اسم فارسی - صفحه 38

شاه بانو ملکه، همسر شاه

دختر شیرین، شهد ( عربی ) + دخت ( فارسی ) دختر شیرین

شاهزاده خانم، درختری که شکوه و زیباییش مانند شاه است

آراینده شهر، کسی که زیباییش شهره شهر است

راز بزرگ، راز شکوهمند، راز بزرگ و شکوهمند

شاه پری

کنایه از قدبلند و رعنا

شاخ ( فارسی ) + نبات ( عربی )، شاخ شکر، نام افسانه ای معشوقه حافظ شیرازی

محل انبوهی شاخه های درخت

خوشحال، بدون غم و اندوه، مسرور، ویژگی آنچه سبب شادی می شود، ( در قدیم ) با شادی و خوشی

خوش طبع و خوشحال

منسوب به شاد، خوشحال، شاد باش

آن که شاد آفریده شد، آفریده شاد

بانوی شاد

شاهدانه

بانوی شاد

خوشبخت، نیک بخت

آن که از شادی بهره دارد، خوشحال

پری شاد

بانوی شاد

دختر شاد

آن که چهره ای شاد و متبسم دارد

آن که روی و چهره اش شاد است، شاداب، شادمان و مسرور، شادرخ

ترکیب دو اسم شاد و سیما ( خوشحال و چهره )، ( = شاد رو )

آن که چون گل شاداب است

شاد و خوشحال

خشنود، شاد، ( = شادمان )، خوشحال و مسرور، ( در حالت قیدی ) با شادی و خوشحالی

ویژگی آن که شاد است و با عشوه و ناز است، مرکب از شاد ( خوشحال ) + مهر ( محبت یا خورشید )، نام شهر ی ...

نوشنده شادی، شاد و خوشحال، ( شاد، نوش = انوشه، جاوید )، شادی و شادمانی همیشگی و جاوید، ( شاد + نوش ...

شادمان، شاد

شادمان، خوشحال

شادمان و خوشحال، ( شاد، وین = رنگ )، به رنگ شاد

نام مستعار سمک در داستان سمک عیار

کامروا، خوشحال، شادمان

چون شادی، ( شادی، سا ( پسوند شباهت ) )، به سان شادی

از روی شادی، بر اساس شادی، آهنگ و نوای شادی آور

ترکیب دو اسم شادی و فروز ( خوشحالی و تابش )، فروزنده نور شادی، زینت بخش شادی و شادمانی، شادی آورنده

ترکیب دو اسم شادی و فروغ ( خوشحالی و روشنایی )، نور و روشنی شادی، پرتو شادی و شادمانی، شادی با شوق ...

شادیِ قشنگ و زیبا، ( شادی، ناز = ( در گفتگو ) قشنگ و زیبا، ( در قدیم ) متناسب و موزون )، شادیِ متنا ...

خجسته، فرخنده، مرکب از شارمین ( سنسکریت ) + الف تانیث ( فارسی )

سار ( پرنده )

دختر شایسته، ( شایان، دخت = دختر ) دختر شایسته و سزاوار

جواهر ماه

آراینده شب

ماه، زیباروی، درخشنده

پروانه، خفاش

دختر شب

زیبایی شب، ناز شب

شب رنگ، ( در قدیم ) سیاه رنگ ( اسب )، ( در موسیقی ایرانی ) از الحان باربد، کنایه از آسمان، زمانه، ر ...

مانند شب

به رنگ شب، شبرنگ

دختر با حجب و حیا، ( شَرمین، دخت = دختر )، ( شَرمین + دخت = دختر )، دختر با حُجب و حیا، دختر باحیا ...

نام دایه مه پری در داستان سمک عیار

منطقه ای در همدان

در گویش سمنان شیرین

طره ( عربی ) + خاتون ( فارسی ) مرکب از طره ( زلف ) + خاتون ( بانو )، کنایه از بانوییست که دارای موه ...

شاهد، حاضر، کسی که در راه خدا کشته شود، ( شهید، الف اسم ساز )، ( در عرفان ) آن که در پرتو تجلیات مع ...

حسن و جمال، خوبی، زینت آرایش، باد ملایم و نسیم، ( در کردی ) شب هنگام

نام دختری در رمان تبریز مه آلود

ایجاد کننده هیجان و شوق

گل سرخ