مسیحا

من خودم دخترم و اسمم مسیحا و افتخار میکنم ک همچین اسمی دارم
و همچنین واسه ما دخترایی ک اسمون مسیحا هس اصلا و عبدا عقاید و نظر دیگران در رابطه ب اسمون مهم نیس ک میگن اسمت پسرونس و یا. . . .

مسیح بیشتر ب پسرا میخوره و مسیحا ب دخترا
حالا برید الکی دلتون رو خوش کنید ک اسم پسرم مسیحاس و اسمش کاملا پسرونس

مسیحا : در رساله معربات نوشته که مسیحا معرب �مشیخا� است به معنی مبارک در زبان سریانی ( آنندراج ) .
مسیحا= مشیخا ، مبارک

به هر صورت نتایج زیر رو من بعد از کلی تحقیق فهمیدم
- هیچ معنی منفی برای این اسم وجود نداره چون خداوند این لقب رو برای پیغمبر خودش عنوان کرده
- بهترین معنی که براش شنیدم اینه مسح شده توسط خداوند
- مسح به معنی لمس شده توسط خداوند
- مسح به معنی مسحور و سحر شده توسط خداوند
در فارسی این لقب به عنوان_ اسم_ حضرت عیسی به کار رفته و در نسبت دادن معجزات این پیغمبر به خودش رو با الف آخر نشان می دهند. مثلا مسیحا نفس یا دَم مسیحایی
ولی به نظرم اصلا آن الف برای تکریم یا احترام نیست و یک معنی دیگه داره که اون صفت برای اون اسمه یعنی هر نَفَسی زنده کننده باشه به اون دَم مسیحا گفته میشه

جنوبی و حاشیه خلیج فارس اسم مذکر حساب میشه و برای پسر ها از اسم منیر و دخترها منیره استفاده میکنن 😊 من عاشق اسم مسیحا بودم و هستم چون معنای زیبای داره چه به فارسی چه عبری چه عربی و چون خدا معجزه وار بهم در روز تولد خانوم فاطمه زهرا دختر داد اسم دخترم رو مسیحا فاطمه خانوم گذاشتم بانوی پاک دامن من فاطمه، معجزه من فاطمه، منجی من فاطمه، و به اسم دخترم افتخار میکنم درسته ثبت احوال پیشوند مسیحا رو قبول نکرد اما همه ما به این اسم صداش میکنیم،

حالا خانومایی که به علت اشتباه پدر و مادرشان در گذشته اسمشون مسیحا هست اختیار دارن برن تعویض کنن اسم رو و زیاد پافشاری نکنن که این اسم حتما دخترونست. . .
همسرم شاغل در ثبت احوال هست و از اسم مسیحا هم برای پسرمون استفاده کردیم و این اطلاعات هم از اونجا هست که خدمت خانومای عزیز دادم. . .

وشماهایی که میگین تو ثبت احوال مسیحا رو فقط برای پسر قبول می کنن پس این دخترایی که اسمشون مسیحاست از کجا اومدن؟؟؟

قاطع نمیرسن. چه کاریه یکی دوست داره اسم دخترش بزاره یا روی اسم پسرش بزاره. قرار نیست ب مذاق بنده و شما خوش بیاد. آخه مثال رضا چ ربطی ب مسیحا داره؟!!! منم بگم ها تانیث ( ه ) که نشانه تانیث در زبان عربی هست و به اسم الله چسبیده پس چرا اسم مذکر در زبان عربیه؟! لطفا قیاستون بزازید یک قیاس درست باشه. اسم مسیحا اسمیه ک میشه روی هر دو جنس گذاشت چون زلال و پاک و روان بودن و گذشت و محبت و حیات بخش بودن مختص یک موجود خاص نمیشه. باید رها باشی و عشق بورزی به تک تک هستی. شما روی یک کلمه اسم موندیم و با غرض و به تمایلات نفسانی داریم چنگ میزنیم چطو میتونیم رها باشیم و راکد نمونیم والسلام

