پارچه

پارچه : در زبان انگلیسی به بخش یا قسمت پارت می گونداین کلمه در فارسی به پاره یا پاری تغییر پیدا کرده است چنانکه پاری از مردم یعنی بخشی از مردم و پارچه به معنای تکه ای یا قطعه ای از منسوجات بوده است و فرش عربی و پرچ فارسی به معنای پهن شده نیز با این کلمه از یک ریشه می باشد .در زبان ترکی به پاره کردن " پارچالاماق " گفته می شود . پارچه به معنی بریده و جدا شده می باشد بطوری که پارچه از توپ پارچه جدا می شود .

پارچه واژه‌ای ترکی: بصورت barchın یا parchın (بارچئن یا پارچئن) در دیوان لغات الترک آمده است.
مثال از دیوان:
Yaşıl Yerlig bar�ın: پارچه با زمینه‌ی سبز رنگ.
چون در زبان ترکی حروف "ب، پ" قابل تبدیل‌اند. مثل کلمه بیچاق(کارد) که پیچاق نیز گفته میشود.
ضمنا پارچا در ترکی مصدر پارچالاماق را هم دارد که در معانی تکه تکه کردن و قلع و قمع است.
پارا نیز که در فارسی بصورت پاره است در هر دو زبان موجود است.
"پارا" در ترکی یعنی نیمه، نصفه، قسمت

منبع واژه: "دیوان لغات الترک" شیخ محمود کاشغری

واژه پارچه یک واژه پارسی است که در گویش مازندرانی نیز به آن پَرچه می گویند.
درنظر داشته باشید که واژه پاره یا پیشوند (پارا در پاراگراف و...) از زبان اوستایی و پهلوی به زبانهای اروپایی راهیافته است نه باژگونه(وارونه)؛چرا که در واژگان پهلوی زیر داریم:
پارَک= parak =پاره، تکه، قطعه، بخش، قسمت 2ـ رشوه 3ـ هدیه، پیشکش 4ـ پول خرد( معنی 2 و 3 و 4 در پارَک سْتانیْه= parak stanih =رشوه گرفتن، دیده می شود.)
پارِشیا= pareshya= (اوستایی: پَرِشویَ) چکه، قطره
اَپاریک= aparik = دیگر، بقیه، ادامه، باقی مانده
اَپاریکان= aparikan = مابقی، دیگران، باقی مانده ها
واژه پارچه با پیشوند پارسی (پَر) نیز که در واژگان (پَرتاب،پَرچیدن، پَرآکنده و پَرآکُنِش،پَرچم یا پَرچرم، پَرده و...) آمده است، پیوند معنایی دارد.( پَر در این واژگان پیشوند پهن شوندگی ، گسترانیده شدگی و پخش شوندگی را نشان می دهد:پَرچرم:(چرم در زبان سُغدی هندوآریایی به معنای پوسته می باشد و یا همان چرم خودمان)=پوسته ای که گسترانده شده یا پهن شده؛ پَرچیدن یا پَرچ کردن: سر نازک میخ را با زخم و ضرب پهن کردن؛ پَر در پرآکندن و پرآکنده و پرآکنش نیز پیشوند پخش شوندگی است.)
و همچنین در زبان پهلوی واژه زیر را نیز داریم:
تَلَکچین = talakchin = تله چین، دام گستر، صیاد:(تَلَک همان تله و چین نیز از کارواژه چیدن می باشد که در اینجا پسوند پارسی (چین) به معنای پهن کننده و گستراننده آمده است.)
در زبان پهلوی واژه پارسی چیدن و واخنه(مشتق) های آن را داریم:
چین=chin= پسوند چین،چیننده، بُن آینده چیدن
چینیتَن= chinitan = چیدن
چینیدَن= chinidan (= چینیتَن)
چینیشْن= chinishn ـ =ـ چینش
پس این فرنایش(استدلال) نشان می دهد که بُنواژه ((پارچه یا پَرچه یا پَرچین)) ساخته شده از تکواژهای پارسی هستند؛ تکواژهایی که در زبانهای ناایرانی هیچ چَمی(معنایی) ندارند و اگر بکار می روند، وام واژگانی از زبان پارسی هستند. بِمانَد که در پارسی ما واژگان پارچ، یکپارچه ویکپارچگی نیز داریم که درونمایه همسانی دارند و واژه پَرچین نیز در شاهنامه فردوسی بارها بکار رفته است. با سپاس

