پاسخ‌های (سید موسوی (نوریان (٤)

درود و سپاس، مصرعی از نوشته های من بود، نه از حافظ، رودک منطقه ای ست که یک کوه در آنجا فرو ریخت،  جناب الهیاری گرامی! دو کلمه،معنای متفاوتی دارند بزرگوار آن قدر ز چرخ گردون و قدر بیزارم/ کوه دل خاکی ز غم بر تنِ رودک کند/ شب و روزم دگر آن آه به صد ناله نهان/ مرغ شب هم ز نوایم دلش ابرک کند/ آن که بر اوج فلک، دیده ز پریان پنهان/ رخ فریدونِ تو پیدا به پرانک کند/ 

درود و عرض ادب  می شود گفت به این معناست که خوشحالی واقعی در وابستگی به مادیات و ظواهر نیست بلکه در بی‌نیازی است، تسلیم شدن به اراده ی خدا و داشتن روحی بزرگ و بلندپرواز است و خوشحالی دائمی و ابدی و البته با خوشحالی‌ های مادی که زودگذر و سطحی هستند، فرق دارند

بله  همان لم دادن است لم  دادن هم  به معنی سنگینی تن را به جاذبه  سپردن، در کل، روی شن ساحل دریا دراز کشیده و بقولی دوش آفتاب میگیرد 

با درود، پیل و فیل همان فیل است و بازی شاعر با کلمات است و با   تشبیه خود اینطور نگاشته