[ویکی نور] مقالات فارسی، با عنوان جلوه هایی از مقام علمی شیخ مفید، از جمله تألیفات آیت الله حسن زاده آملی، پیرامون شخصیت علمی و بعضی از آرای شیخ مفید است.
کتاب، فاقد باب بندی و فصل بندی است.
در ابتدای رساله می خوانیم: جناب شیخ مفید، حقا کسی است که هر کس از زمان خود شیخ مفید تا حال در باره شخصیت ایشان، دست به قلم برده، او را به بزرگی و تبحر در فنون و علوم ستوده است. در کتب فریقین نوشته اند: آن بزرگوار کسی بود که در مجلس درس و افاضه او، شیعه و سنی حاضر می شدند؛ مثلا قاضی ابوبکر باقلانی به درسش تشرف می یافت، از طرف دیگر سید مرتضی، سید رضی، شیخ طوسی، نجاشی، این بزرگان از اعاظم امامیه هم در محضرش تشرف داشتند. شیعه و سنی در پیشگاه عارف و عظمت او، خاضع بودند و کتب تراجم، آن جناب را عالمی وارسته و خشن پوش، زاهد، بی آلایش و بی اعتنای به دنیا معرفی کرده اند و خدای سبحان، سعه و شرح صدر به او عطا فرمود و درایت و بینش ایشان در اصول و فروع معارف، زبان زد خاص و عام، شیعه و سنی بوده و هست.
آیت الله حسن زاده، سپس، به عبارتی از مجالس المؤمنین قاضی نور الله شوشتری در باره شیخ مفید اشاره می کند که در آن عبارت «حال ارباب اعتزال از دهشت مباحثه با او مانند حال» آمده است. ذکر اصطلاح«حال» نویسنده را به شرح آن وامی دارد. وی معتقد است که حالی را که معتزله قائلند، واسطه بین وجود و عدم است، چون در علم باری تعالی نتوانسته اند مسئله «علم» را حل کنند و علم را «صورت حاصله از شیء در نزد عالم»، تعریف کرده اند، بدین جهت در علم خدای متعال درماندند که خدا عالم را چگونه خلق کرد؟ آیا پیش از ایجاد عالم، علم به آن داشت یا نداشت؟ علم که صورت حاصله از شیء در نزد عالم است و هنوز شیئی نداشتیم تا صورت آن پیش خدا حاصل آید.
نویسنده، سبب انحراف دیگر مذاهب را انقطاع از اهل بیت(ع) دانسته و در ادامه می نویسند: «ما در کتاب ها و نوشته هایمان مفصلاً در این باره بحث کرده ایم، بحثی خالی از تعصب، آن کس که دلیل دارد چه حاجت دارد با تعصب حرف بزند. بنده دلیل دارم و بر این عقیدتم و پای حرفم هم وامی ایستم که این همه بلاها بر سر این آقایان و دیگران در نیامده مگر اینکه از ولایت ائمه(ع) رو برگرداندند. این همه بلاهایی که بر سر اصول معارف قرآن آمده است، بر اثر دوری از باب ولایت است. اگر اینها به محضر مخاطبان اصلی قرآن رجوع می کردند، در علم الهی به این حرف ها مبتلا نمی شدند. چرا ما در باره علم باری تعالی به زحمت نیفتاده ایم و چرا این حرف های بی اساس را نمی زنیم؟ برای اینکه ما بحمد الله به دریای علوم الهی؛ یعنی اهل بیت اطهار(ع) مرتبط هستیم».
کتاب، فاقد باب بندی و فصل بندی است.
در ابتدای رساله می خوانیم: جناب شیخ مفید، حقا کسی است که هر کس از زمان خود شیخ مفید تا حال در باره شخصیت ایشان، دست به قلم برده، او را به بزرگی و تبحر در فنون و علوم ستوده است. در کتب فریقین نوشته اند: آن بزرگوار کسی بود که در مجلس درس و افاضه او، شیعه و سنی حاضر می شدند؛ مثلا قاضی ابوبکر باقلانی به درسش تشرف می یافت، از طرف دیگر سید مرتضی، سید رضی، شیخ طوسی، نجاشی، این بزرگان از اعاظم امامیه هم در محضرش تشرف داشتند. شیعه و سنی در پیشگاه عارف و عظمت او، خاضع بودند و کتب تراجم، آن جناب را عالمی وارسته و خشن پوش، زاهد، بی آلایش و بی اعتنای به دنیا معرفی کرده اند و خدای سبحان، سعه و شرح صدر به او عطا فرمود و درایت و بینش ایشان در اصول و فروع معارف، زبان زد خاص و عام، شیعه و سنی بوده و هست.