بعضی از این دوستان مثل این جناب فرتاش و... جستجو کرده‌اند تا هرجا بنده یا بعضی دوستان با منبع کلمه‌ای را نوشته‌ایم درجا و فورا بیایند و نظری بگذارند انگار که چیزی از ایشان به خطر افتاده، عموجان ناراحت نباش فعلا که مدارس و تاریخ و.. رو در دست دارید و همه را بنام خود زدید از چی میترسی، به نوشته های ما اینجا دو نفر نگاه میکنند قورخیدی.
کلمه" پاره" که در فارسی استفاده میشود و دهخدا در معنی این لغت واژک "پاره" را عنوان کرده که "پارا" از لغات ترکی‌ست و مصدر پارالاماق را در ترکی دارد، در ترکی=دو نیم کردن
آی پاراسی: نیمه‌ی ماه
پارا قالدی: نصفه ماند.
حالا اگر با توجه به اینکه در فارسی هم این کلمه وجود دارد با قاطعیت نگوییم که مال کدام است باید بررسی کرد.
ولی در نوشتار آن عزیز که من هر جا نظری داده‌ام میبینمش باید گفت:

۱. استناد به فلان گویش کاملا بی ربط است چون همین کلمه "پارچئن،پارچین" که در دیوان لغات الترک آمده در تمام ۲۴ قوم و گویش بزرگ ترکی واحد است.ولی ما این را ملاک قرار نمیدهیم.

۲.خیلی جالب و خنده دار است که زبان اوستا یا پهلوی یا فارسی یا دری یا تاتی، هر نامی که شما میگویید زیرمجموعه زبان هندواروپایی‌ست ولی ایشان نوشته‌اند از پهلوی به هندواروپایی رفته که این یعنی از زمین به آسمان میبارد.

۳.اکثرا در ترکی اگر واژه‌ای را مینویسیم تک هجایی هست مگر بعضی از واژگان، پس ریشه را که مشخص میکنیم، منبع واژه هم نوشته میشود.
اما این دوستان که مینویسند واژه در اوستا یا پهلوی چنین است اصلا نه منبعی مینویسند و نه نام نویسنده‌‌ای در پهلوی و یا نه کتیبه‌ای.

۴.نوشته "چین،چئن" پسوند فارسیه باز هم ادعایی پوچ و واهی، نکنه (بلدرچین و گویرچین وسغرچین..) هم ادعا دارید که فارسیه، از شما بعید نیست!
*کلمات با پسوند "چین" در ترکی بسیارند اگر لازم شد اضافه میشود.*

۵.بگذار اصلا نماند کلمه پارچ ربطش به پارچه چیست! یا مثلا یکپارچه چه ربطی دارد در ترکی هم میشود بیرپارچا، که چی!

۶.از هر کسی که کمی سواد و مطالعه‌ای داشته باشد بپرسید میداند کتاب شعر را به عنوان منبع واژگان یا منبع تاریخی عنوان نمیکنند، اشتباه مشهود و واضح غیرعلمی و غیرحرفه‌ای‌ست.

۷.مشکل شما این است که به یک زبان مسلطید ولی ما به دو زبان و آنچه شما میگویید را تماما خوانده‌ایم و بعد نظر داده‌ایم اما شما حتی در سطح خیلی کم هم چیزی از زبان مقابلی که میخواهید برایش ادله بیاورید نمیدانید پس لازم نیست چیزی بگویید لااقل بگذارید کسی از شما که میداند بیاید نظر دهد و اگر هم درست گفت، ما هم چیزی بیاموزیم.

۸. در کشور عزیزمان هم از نظر زبانی تنوع درخور توجهی وجود دارد اینکه زبانی غیر از فارسی را ناایرانی بخوانیم نه کار درستی است، نه علمی و نه فرهنگی.
پس لطفا با این سخنان ایجاد تنش نکنید من توهین بعضی از این دوستان را علی‌رغم میل باطنی با توهین دادم اما خدا میدونه که دلم نمیخواست.
زبان هویت است ولی ادب انسانیت