ثبت احوال الان دیگه نام مسیحا رو برای دخترنمیپذیره واکه هم کسی نامش مسیحاباشه ودخترباشه می تونه اسمش رو بدون دوندگی عوض کنه میتونید داخل سایت ثبت احوال جستوجو کنید. لطفا خواهشاً اطلاع رسانی کنید خانم های که نامشان مسیحاست اطلاع داشته باشن که نامی پسرانه دارند

بنظر بنده معنای واقعی یک اسم مدنظر هست و این اسم فقط مختص اسم مذکر نمیشه. خیلی ها حیات می بخشند چون مادران!چون نسیم چون باران که حیات بخش اند. اگر بنده دوست دارم نام فرزند دخترم؛ مسیحا باشه بخاطر معناش هست. هرکسی هم اسم پسرش مسیحا گذاشته هم قابل احترامه چون آن افراد هم با توجه به معنا و سلیقشون این اسم برای پسر گذاشتند و به مرور جا افتاد. بنظرم این اسم اختصاص به جنس خاصی نداره و بسیاااار زیبا و پر محتوا و بسیار نام نیکویی هست. چه این نام برای پسر و چه این نام برای دختر انتخاب شد، قدم آنها نیکو و سرنوشتی سرشار از نور و برکتو شادی و سلامتی برایشان رقم بخوره. آمین

مسیحان برگرفته از مسیح، منجی، رهایی بخش.
مسیحا اسم پسر
مسیحان اسم دختر

اسم دختر : امینا ، مهدیا ، سهیلا ، آرتینا ، سروشا ، سروشان ، فریدا ، رامینا ، آرمینا ، مبینا ، متینا ، آرینا ، آوینا ، آیدینا ، امیر ا ، رادا .
اسم پسر: امین ، مهدی ، سهیل ، آرتین ، سروش ، فرید ، رامین ، آرمین ، مبین ، متین ، آرین ، آوین ، آیدین ، امیر ، راد .

که اونهم دلیلش عرف هست که باعث شده این حالت پیش بیاد و همونطور که میدونید عرف بر سایر قواعد ارجعیت داره پس نظر من این هست که از مسیح بعنوان پسر و مسیحا برای دختر استاده بفرماید این پیشنهاد رو هم به توصیه یکی از دوستان در اینجا قرار دادم امید وارم همیشه موید باشید

آل عمران - 45
عربی و یا فارسی بودن اسم الان در کشور ما زیاد مهم نیست ، چرا که ۱۴۰۰ ساله حداقل دیگه در این مورد یکی شدیم به خاطر اعتقادات مشترکمون.
اما این آیه چقدر زیباست👌👌👌
که میفرماید ملائکه به مریم علیها السلام بشارت و مژده دادن که خدا کلمه ای به تو میدهد و اسم اون مسیح هست و در دنیا و آخرت آبرومند است😘و از مقربان است😍.
( خدا چقدر پیامبرش رو تحویل گرفته😍😍😍 )
خدا خودش مستقیم نام حضرت مسیح علیه السلام رو به مریم علیها السلام یاد مید.
در ضمن از قرائن پیداست که نامی مردانه ست. . .
در مورد" مسیحا" نظری ندارم باید اهل ادبیات فارسی نظر بدن که اون" الف" آخرش چه" الفی" هست.

مسیح ومسیحا نامی پسرانه است و لازم به ذکر است الف انتهای آن تعظیم است ، نه تأنیث . مانند صدرا
آنچه. نام پسرانه را دخترانه میکند ( ة ) تأنیث است مانند حمید> حمیدة .
مسیحا رامیتوان بااسمهای دیگری همراه کرد مانند:
مسیحامهدی
مسیحارضا
مسیحامحمد
مسیحا جواد

مسیح ومسیحا نامی پسرانه است و لازم به ذکر است الف انتهای آن تعظیم است ، نه تأنیث . مانند صدرا
آنچه. نام پسرانه را دخترانه میکند ( ة ) تأنیث است مانند حمید> حمیدة .

