود؛ زیرا گرفتار هوای نفس و آرزوهای طولانی شده است.«ان اشد اهل النار ندامة و حسرة رجل دعا عبدا الی الله فاستجاب و قبل منه و اطاع الله فادخله الله الجنة و ادخل الداعی النار بترکه علمه و اتباعه الهوی و طول الأمل» امام صادق علیه السلام فرمود: «ان العالم اذا لم یعمل بعلمه زلت موعظته عن القلوب کما یزل المطر عن الصفا» موعظه عالمی که به علمش عمل نکند از دل ها منحرف می شود، همان گونه که باران از روی سنگ منحرف می شود. امام سجاد علیه السلام فرمودند: در انجیل آمده است: «ان العالم اذا لم یعمل به لم یزدد صاحبه الا کفرا و لم یزدد من الله الا بعدا» به دانشمندی که به علمش عمل نکند، جز کفر و دوری از خدا چیزی افزوده نمی شود. بنابراین عمل نکردن به علم و دانش خود در مورد دین، نوعی تکذیب عملی آن مطلب است، چنان که علمای بی عمل یهود؛ با عمل نکردن به دستورات تورات درصدد تکذیب و انکار عملی آن برآمدند و خداوند این قوم از خود راضی راکه تنها به نام تورات یا تلاوت آن قناعت کردند، بدون این که اندیشه در محتوای آن داشته باشند و عمل کنند به حیوانی لایعقل تشبیه می کندذکه در حماقت و نادانی ضرب المثل و مشهور خاص و عام است.
کیفر تکذیب تورات
تکذیب تورات، سبب کیفر الهی:•«وکتبنا له فی الالواح من کل شیء موعظة وتفصیلا لکل شیء فخذها بقوة وامر قومک یاخذوا باحسنها ساوریکم دار الفـسقین والذین کذبوا بـایـتنا ولقاء الاخرة حبطت اعمــلهم هل یجزون الا ما کانوا یعملون:و برای او در الواح (تورات) از هر موضوعی پندی، و برای هر چیزی (از امور اعتقادی و عملی مردم) تفصیلی نوشتیم، (و گفتیم) پس آن را با همه نیرو فراگیر و قوم خود را فرمان ده تا نیکوترین آنها را فراگیرند ( واجبات را بگیرند و محرمات را رها کنند)، به زودی سرای فاسقان را به شما نشان می دهم (ویرانه های مساکن عاد و ثمود و فرعونیان را در دنیا و جایگاه های ابدی جهنم شان را در آخرت).و کسانی که آیات و نشانه های ما و دیدار (عالم) آخرت را تکذیب کنند، عمل های (خیر) آنها حبط و باطل خواهد شد؛ آیا آنان جز آنچه عمل می کردند جزا داده می شوند؟!». این آیه کیفر اشخاصی را که دین الهی را تکذیب بیان کرده می گوید:" آنها که آیات ما را تکذیب کنند و لقای رستاخیز را منکر شوند اعمالشان به کلی حبط و نابود می گردد حبط" به معنی باطل و بی خاصیت نمودن عمل است، یعنی این گونه افراد حتی اگر کار خیری انجام دهند، نتیجه ای برای آنها نخواهد داشت و چه مجازاتی از این سخت تر و وحشتناک تر که تمام اعمال نیک انسان نابود شود و نه در دنیا و نه در آخرت به حال او مفید نیفتد و گرفتار عذاب جاویدان الهی نیز بشود. و در پایان آیه چنین اضافه می کند، این سرنوشت برای آنها، جنبه انتقامی ندارد، این نتیجه اعمال خود آنها است، بلکه عین اعمال آنها است که در برابرشان مجسم شده،" آیا آنها جز اعمالی را که انجام می دادند، جزا داده می شوند"؟ (هَلْ یجْزَوْنَ إِلَّا ما کانُوا یعْمَلُونَ ). بنابر این آیات اولا کیفر و پاداش اعمال خود اعمال است،دوما اینکه حبط عمل و بی اجر بودن آن، خود یک نحو کیفر است، زیرا پاداش هر عمل، نیکی خود عمل است و وقتی عمل نیک بی اجر باشد پس در حقیقت بی اجر کردن آن خود یک نحو کیفر است، چون نتیجه بی اجر شدن حسنات کسی که هم حسنات دارد و هم سیئات این است که چنین کسی جز کیفر سیئات پاداش دیگری نداشته باشد.البته ممکن هم هست آیه را طور دیگری معنا کرده و بگوییم: مراد از جزاء، پاداش نیک است و جمله " هَلْ یجْزَوْنَ إِلَّا ما کانُوا یعْمَلُونَ" کنایه است از اینکه ایشان به هیچ عملی پاداش و ثواب داده نمی شوند، چون بعد از حبط، هیچ عمل صالحی ندارند، و دلیل اینکه مراد از جزاء، پاداش و ثواب می باشد این است که این جزاء همان جزای اعمال است که قبلا در آیه ذکر شده بود، و قهرا به قرینه ذکر حبط، منظور از آن جزای اعمال صالح خواهد بود.پس اینکه بعضی ها به این آیه استدلال کرده اند بر اینکه ترک واجب در صورتی که تارک آن در آن موقع که می بایست واجب را انجام دهد به هیچ کاری مشغول نشود عقاب ندارد، به توهم اینکه چنین کسی کاری نکرده که عقاب داشته باشد، و در آیه " هَلْ یجْزَوْنَ إِلَّا ما کانُوا یعْمَلُونَ" نیز عقاب بر اساس عمل بیان شده است، استدلالشان فاسد است، زیرا همان طوری که گفته شد مقصود از جزایی که در آیه است ثواب و پاداش نیک است و معنای آیه این است که: برای ایشان در آخرت ثوابی نیست، چون در دنیا عمل نیکی انجام ندادند تا آن روز پاداش آن را ببینند.