1- هنگامیکه سخن از زبان پارسی می گویم، نظر من به زبان پارسی در معنای فراخ و گسترده آن است یعنی گستره هندوآریایی که دربردارنده زبان اوستایی، بلخی،خوارزمی، پارتی و... و در نمونه های امروزی تر لری، گیلکی و تالشی و.. نه اینکه اینکه من منظورم فلان استان یا منطقه خاص است، چراکه ابوریحان بیرونی هم در نسک (آثار الباقیه) فرموده که خوارزمیان زبان و خط خود را داشتند و در جایی دیگر می گوید خوارزمیان از پارسیان استوار هستند،به روشنی دریافته می شود زبانی که آن روز در خوارزم رواگمند بوده است، ناهمسانی (تفاوت)هایی با زبان پارسی در سرزمین کنونی ایران داشته ولی از یک ریشه بوده اند، همچنین است زبان پارسی امروزی بیشتر به زبانهای سغدی،سکایی و پارتی نزدیکتر است تا زبانی که داریوش هخامنشی در سنگ نبشته خود بکار گرفته؛ هرچند زبانهای هندوآریایی خاوری و باختری برهمنهی هایی بایکدیگر داشتند و زبان پارسی سره را ساخته اند. پس سخن من از زبان پارسی، در معنای فراخ آن باید درنظرگرفته شود یعنی هندوآریایی.2- در بخش دوم سخن گزافی گفتید که در پاسخ باید بگویم واژه هایی همچون ((اسپاش)) از زبان پارسی میانه به زبانهای اروپایی رفته و واژه space را ساخته است و یا واژه اوستایی گاثا یا گات که همان خدای اروپایی شده است. یا واژه تَنِش که تن واژه ای اوستایی است و واژه اروپایی tension را برساخته است. من نگفتم به زبان هندواروپایی راه پیدا کرده بلکه واژه اروپایی را بکار بردم؛آیا از دید شما ممکن نیست که واژه ای از سانسکریت به اوستایی و سپس به اروپا رفته باشد؟؟3- من چه بسا تک زبانه هم نباشم چراکه گستره زبان پارسی بسیار بیشتر از داشته های من است ولی شما دلت خوش باشد که دوزبانه هستید و چیرگی به دو زبان دارید. من که پارسی سخن می گویم چنین داوشی(ادعایی) ندارم که زبان پارسی را می دانم ولی گویا شما به زبان پارسی چیرگی دارید.4- بارها گفتم و این بار هم بازگو می کنیم،این تارنما و این بخشهایی که شما دیدگاهتان را می گذارید بخش پارسی به انگلیسی یا پارسی به پارسی است؛پس خواهشمندم در بخش پارسی تارنما، اندیشه های آتاترکی خود را بازگو نکنید؛ در تارنماهای دیگر می توانید همه واژگان را از آن خود بدانید.

توهین، توحش، نژادپرستی و الی آخر ادبیات امثال شماست یکبار دیگر آنچه که بنده نوشته‌ام و آنچه که شما نوشته‌اید را بخوانید فقط کلماتی که اشاره کردم از ادبیات شما باریده در صورتی که من چیزی نگفته بودم.

هندوآریایی:)))))))))))))))))))))))))))))))))))) خدایا اینا کین!!!!!!!!!!!!!! ببین دیگه بسه تا اینجا جوابت، همین هندوآریایی که گفتی میتونه سوژه‌ خنده دو سال باشه خدا خیرت بده.

۹۰ درصد صحبت‌های روزانه‌ش عربیه اومده اینجا تز میده اگه خیلی زبانتو دوس داری کلمات عربی که اساس زبان فارسیه رو هیچ، لااقل اگه از زبان ترکی بدت میاد از کلمات ترکی که توو لغتنامه فارسی اومده استفاده نکن.

در بدبختی شما همین کافیست که خواستی مثلا اصیل صحبت کنی یه کلمه نوشتی پرانتز کردی چون اصلا کاربردی توو زبانت نداره.

زبان فارسی هم گستره‌ای نداره دوست عزیز کلِ گویشوران فارسی در دنیا چقدره مگه! اونم حتی فارسی نیست با ۹۰ درصد کلمات عربی.
منظور از دانستن یک زبان مشخص است که چیست و این مغلطه امثال شماست وگرنه کسی که میره هر زبانی رو یاد بگیره باستان شناسی زبانی یک زبان رو دنبال نمیکنه اونم زبانی مثل فارسی که کلماتی که امثال شما بکار میبرید امروزه هیچ کاربردی درش نداره.
در این تارنما هر واژه‌ای که بنده عنوان کردم با ریشه و منبع بوده که حتی در ترکی هم کلمه‌ای بیگانه باشد عنوان میکنم هیچ اشکالی هم ندارد.
دیگه اون دوران هم گذشته که هر کسی هر چیزی که خلاف عقیده شماست میگوید را با انگ زدن ساکت کنید تا به هدف خود برسید این تارنما هم برای تمام مردم این سرزمین است و مشکل امثال شما اینه که فکر کردید صاحب چیزی هستید در حالی که پشیزی هم با این لحن و ادبیات حتی برای خودی‌هایتان هم ارزش ندارید.
چندین بار نوشتم دوباره مینویسم از چه چیزی ناراحتید شما که هیچ حقی برای زبان‌های دیگر قائل نیستید از یک اظهارنظر در یک وبسایت هم رعشه میگیرید همین جملات شما باعث آگاهی بیشترم میشود که شما با این همه چقدر حقیرید و ادعای واهی برابری و دموکراسی و.. دارید در حالی که با این تفکرات لیاقتتون همینه که انقد در صف روغن بایستید که این خودبرتر بینی‌ها یادتون بره
بنده هم تفکر آتاترکی ندارم ولی کاش کسی که تفکر آتاترکی دارد بیاید با شما که تفکر رضاشاهی دارید دهان به دهان شود. یا حق