خواهش میکنم که به اسم دیگران بی احترامی نکنید 🙏🙏🙏🙏

سبوح در لغت به معنی چیز و کسی که از هر گونه زشتی مبرا و پاک باشد یکی از اسماء یا صفات خداوند تبارک و تعالی می باشد.

اسم ملیحسا و مسیحا خیلی به هم میاد اسم فرزندان دوست داشتنیم ملیحسا و مسیحا هستش .

پاسخ تفصیلی
در کتاب �الغیبة� شیخ طوسى از بشر بن سلیمان برده فروش که از فرزندان ابو ایوب انصارى و یکى از شیعیان مخلص حضرت امام على النقى و امام حسن عسکرى ( ع ) است و در سامره همسایه حضرت بود، روایت کرده که گفت: روزى کافور غلام امام على النقى ( ع ) نزد من آمد و مرا احضار کرد، چون خدمت حضرت رسیدم فرمود: اى بشر! تو از اولاد انصار هستى دوستى شما نسبت به ما اهل بیت پیوسته میان شما برقرار است، به طورى که فرزندان شما آن را به ارث می برند و شما مورد وثوق ما می باشید. می خواهم تو را در مقام دوستى با ما فضیلتى دهم و این رازى که با تو در میان می گذارم بر سایر شیعیان پیشى می گیرى. سپس نامه پاکیزه اى به خط و زبان رومى مرقوم فرمود و سر آن را با خاتم مبارک مهر نمود و کیسه زردى که دویست و بیست اشرفى در آن بود بیرون آورد و فرمود: این را گرفته به بغداد می روى و صبح فلان روز در سر پل فرات حضور می یابى. چون کشتى حامل اسیران نزدیک شد، و اسیران را دیدى، می بینى بیشتر مشتریان، فرستادگان اشراف بنى عباس و قلیلى از جوانان عرب می باشند. در این موقع مواظب شخصى بنام �عمر بن زید� برده فروش باش که کنیزى را به اوصافى مخصوص که از جمله دو لباس حریر پوشیده و خود را از معرض فروش و دسترس مشتریان حفظ می کند، به مشتریان عرضه می دارد.
در این وقت صداى ناله او را به زبان رومى از پس پرده رقیقى می شنوى که بر اسارت و هتک احترام خود می نالد، یکى از مشتریان به عمر بن زید خواهد گفت عفّت این کنیز رغبت مرا بوى جلب نموده، او را به سیصد دینار به من بفروش! کنیزک به زبان عربى می گوید: اگر تو حضرت سلیمان و داراى حشمت او باشى من به تو رغبت ندارم بیهوده مال خود را تلف مکن! فروشنده می گوید: پس چاره چیست؟ من ناگزیرم تو را بفروشم. کنیزک می گوید: چرا شتاب می کنى؟ بگذار خریدارى پیدا شود که قلب من به او و وفا و امانت وى آرام گیرد.
در این هنگام نزد فروشنده برو و بگو من حامل نامه لطیفى هستم که یکى از اشراف به خط و زبان رومى نوشته و کرم و وفا و شرافت و امانت خود را در آن شرح داده است. نامه را به کنیزک نشان بده تا در باره نویسنده آن بیاندیشد.
اگر به وى مایل گردید و تو نیز راضى شدى من به وکالت او، کنیزک را می خرم.
بشر بن سلیمان می گوید: آنچه امام على نقى ( ع ) فرموده بود امتثال نمودم.
چون نگاه کنیزک به نامه حضرت افتاد سخت گریست، سپس رو به عمر بن زید کرد و گفت: مرا به صاحب این نامه بفروش و سوگند یاد نمود که اگر از فروش او به صاحب وى امتناع کند خود را هلاک خواهد کرد، من در تعیین قیمت او با فروشنده گفتگوى بسیار کردم تا به همان مبلغ که امام به من داده بود راضى شد.
من هم پول را به وى تسلیم نمودم و با کنیزک که خندان و شادان بود به محلى که در بغداد اجاره کرده بودم آمدیم. در آن حال با بی قرارى زیاد نامه امام را از جیب بیرون آورده می بوسید و روى دیدگان و مژگان خود می نهاد و بر بدن و صورت می کشید.