آثار تکذیب تورات
...
تکذیب تورات از سوی عالمان یهود به رغم آگاهی از دستورات آن:•«مثل الذین حملوا التورة ثم لم یحملوها کمثل الحمار یحمل اسفارا بئس مثل القوم الذین کذبوا بـایـت الله... القوم الظــلمین:مثل کسانی (از علماء یهود) که (دانش علم و عمل و ابلاغ) تورات بر دوش آنها نهاده شد سپس آن را بر دوش نکشیدند، مثل درازگوشی است که کتاب هایی چند بار می کشد (اما بهره ای از آنها ندارد). بد مثلی است مثل گروهی که آیات خدا را (دستورات تورات را با مخالفت خویش) تکذیب و انکار کردند، و خداوند گروه ستمکاران را هدایت نمی کند.» راغب می گوید: کلمه" سفر"- به فتح سین و سکون فاء- به معنای پرده برداری است که البته در خصوص اعیان استعمال می شود، مانند" سفر عمامه" یعنی برداشتن عمامه از سر، و" سفر خمار" یعنی برداشتن نقاب از صورت- تا آنجا که می گوید: و سفر- به کسر سین و سکون فاء- به معنای کتابی است که از حقائق پرده برمی دارد، و در قرآن آمده: کَمَثَلِ الْحِمارِ یحْمِلُ أَسْفاراً و منظور از اینکه فرمود:" مثل آنهایی که تورات بر آنان تحمیل شد" به شهادت سیاق این است که تورات به آنان تعلیم داده شد. و مراد از اینکه فرمود" ولی آن را حمل نکردند" این است که به آن عمل نکردند، ذیل آیه هم که می فرماید" بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیاتِ اللَّهِ" مؤید و شاهد بر این معنا است. و منظور از" کسانی که تورات تحمیل شان شد ولی آن را حمل نکردند" یهودیانی است که خدا تورات را بر پیامبر آنان موسی (ع) نازل کرد و او معارف و شرایع آن را تعلیمشان داد، ولی رهایش کردند، و به دستورات آن عمل ننمودند، لذا خدای تعالی برایشان مثلی زد، و آنها را به الاغی تشبیه کرد که کتاب هایی بر آن بار شده، و خود آن حیوان هیچ آگاهی از معارف و حقائق آن کتاب ها ندارد، و در نتیجه از حمل آن کتاب ها چیزی به جز خستگی برایش نمی ماند. حضرت علی علیه السلام فرمود: عالمی که به علمش عمل کند اهل نجات است و کسی که به علمش عمل نکند، اهل هلاکت و حسرت خواهد بود و دوزخیان از بوی بد او اذیت می شوند و بیشترین حسرت و ندامت در دوزخ از آنِ کسی خواهد بود که مردم را به سوی خدا دعوت کرده و آنان سخن او را پذیرفته و به بهشت وارد شده اند، ولی دعوت کننده خود به دوزخ می رود؛ زیرا گرفتار هوای نفس و آرزوهای طولانی شده است.«ان اشد اهل النار ندامة و حسرة رجل دعا عبدا الی الله فاستجاب و قبل منه و اطاع الله فادخله الله الجنة و ادخل الداعی النار بترکه علمه و اتباعه الهوی و طول الأمل» امام صادق علیه السلام فرمود: «ان العالم اذا لم یعمل بعلمه زلت موعظته عن القلوب کما یزل المطر عن الصفا» موعظه عالمی که به علمش عمل نکند از دل ها منحرف می شود، همان گونه که باران از روی سنگ منحرف می شود. امام سجاد علیه السلام فرمودند: در انجیل آمده است: «ان العالم اذا لم یعمل به لم یزدد صاحبه الا کفرا و لم یزدد من الله الا بعدا» به دانشمندی که به علمش عمل نکند، جز کفر و دوری از خدا چیزی افزوده نمی شود. بنابراین عمل نکردن به علم و دانش خود در مورد دین، نوعی تکذیب عملی آن مطلب است، چنان که علمای بی عمل یهود؛ با عمل نکردن به دستورات تورات درصدد تکذیب و انکار عملی آن برآمدند و خداوند این قوم از خود راضی راکه تنها به نام تورات یا تلاوت آن قناعت کردند، بدون این که اندیشه در محتوای آن داشته باشند و عمل کنند به حیوانی لایعقل تشبیه می کندذکه در حماقت و نادانی ضرب المثل و مشهور خاص و عام است.
