اسم ترکی - صفحه 3

پادشاه پاک و درستکار

همیشه سبز، باطراوت، شاداب

آرخا، مایه اطمینان و پیشتگرمی

کسی که سرشت و خون او پاک است، به معنی کسی که سرشت او پاک است و کسی که خون او پاک است

یار جوانمرد

غروب

جدا کننده، تحلیل گر، دلیر، شجاع

آتاش، همنام، هم اسم

نذر

مشهور شده

شناخته شده، شهرت

خشکی میان دریا، جزیره

نامزد برای ازدواج

محترم

جنگجوی پیروز

مشهور، نامدار، صاحب اسم و جاه، نام، نامور

خوش نام، معمولا درباره حضرت محمد ( ص ) بکار برده می شود

پسر آذربایجان

اصیل، با احساس

اصیل

آسودگی، تسلی، آرامش

یادگار مانده از پدر بزرگ، مرد کوچک اندام

پدربزرگ، نام یکی از طوایف بزرگ ترکمن در ایران، آتا ( ترکی ) + بای ( چینی )

لقب احترام برای خطاب کردن پیران، لقب مربیان شاهزادگان دربار سلاطین ترک

پدر بزرگ، مربی کودکان و بالاخص شاهزادگان، اتابک

احترام کننده به بزرگان

آداش، همنام

شمشیر پدری

معروف و مشهور

مانند پدر رهبر و فرمانده

مانند پدرم

پرتاب کننده

کسی که خون پدر در او جریان دارد

شناخته شده، معروف

یار و یاور پدر

در دوره قاجار لقبی که به وزیران داده می شد، لقب هر یک از پادشاهان مستقل که حکومت محلی داشتند

کسی که بدن استوار و اندام محکمی دارد

کسی که بدن استوار و اندام محکمی دارد

نام سومین فرمانروای سلسه خوارزمشاهی

مهاجم، غیور، زبردست و ماهر

با غیرت

کسی که از خود غیرت نشان دهد

ترکیب دو اسم احمد و پاشا ( پسندیده تر و بزرگ )، از نام های مرکب، ا احمد و پاشا

همانند نیزه، تیز

اصیل، دارای اصالت

دو تن که اجاق و بخت یکسانی دارند، آذر ( فارسی ) + تاش ( ترکی ) دو تن که اجاق و بخت یکسانی دارند

دلاور، بزرگ

دریا دل، دارای عزت و حرمت زیاد

مرد سپید رخ، قهرمان سپیدروی

رهبر محترم، امیر و یا رئیس بزرگ

بزرگ و شایسته حرمت

ترکیب دو اسم امیر و اتابک ( فرمانروا و پادشاه )، از نام های مرکب، ( امیر و اتابک

ترکیب دو اسم امیر و بهتاش ( فرمانروا و شریک خوب )، از نام های مرکب، ه امیر و بِهتاش

ترکیب دو اسم امین و پاشا ( امانتدار و بزرگ )، از نام های مرکب، ا امین و پاشا، پادشاهِ درستکار و اما ...

شیر

فهمیده

پهلوان جاودانی، از نامهای تاریخی، انوش ( فارسی ) + تکین ( ترکی )

مجسّمه، تندیس یادبود

صریح و روشن

نام آور و تند

سواره، صاحب اسب، اسب سوار

عدد شصت که از اعداد مقدس است همچنین پرتاب کردنی

جسور، دلیر و قهرمان

یال اسب، از اسامی مرسوم بین قبایل ترکمان

تیر انداز ماهر

جسور و دلیر، مشهور، نیرومند

ستودن و تمجید کردن

محکوم کردن، متّهم نمودن

نور ایل

بزرگ و سرآمد خانواده و ایل

به خاطر آورنده

روشنایی مهتاب

آشکار و هویدا