من گفتم: عجبا! نامه اى را می بوسى که نویسنده آن را نمی شناسى! گفت: من �ملیکه� دختر یشوعا پسر قیصر روم هستم، مادرم از فرزندان حواریین است و نسبم به شمعون وصى حضرت عیسى ( ع ) می رسد، بگذار داستان عجیب خود را برایت نقل کنم. جد من قیصر می خواست مرا که سیزده سال بیشتر نداشتم براى پسر برادرش تزویج کند سیصد نفر از رهبانان و قسیسین نصارى از دودمان حواریین عیسى بن مریم ( ع ) و هفتصد نفر از اعیان و اشراف و چهار هزار نفر از امراء و فرماندهان و سران لشکر و بزرگان مملکت را جمع نمود. آن گاه تختى آراسته به انواع جواهرات را روى چهل پایه نصب کرد. چون پسر برادرش را روى آن نشانید و صلیب ها را بیرون آورد و اسقف ها پیش روى او قرار گرفتند و سفرهاى انجیل ها را گشودند، ناگهان صلیب ها از بلندى به روى زمین فرو ریخت و پایه هاى تخت در هم شکست.
پسر عمویم با حالت بی هوشى از بالاى تخت بر روى زمین افتاده و رنگ صورت اسقف ها دگرگون گشت و سخت لرزیدند.
بزرگ اسقف ها چون این را دید رو به جدم کرد و گفت: پادشاها! ما را از مشاهده این اوضاع منحوس که نشانه زوال دین مسیح و مذهب پادشاهى است، معاف بدار! جدم نیز اوضاع را به فال بد گرفت، با این حال به اسقف ها دستور داد تا پایه هاى تخت را استوار کنند و صلیب ها را دوباره برافرازند و گفت: پسر بدبخت برادرم را بیاورید تا هر طور هست این دختر را به وى تزویج نمایم، باشد که با این وصلت میمون نحوست آن برطرف گردد. چون دستور او را عملى کردند، آنچه بار نخست روى داده بود تجدید شد. مردم پراکنده گشتند و جدم با حالت اندوه به حرم سرا رفت و پرده ها بیفتاد.
شب هنگام در خواب دیدم مثل این که حضرت عیسى و شمعون وصى او و گروهى از حواریین در قصر جدم قیصر اجتماع کرده اند و در جاى تخت منبرى که نور از آن می درخشید قرار دارد.
چیزى نگذشت که �محمد� ( ص ) پیامبر خاتم و داماد و جانشین او و جمعى از فرزندان وى وارد قصر شدند، حضرت عیسى ( ع ) به استقبال شتافت و با محمد ( ص ) معانقه کرد و محمد ( ص ) فرمود: یا روح الله! من به خواستگارى دختر وصى شما شمعون، براى فرزندم آمده ام، و در این هنگام اشاره به امام حسن عسکرى ( ع ) نمود. حضرت عیسى نگاهى به شمعون کرده و گفت: شرافت به سوى تو روى آورده با این وصلت با میمنت موافقت کن. او هم گفت: موافقم. پس محمد ( ص ) بالاى منبر رفت و خطبه اى انشاء فرمود و مرا براى فرزندش تزویج کرد، و حضرت عیسى و فرزندان خود و حواریون را گواه گرفت. چون از خواب برخاستم از بیم جان خواب خود را براى پدر و جدم نقل نکردم، و همواره آن را پوشیده می داشتم. بعد از آن شب چنان قلبم از محبت امام حسن عسکرى ( ع ) موج می زد که از خوردن و آشامیدن بازماندم و کم کم لاغر و رنجور گشتم و سخت بیمار شدم.
جدّم تمام پزشکان را احضار نمود و از مداواى من استفسار کرد، و چون مأیوس گردید گفت: نور دیده! هر خواهشى دارى بگو تا در انجام آن بکوشم؟ گفتم:
پدر جان! اگر در به روى اسیران مسلمین بگشائى و آنها را از قید و بند و زندان‏ آزاد گردانى امید است که عیسى و مادرش مرا شفا دهند. پدرم تقاضاى مرا پذیرفت و من نیز به ظاهر اظهار بهبودى کردم و کمى غذا خوردم. پدرم از این واقعه خشنود گردید و سعى در رعایت حال اسیران مسلمین و احترام آنان نمود.
چهارده شب بعد از این ماجرا باز در خواب دیدم که حضرت فاطمه ( س ) با مریم و حوریان بهشتى به عیادت من آمده اند. حضرت مریم روى به من نمود و فرمود:
این بانوى بانوان جهان و مادر شوهر تو است. من دامن مبارک او را گرفتم و گریه نمودم و از نیامدن امام حسن عسکرى ( ع ) به دیدنم، شکایت کردم. فرمود: او به عیادت تو نخواهد آمد زیرا تو مشرک به خدا و پیرو مذهب نصارى هستى. این خواهر من مریم است که از دین تو به خداوند پناه می برد.
اگر می خواهى خدا و عیسى و مریم از تو خشنود باشند و میل دارى فرزندم به دیدنت بیاید، به یگانگى خداوند و این که محمد پدر من خاتم پیغمبران است گواهى‏ بده. چون این کلمات را ادا نمودم، فاطمه ( س ) مرا در آغوش گرفت و بدین گونه حالم بهبود یافت. سپس فرمود: اکنون منتظر فرزندم حسن عسکرى باش که او را نزد تو خواهم فرستاد. چون از خواب برخاستم، شوق زیادى براى ملاقات حضرت در خود حس کردم. شب بعد امام را در خواب دیدم و در حالی که از گذشته شکوه می نمودم گفتم:
اى محبوب من! من که خود را در راه محبت تو تلف کردم! فرمود: نیامدن من علتى جز مذهب سابق تو نداشت و اکنون که اسلام آورده اى هر شب به دیدنت می آیم تا موقعى که فراق ما مبدل به وصال گردد. از آن شب تا کنون شبى نیست که وجود نازنینش را بخواب نبینم.
بشر بن سلیمان می گوید: پرسیدم چطور شد که به میان اسیران افتادى؟ گفت در یکى از شب ها در عالم خواب امام حسن عسکرى ( ع ) فرمود: فلان روز جدت قیصر لشکرى به جنگ مسلمانان می فرستد تو هم به طور ناشناس در لباس خدمتکاران‏ همراه عده اى از کنیزان از فلان راه به آنها ملحق شو. سپس پیشقراولان اسلام مطلع شدند و ما را اسیر گرفتند و کار من بدین گونه که دیدى انجام پذیرفت. ولى تا کنون به کسى نگفته ام نوه پادشاه روم هستم.
حتى پیر مردى که من در تقسیم غنائم جنگ سهم او شده بودم نامم را پرسید، ولى من اظهارى نکردم و گفتم: نرجس! گفت: نام کنیزان؟
بشر می گوید: گفتم: عجب است که تو رومى هستى و زبانت عربى است؟! گفت جدم در تربیت من جهدى بلیغ داشت. او زنى را که چندین زبان می دانست معین کرده بود که صبح و شام نزد من آمده زبان عربى به من بیاموزد و به همین جهت عربى را به خوبى آموختم.
بشر می گوید: چون او را به سامره خدمت امام على نقى ( ع ) آوردم حضرت از وى پرسید: عزت اسلام و ذلت نصارى و شرف خاندان پیغمبر را چگونه دیدى؟
گفت: درباره چیزى که شما از من داناتر می باشید چه عرض کنم؟ فرمود: می خواهم ده هزار دینار یا مژده مسرت انگیزى به تو بدهم، کدام یک را انتخاب می کنى؟ عرض کرد: مژده فرزندى به من دهید! فرمود: تو را مژده به فرزندى می دهم که شرق و غرب عالم را مالک شود، و جهان را از عدل و داد پر گرداند، از آن پس که پر از ظلم و جور شده باشد.
عرض کرد: این فرزند از چه شوهرى خواهد بود؟ فرمود: از آن کس که پیغمبر اسلام در فلان شب و فلان ماه و فلان سال رومى تو را براى او خواستگارى نمود. در آن شب عیسى بن مریم و وصىّ او تو را به کى تزویج کردند؟ گفت: به فرزند دلبند شما! فرمود او را می شناسى؟ عرض کرد: از شبى که به دست حضرت فاطمه زهرا ( ع ) اسلام آوردم شبى نیست که او به دیدن من نیامده باشد.
در این وقت امام دهم به �کافور� خادم فرمود: خواهرم حکیمه را بگو نزد من بیاید. چون آن بانوى محترم آمد فرمود: خواهر! این زن همان است که گفته بودم. حکیمه خاتون آن بانو را مدتى در آغوش گرفت و از دیدارش‏ شادمان گردید. آن گاه امام على نقى ( ع ) فرمود: عمه! او را به خانه خود ببر و فرایض دینى و اعمال مستحبه را به او بیاموز که او همسر فرزندم حسن و مادر قائم آل محمد ( ص ) است. [1]