کیفر تکذیب تورات
تکذیب تورات، سبب کیفر الهی:•«وکتبنا له فی الالواح من کل شیء موعظة وتفصیلا لکل شیء فخذها بقوة وامر قومک یاخذوا باحسنها ساوریکم دار الفـسقین والذین کذبوا بـایـتنا ولقاء الاخرة حبطت اعمــلهم هل یجزون الا ما کانوا یعملون:و برای او در الواح (تورات) از هر موضوعی پندی، و برای هر چیزی (از امور اعتقادی و عملی مردم) تفصیلی نوشتیم، (و گفتیم) پس آن را با همه نیرو فراگیر و قوم خود را فرمان ده تا نیکوترین آنها را فراگیرند ( واجبات را بگیرند و محرمات را رها کنند)، به زودی سرای فاسقان را به شما نشان می دهم (ویرانه های مساکن عاد و ثمود و فرعونیان را در دنیا و جایگاه های ابدی جهنم شان را در آخرت).و کسانی که آیات و نشانه های ما و دیدار (عالم) آخرت را تکذیب کنند، عمل های (خیر) آنها حبط و باطل خواهد شد؛ آیا آنان جز آنچه عمل می کردند جزا داده می شوند؟!». این آیه کیفر اشخاصی را که دین الهی را تکذیب بیان کرده می گوید:" آنها که آیات ما را تکذیب کنند و لقای رستاخیز را منکر شوند اعمالشان به کلی حبط و نابود می گردد حبط" به معنی باطل و بی خاصیت نمودن عمل است، یعنی این گونه افراد حتی اگر کار خیری انجام دهند، نتیجه ای برای آنها نخواهد داشت و چه مجازاتی از این سخت تر و وحشتناک تر که تمام اعمال نیک انسان نابود شود و نه در دنیا و نه در آخرت به حال او مفید نیفتد و گرفتار عذاب جاویدان الهی نیز بشود. و در پایان آیه چنین اضافه می کند، این سرنوشت برای آنها، جنبه انتقامی ندارد، این نتیجه اعمال خود آنها است، بلکه عین اعمال آنها است که در برابرشان مجسم شده،" آیا آنها جز اعمالی را که انجام می دادند، جزا داده می شوند"؟ (هَلْ یجْزَوْنَ إِلَّا ما کانُوا یعْمَلُونَ ). بنابر این آیات اولا کیفر و پاداش اعمال خود اعمال است،دوما اینکه حبط عمل و بی اجر بودن آن، خود یک نحو کیفر است، زیرا پاداش هر عمل، نیکی خود عمل است و وقتی عمل نیک بی اجر باشد پس در حقیقت بی اجر کردن آن خود یک نحو کیفر است، چون نتیجه بی اجر شدن حسنات کسی که هم حسنات دارد و هم سیئات این است که چنین کسی جز کیفر سیئات پاداش دیگری نداشته باشد.البته ممکن هم هست آیه را طور دیگری معنا کرده و بگوییم: مراد از جزاء، پاداش نیک است و جمله " هَلْ یجْزَوْنَ إِلَّا ما کانُوا یعْمَلُونَ" کنایه است از اینکه ایشان به هیچ عملی پاداش و ثواب داده نمی شوند، چون بعد از حبط، هیچ عمل صالحی ندارند، و دلیل اینکه مراد از جزاء، پاداش و ثواب می باشد این است که این جزاء همان جزای اعمال است که قبلا در آیه ذکر شده بود، و قهرا به قرینه ذکر حبط، منظور از آن جزای اعمال صالح خواهد بود.پس اینکه بعضی ها به این آیه استدلال کرده اند بر اینکه ترک واجب در صورتی که تارک آن در آن موقع که می بایست واجب را انجام دهد به هیچ کاری مشغول نشود عقاب ندارد، به توهم اینکه چنین کسی کاری نکرده که عقاب داشته باشد، و در آیه " هَلْ یجْزَوْنَ إِلَّا ما کانُوا یعْمَلُونَ" نیز عقاب بر اساس عمل بیان شده است، استدلالشان فاسد است، زیرا همان طوری که گفته شد مقصود از جزایی که در آیه است ثواب و پاداش نیک است و معنای آیه این است که: برای ایشان در آخرت ثوابی نیست، چون در دنیا عمل نیکی انجام ندادند تا آن روز پاداش آن را ببینند.
آثار تکذیب تورات
...
wikifeqh: تکذیب_تورات_(قرآن)