اسم فارسی - صفحه 35

صدای حرف زدن آهسته، صدای آواز خواندن آهسته، صدایی که از سازهای موسیقی شنیده می شود، آهنگ

گلی درشت به رنگهای بنفش، سفید، یا زرد

بشارت و مژده، مژده، بشارت

هاله، خرمن ماه

حاکم ایالت های ایران باستان، استاندار، داریوش هخامنشی سرزمین ایران را به ناحیه تقسیم کرده و اداره ...

در مصر باستان، نام فرشته نگهبان ارواح

از نامهای باستانی

پدیدار ستاره

محبوب و دوست داشتنی، ( به مجاز )

پرده دار کعبه

کسی که ناپاکی در او راهی ندارد

نام دهی در شهر بابک یزد

همچو رعنا

خالص، پاک، منزه، بانوی بی ریا، دختر پاکدامن

درخت انگور، رَز، تاک

نام روستایی در نزدیکی مشهد

پاک و خالص

ساز کوچک

نام روستایی در نزدیکی زنجان

منسوب به سالی، ( سالی، ا ( پسوند نسبت ) )، منسوب به سال، سالیانه ( ؟ )

همتای بی همتا

دختر بلند مرتبه و عالی قدر، [سامی= بلند و ( به مجاز ) بلند مرتبه و عالیقدر، دخت= دختر]

دختر خوش سخن، بانویی که شیرین حرف می زند

خوش اخلاق

درختی از خانواده بید با برگهای براق، ( در گیاهی ) نام چند نوع گیاه درختی از خانواده بید با برگ های ...

دختر سفید روی، دختر سفید چهره، ( سپید، دخت = دختر )، ( به مجاز ) زیباروی

سفیدرو، زیبارو

گل سپید

اوستا کتاب مقدس زرتشتیان، ( در قدیم ) ( در موسیقی ایران ) از الحان قدیم ایرانی، نوعی ساز قدیمی شبیه ...

استاتیرا، همسر اردشیر دوم پادشاه هخامنشی، ( اَعلام ) دختر داریوش سوم، زن اسکندر، زن اردشیر، مادر ار ...

شاخه تازه رسته و نازک

ترکیب دو اسم ستایش و زهرا ( ستودن و روشن تر )، از نام های مرکب، ستایش و زهرا

دوستدار سحر و روشنایی، صبوحی کننده، سحر ( عربی ) + نوش ( فارسی )

کلام، گفتار، ( به مجاز ) دانش ادبیات، ادب، ( در قدیم ) شعر، نظم

ویژگی کسی که سر می دهد و فداکاری می کند، ( در قدیم ) جنباننده ی سر از ناز و کرشمه و یا از کبر و غرور

آنچه به سر می آویزند

آواز دسته جمعی، کر، کُر، به ضم سین، آواز، ترانه

کامروا

سی عدد گل

راوق صاف، لطیف و پالوده هر چیز، ( به مجاز ) راوق، صافی، پالونه، جام شراب، ( به مجاز ) شراب صاف و زل ...

صاحب جاه و جلال، دارای شکوه و شوکت، ( اَعلام ) نام جایی در جنوب ایران ( خوزستان )

اندیشه

پسندیده و دوست داشتنی

روشن کننده چهره، شادی آور

شادی آور و موجب روشنی چهره، ( در گاه شماری ) روز هفتم از هر ماه شمسی، روز هفتم از ماههای ملکی

از جنس رخام، سنگ سفید، رخام ( عربی ) + ین ( فارسی ) از جنس رخام

چهره، صورت، گونه

درخشان، ( = درخشان )

متبسم، با شور و نشاط، صفت آن که پیوسته شاد و خوشحال است، خشرو، دارای چهره شاد و گشاده

آن که چهره ای روشن و تابان دارد، ( رخ، شید = خورشید )، صورت همچون خورشید، ( به مجاز ) زیباروی

رخشیدان، رخشید، آن که چهره اش مثل خورشید است، آفتاب روی، ( به مجاز ) زیبارو، ( = رخشیدان )

آن که چهره ای زیبا چون گل دارد

زیبارو

زیبارو

دختر زیبا

دختر خنده رو و خوش رو

مرکب از رخ ( چهره، صورت ) + ک ( نشانه تحبیب )

چهره ی چون دیبا، ( مجاز ) زیبارو، ( دیبا، چهر = چهره )

دختر زیبا، دختری نرم و لطیف همچون دیبا، ( دیبا، دخت = دختر ) دختر چون دیبا، ( به مجاز ) زیبارو

دیباروی، که چهره ای دارد چون دیبا از لطافت و زیبائی، دیباچهر، ( = دیباچهر )، ← دیباچهر

آنچه دیده شده است، ( مجاز ) چشم، نگاه، نظر، دید

سهراب، گلگون، شاداب، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر رستم پهلوان شاهنامه و تهمینه