[1]. مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، ترجمه: دوانى، ‏ على، ( مهدى موعود ) ، ج ‏51، ص 6 – 10و ج 13، ص 182 - 198، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ‏ چاپ بیست و هشتم، 1378ش؛ فتال نیشابورى‏، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین‏، ج ‏1، ص 252 - 255، قم، انتشارات رضى؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ‏2، ص 417 - 423، تهران، اسلامیه، 1395ق

سهیلا / بهارا / جانا / درا / صبرا / صبورا / نصرا / نورا / حورا / فادیا/
محیا / نجما / اسما / سلما / حلما / مهرا / حسنا / کیانا /ویانا / نادیا / اسمهای دخترانه هستند.

پیامبر اسلام، دلایل زیادى در جامعیت و تکامل اسلام بیان داشتند، ولی تعصب و هواهاى نفسانی نگذاشت افراد مزبور حقایق اسلام را از زبان پیامبر بزرگ ما بپذیرند، در این هنگام آیه زیر براى داورى میان دو گروه نازل شد:
�فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل: تعالوا ندع ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله على الکاذبین� آیه ۶۱سوره أل عمران . ( 1 )
هرگاه بعد از علم و دانشى که درباره مسیح به تو رسیده، باز کسانى با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آنها بگو �بیائید ما و شما در برابر یکدیگر با فرزندان و زنان و نفوس خود مباهله نموده، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم�.
رسول گرامی اسلام پس از دریافت این آیه �نصاراى نجران� را به �مباهله� دعوت کرد، قرار شد در روز معینی هر دو گروه با افراد خود به مباهله بیایند، و همدیگر را نفرین کنند، تا خداوند گروه باطل را نابود سازد.
روز موعود فرا رسید، و نصارا را دیدند پیامبر اسلام با �امام حسن و حسین و حضرت فاطمه و حضرت امیر المومنین� علیهم السلام بیرون آمد، و آن چنان عظمت و بزرگوارى اهل بیت آنان رامرعوب ساخت که گفتند � اگر اینان از خدا بخواهند که کوهها را نابود سازد هر آینه مستجاب مى‏گردد� ( 2 ) و لذا از مباهله خوددارى نموده، و آماده پرداخت �جزیه� شدند.
آنچه از این آیه و قضیه تاریخی به بحث ما مربوط است این که: خداوند متعال �حسنین� را فرزندان رسول خدا معرفی نموده و فاطمه زهرا علیها السلام را اسوه زنان بیان داشته، و �امیر المومنین� علی علیه السلام را �نفس پیامبر� آورده است که ارزش وجودى علی را می رساند، و نشان می دهد که جایگاه علی و مقام وى، جایگاه و مقام پیامبر است !!
