پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٨٨٣)

چوب حراج چیزی را زدن: [عامیانه، کنایه ] در برابر تاراج و غارت قرار دادن.

چوب حرفی : [عامیانه، کنایه ] چوب کوچکی که به دست کودکان می دادند تا روی سطر های کتاب بگذارد و آن ها را بخواند.

چوب پیش کسی گذاشتن : [عامیانه، کنایه ] منع کردن کسی از کاری، بازداشتن کسی از انجام کاری.

چوب به مرده زدن : [عامیانه، کنایه ] از پا افتاده ای را آزار دادن، موضوع کهنه ای را تازه کردن.

چوب پا : [عامیانه، اصطلاح] دو چوب بلند که پا در میان آن ها کنند و با آن ها راه روند.

چوب به سوراخ زنبور کردن : [عامیانه، کنایه ] شوراندن و تحریک کردن عده ای.

چوب به آستین کسی کردن: [عامیانه، کنایه ] به سختی تنبیه کردن، به سزای عمل رساندن.

چوب آخر را زدن : [عامیانه، کنایه ] پایان کاری را اعلام کردن، مانند در حراج.

چو افتادن: [عامیانه، اصطلاح] شایع شدن، شهرت یافتن.

چنگولک: [عامیانه، اصطلاح] سست و ضعیف.

چنگول چنگولی: [عامیانه، اصطلاح] مجعد، حلقه حلقه، پر چین و شکن.

چنگول زدن: [عامیانه، اصطلاح] پنجه زدن.

چنگک شدن : [عامیانه، اصطلاح] چنگ شدن.

چنگ مالی کردن : [عامیانه، کنایه ] چیزی را زیاد دست مالی کردن.

چند منه ؟ : [عامیانه، اصطلاح] به شوخی به کسی که دیر می آید و زود می رود می گویند: آمدی بگی چند منه ؟.

چنگ به دل نزدن : [عامیانه، کنایه ] ارزش نداشتن، قابل اعتنا نبودن، جالب نبودن.

چند مرده حلاج بودن: [عامیانه، کنایه ] چه اندازه جسارت و توانایی داشتن.

چندش آور: [عامیانه، اصطلاح] تکان دهنده، دل به هم زن.

چندش شدن : [عامیانه، اصطلاح] حالت چندش دست دادن.

چند پیرهن بیش تر از کسی پاره کردن: [عامیانه، کنایه ] بیش تر از کسی تجربه داشتن.

چندر : [عامیانه، اصطلاح] رگ و ریشه ی گوشت.

چنته : [عامیانه، اصطلاح] خورجین چرمی، فکر، سینه.

چنار عباس علی : [عامیانه، ضرب المثل ] متلک بد.

چم کسی را به دست آوردن: [عامیانه، کنایه ] رگ خواب کسی را دانستن، نقطه ی ضعف کسی را دانستن.

چله ی کوچک : [عامیانه، اصطلاح] بیست روز میان هفدهم بهمن و پنجم اسفند ( چله ی کوچک زمستان ) یا بیست . روز میان دوازده مرداد و اول شهریور ( چله ی کوچک ...

چله ی بزرگ : [عامیانه، اصطلاح] چهل روز میان هفتم دی ماه و شانزدهم بهمن ( چله ی بزرگ زمستان ) یا چهل روز میان پنجم تیرماه تا یازدهم مرداد ( چله ی بزرگ ...

چله ی تابستان : [عامیانه، اصطلاح] گرمای سخت.

چله بُران: [عامیانه، اصطلاح] جشن حمام رفتن زن پس از گذشت چهل روز از زاییدن.

چله بُری کردن : [عامیانه، کنایه ] رفت و آمد بسیار کردن.

چله: [عامیانه، اصطلاح] چاق، چرب و چیلی.

چله اش افتادن: [عامیانه، اصطلاح] آبستن نشدن زن.

چل و یک منبر روشن کردن: [عامیانه، کنایه ] چهل و یک شمع نذری در چهل و یک مجلس روضه خوانی .

صحرا در لغت به معنی زرد رنگ می باشد. دکتر کزازی در مورد واژه ی "صحرا " می نویسد : ( ( صحرا در تازی صحراء؛ بیابان؛ در پارسی بیشتر در معنی دشت، هامون ...

یئر به یئر : ترجمه اش به فارسی می شود " سر و سامان دادن ، هر چیزی را سر و جایش قرار دادن , یئر به یئر اولماخ یعنی سر و سامان پیدا کردن . به نوایی رسی ...

چلچلی: [عامیانه، اصطلاح] دیوانگی، بیعاری.

چل زن : [عامیانه، اصطلاح] زن کوتاه قد.

چلچل : [عامیانه، اصطلاح] خال خالی، ابلق ، شخصی که چهره اش کَک و مَک داشته باشد.

چل نکه : [عامیانه، اصطلاح] پارچه ای که از انواع پارچه های بریده شده سر هم دوخته شده باشد.

چِلپ چِلپ : [عامیانه، اصطلاح] صدای برخورد دست یا پا با آب.

چل پله : [عامیانه، اصطلاح] آب انباری که دارای چهل پله است.

چلاق شده : [عامیانه، اصطلاح] نوعی نفرین است.

چِل بسم الله : [عامیانه، کنایه ] لوحه ی کوچکی که در آن آیات قرآن می نوشتند و برای دفع چشم زخم بر گردن کودک می آویختند.

چک و چیل: [عامیانه، اصطلاح] لب و لوچه.

چگور پگوری: [عامیانه، اصطلاح] خوشگل، جذاب.

چِککی : [عامیانه، اصطلاح] فوری، به سرعت.

چک و چانه زدن : [عامیانه، کنایه ] چانه زدن، وراجی کردن، مذاکره ی فراوان کردن.

چِک کردن: [عامیانه، کنایه ] وارسی و بازبینی کردن.

چِک کشیدن : [عامیانه، اصطلاح] حواله کردن با بانک به وسیله ی چک.

چفت و بست نداشتن دهن : [عامیانه، کنایه ] راز نگهدار نبودن.

چقال : [عامیانه، اصطلاح] مهمل بقال.