مناسب غریب

[ویکی فقه] مناسب غریب، وصف مناسبی با اعتبار شرعی نوع آن در نوع حکم می باشد.
مناسب غریب، از اقسام مناسب معتبر بوده و عبارت است از مناسبی که شارع نوع آن را در نوع حکم معتبر دانسته است، مانند: وصف طعام بودن که وصف مناسب با حرمت ربا در گندم است.
علت نام گذاری
علت این که این وصف را غریب می گویند، این است که شارع فقط نوع آن را در نوع حکم معتبر شمرده است و جنس آن را در نوع حکم و یا نوع آن را در جنس حکم معتبر ندانسته است.
اختلاف در تعریف مناسب غریب
نکته اول:در تعریف مناسب غریب ، اختلاف است. تعریفی که ارایه شد، مورد قبول « ابن حاجب » و بعضی از « شافعیه » است، اما « غزالی » و اصولیون حنفیه گفته اند: وصف غریب ، وصفی است که شارع جنس آن را در جنس حکم معتبر شمرده است.
نکته دوم
...