خوشبختانه اکثر مفسرین قریب به اتفاق اعم از شیعه و سنی به این حقیقت اعتراف کرده ‏اند و مورخین و محققین اهل سنت در کتابها و سیره‏ هاى خویش به این موضوع اشاره نموده و على علیه السلام رانفس پیامبر خوانده‏اند، که شما خوانندگان عزیز مى‏توانید مراجعه فرمائید . ( 3 ) .
�احمد بن حنبل� در مسند خود می ‏نویسد: گروهی از نمایندگان قوم �ثقیف� به حضور پیامبر خدا آمدند، و مذاکراتی را با آن حضرت انجام داده، ولى در گفتار خویش سرسختى نشان دادند، رسول گرامی اسلام خطاب به آنان فرمودند:
�لتسلمن، او لا بعثن الیکم رجلا منى عدیل نفسى، فلیضربن اعناقکم و لیسبین ذراریکم و لیاخذن اموالکم� قال عمر: فما تمنیت الامارة الا یومئذ و جعلت انصب له صدرى رجاء ان یقول: هو هذا. فالتفت فاخذ بید على و قال: �هو هذا� مرتین. � ( 4 )
یا اسلام را بپذیرید، و یا مرد بزرگوارى را که از من است، و مساوى من مى‏باشد به سوى شما خواهم فرستاد، او در صورت جنگ کردن گردن شما را مى‏زند، و زنانتان را اسیر مى‏گیرد، و اموالتان را به نفع اسلام تصرف مى‏نماید، �عمر بن خطاب� مى‏گوید: من هرگز مقام فرماندهى را آرزو نکردم، جز در این روز، و با خود مى‏گفتم: اى کاش پیامبر خدا مرا به این کار منصوب کند، ولى او دست روى على علیه السلام گذاشته و فرمود: آن شخص همین مرد بزرگوار است، و این را دو بار متذکر شد.
این حدیث را به صراحت على علیه السلام را نفس پیامبر و مساوى با وى معرفى مى‏کند.
پی ‏نوشتها:
. 1 سوره آل عمران آیه 61
. 2 �هذه وجوه لو اقسمت على الله ان یزیل الجبال لازالها�
. 3 کامل ابن اثیر ج 2 ص 293، صحیح مسلم ج 7 ص 120، تفسیر طبرى ج 3 ص 192، مسند احمد بن حنبل ج 1 ص 185، سنن ترمذى فى فضائل على، و تاریخ الخلفاء سیوطى ص 65، احقاق الحق ج 3 ص 46 تفسیر فخر رازى ج 8 ص 85، جامع الاصول ج 9 ص . . . 470
. 4 مسند احمد بن حنبل کتاب الفضائل لعلى ( ع ) بنقل از ابن ابى الحدید ج 9 ص 167 خبر الثانى .
آفتاب ولایت ص 76

مسیح رو هم دوست داشتم اسم پسرم رو مسیحا گذاشتم چون خاصتر و کمترهو اصلا هم وقتی به کسی میگم با دختر اشتباه نمیگره و کاملا پسرونست اصلا به نظرم برای دختر مسخره هست مثله یه سری اسمای قدیمی که الان واسه زنا خنده داره مثله حشمت و نصرت

مسیح و ربطی به مونث کردن اسم نداره چون اسم قشنگیه نمیدونم چرا کسایی که علاقه به پسرداشتن دارن میذارن رو دختراشون چند سال بعد که سواد مردم بالا بره اونوقت دخترا خجالت میکشن از اسم پسرونشون