آیت الله حسن زاده، سپس، به عبارتی از مجالس المؤمنین قاضی نور الله شوشتری در باره شیخ مفید اشاره می کند که در آن عبارت «حال ارباب اعتزال از دهشت مباحثه با او مانند حال» آمده است. ذکر اصطلاح«حال» نویسنده را به شرح آن وامی دارد. وی معتقد است که حالی را که معتزله قائلند، واسطه بین وجود و عدم است، چون در علم باری تعالی نتوانسته اند مسئله «علم» را حل کنند و علم را «صورت حاصله از شیء در نزد عالم»، تعریف کرده اند، بدین جهت در علم خدای متعال درماندند که خدا عالم را چگونه خلق کرد؟ آیا پیش از ایجاد عالم، علم به آن داشت یا نداشت؟ علم که صورت حاصله از شیء در نزد عالم است و هنوز شیئی نداشتیم تا صورت آن پیش خدا حاصل آید.
نویسنده، سبب انحراف دیگر مذاهب را انقطاع از اهل بیت(ع) دانسته و در ادامه می نویسند: «ما در کتاب ها و نوشته هایمان مفصلاً در این باره بحث کرده ایم، بحثی خالی از تعصب، آن کس که دلیل دارد چه حاجت دارد با تعصب حرف بزند. بنده دلیل دارم و بر این عقیدتم و پای حرفم هم وامی ایستم که این همه بلاها بر سر این آقایان و دیگران در نیامده مگر اینکه از ولایت ائمه(ع) رو برگرداندند. این همه بلاهایی که بر سر اصول معارف قرآن آمده است، بر اثر دوری از باب ولایت است. اگر اینها به محضر مخاطبان اصلی قرآن رجوع می کردند، در علم الهی به این حرف ها مبتلا نمی شدند. چرا ما در باره علم باری تعالی به زحمت نیفتاده ایم و چرا این حرف های بی اساس را نمی زنیم؟ برای اینکه ما بحمد الله به دریای علوم الهی؛ یعنی اهل بیت اطهار(ع) مرتبط هستیم».
wikinoor: مقالات_فارسی
[ویکی فقه] مقالات فارسی (کتاب). «مقالات فارسی»، با عنوان جلوه هایی از مقام علمی شیخ مفید ، از جمله تالیفات آیت الله حسن زاده آملی ، پیرامون شخصیت علمی و بعضی از آرای شیخ مفید است.
کتاب، فاقد باب بندی و فصل بندی است.
گزارش محتوا
در ابتدای رساله می خوانیم: جناب شیخ مفید، حقا کسی است که هر کس از زمان خود شیخ مفید تا حال در باره شخصیت ایشان، دست به قلم برده، او را به بزرگی و تبحر در فنون و علوم ستوده است. در کتب فریقین نوشته اند: آن بزرگوار کسی بود که در مجلس درس و افاضه او، شیعه و سنی حاضر می شدند؛ مثلا قاضی ابو بکر باقلانی به درسش تشرف می یافت، از طرف دیگر سید مرتضی ، سید رضی ، شیخ طوسی ، نجاشی ، این بزرگان از اعاظم امامیه هم در محضرش تشرف داشتند. شیعه و سنی در پیشگاه عارف و عظمت او، خاضع بودند و کتب تراجم، آن جناب را عالمی وارسته و خشن پوش، زاهد ، بی آلایش و بی اعتنای به دنیا معرفی کرده اند و خدای سبحان، سعه و شرح صدر به او عطا فرمود و درایت و بینش ایشان در اصول و فروع معارف، زبان زد خاص و عام ، شیعه و سنی بوده و هست.
← اشاره به مجالس المؤمنین
کتاب، فاقد فهرست است. پانوشت های اندکی مشتمل بر آدرس آیات و برخی مطالب آمده است.
کتاب، فاقد باب بندی و فصل بندی است.
گزارش محتوا
در ابتدای رساله می خوانیم: جناب شیخ مفید، حقا کسی است که هر کس از زمان خود شیخ مفید تا حال در باره شخصیت ایشان، دست به قلم برده، او را به بزرگی و تبحر در فنون و علوم ستوده است. در کتب فریقین نوشته اند: آن بزرگوار کسی بود که در مجلس درس و افاضه او، شیعه و سنی حاضر می شدند؛ مثلا قاضی ابو بکر باقلانی به درسش تشرف می یافت، از طرف دیگر سید مرتضی ، سید رضی ، شیخ طوسی ، نجاشی ، این بزرگان از اعاظم امامیه هم در محضرش تشرف داشتند. شیعه و سنی در پیشگاه عارف و عظمت او، خاضع بودند و کتب تراجم، آن جناب را عالمی وارسته و خشن پوش، زاهد ، بی آلایش و بی اعتنای به دنیا معرفی کرده اند و خدای سبحان، سعه و شرح صدر به او عطا فرمود و درایت و بینش ایشان در اصول و فروع معارف، زبان زد خاص و عام ، شیعه و سنی بوده و هست.
← اشاره به مجالس المؤمنین
کتاب، فاقد فهرست است. پانوشت های اندکی مشتمل بر آدرس آیات و برخی مطالب آمده است.
wikifeqh: مقالات_فارسی _(کتاب)