پاسخ‌های محمد یارحقی (٨)

در پاسخ به اکبر: این چه جور زبان کاملی است که  بیشتر پسوندها، واژگان و ضمیرهایش فارسی است.  زبان دانشی آن هم از واژگان لاتین، آلمانی و... بهره می برد و الفبای آن هم لاتین است. پس آنچیزی که میگویی زبان کامل نیست،  آمیختاری از  زبانهای دیگر است.

گویشی از مغولی است. 

آری .پس از تازی

دما از ریشه " دمیدن" می آید . ولی  کارواژه "دَفتَن یا دَمیدن" در زبان پارسی میانه هیچگاه به چم " دما و حرارت داشتن" نبوده است. واژگان بسیار زیبایی می توان به جای " دما یا حرارت" از زبان پارسی میانه بیرون کشید. یک نمونه: تَفتَن  با بُن "  تَب" که می توان از آن  واژه " تباگ(تب+آگ) یا تبا "  را به چم " دما و حرارت" ساخت.

شما می توانید با " جامه" بسیار  واژگانِ زیبا بسازید. واژه "جامه" از ریشه اوستاییِ " یَمَ:yama" می باشد.  واژه "عروس" از ریشه ایرانی باستان " اروس" به چم " سفید" است، پس شما می توانید واژه " سپیدجامه" را بسازید. اگر دوست نداشتی یا تکراری است، می توانی "سپیزجامه" یا " سپیختار"  را برگزینی از کارواژه " سپیختن".  واژگان بسیار زیبایی می توانی در زبانهای ایرانی باستان  بیابی.

بهترین گزاره انگیزشی که تاکنون شنیده ام: تو هیچ  گهی در زندگی نخواهی شد. این باعث شد که پشتکار من دوچندان شود ولی هنوز که هنوزه هیچ گهی نشدم و به گمانم نخواهم شد.

مصدر  فرگشت = "فرگشتن"  به چم " تحول یافتن" فعل گذرای آن = "فرگرداندن" به چم "  تحول ایجاد کردن، متحول کردن"

رفتار و مَنشِ خردورزانه /رفتار و مَنشِ خردمندانه