الان هردختروپسری که اسمش توسط سازمان ثبت احوال کشورغیرمجاز وممنوع هست میتواننددرخواست تغییراسم بدهندبه نظرم بانوانی که اسمشان مسیحا است وهمچنین دیگراسمهایی که اخیراتوسط ثبت احوال برای دختران وپسران غیرمجازاعلام شده بتوانندبراحتی وقانونی درخواست تغییراسم بدهند.
مهرنوش هم نامی مشترک میان دختروپسراست. درصورتی که دراصل نامی پسرانه است ودرشاهنامه هم آمده است .
مِهرنوش نام یکی از پسران اسفندیار است که به دست فرامرز درداستان رستم واسفندیارکشته می شود.
امروزه نام مهرنوش همچون کیانوش و نوش آذر /مسیحا /متین /تیام /پناه / نجات / سروش / اعظم / هیوا / مهرشاد / کیان / ایمان / رها /به اشتباه برای نامگذاری دختران هم به کار می رود.
به نظرم بهتراست از انتخاب اسامی مشترک میان دختروپسرپرهیزشود . حال خوددانید .
خیلی ها هم برای انتخاب اسم اهمیتی نمی دهندکه نام مشترک میان دختروپسربرمی گزینندچون آهنگ ومعنی اسم برایشان در اولویت است.

و در �فریبا� کلمه را صورت صفت مفعولی بخشد. و این که بعضی گویند مجد همگر بغلط در شعر خود فریبا را معنی فریفته داده ، سهویست. چه سعدی نیز کلمه را به همین معنی آورده است :
ولیکن بدین صورت دلپذیر
فریبا مشوسیرت خوب گیر.
( بوستان ) .
هم حور بهشت ناشکیبا از تست
هم جادو هم پری فریبا از تست
خوبان جهان بجامه نیکو گردند
آن خوب تویی که جامه زیبا از تست.
مجد همگر.
یارب مرا بعشق شکیبا کن
یا عاشقی بمرد شکیبا ده.
اورمزدی.
چنین است آیین چرخ روان
توانا به هر کار و ما ناتوان.
فردوسی.
کسی را در غریبی دل شکیباست
که در خانه نباشد کار او راست.

( ۲ ) اشعری ، علی ، مقالات الاسلامیین ، به کوشش هلموت ریتر، ویسبادن ، ۱۴۰۰ق /۱۹۸۰م .
انــــواع �الف�
الف دعا: کناد
الف ندا: خدایا
الف واسطه : کشاکش
الف مناظره : گفتا
الف اطلاق یا اشباع : �ز بیژن مگر آگهى یابما�
الف تفخیم و تعظیم : بزرگامردا
الف مبالغه : خوشا
الف اسم معنى ساز: ژرفا
الف جانشین تنوین : ابدا
الف صفت فاعلی: دانا و مانند آن
و در الف و تاء آخر وزن مفاعله چون از ناقص واوی یا یائی و یا مهموزاللام باشد در استعمال فارسی گاه بهمان الف تنها اکتفا کنند و بجای مداراة ومعاداة و محاباة و مداواة و مماشاة و مواساة و مباراة و مفاجاة و محاکاة؛ مدارا، معادا، محابا، مداوا، مماشا، مواسا، مبارا، مفاجا و محاکا گویند :
مدارا، خرد را برادر بود
خرد بر سر دانش افسر بود.
فردوسی.
اندوهم از آن است که یک روز مفاجا
آسیبی از آن دل بفتد بر جگر آید.

تولد حضرت عیسی علیه السلام
در مورد چگونگی تولد، اختلافی بین قرآن و اناجیل وجود دارد، اناجیل می گویند: وقتی عیسی مسیح در آن آغول گوسفندان که عیسی به دنیا آمد، فرشتگان، چوپان هایی که در اطراف آن منطقه بودند را خبر کردند که بیائید در اینجا نوزاد مبارکی به دنیا آمد است و مجوسی هایی که از شرق به آن منطقه آمده بودند به دنبال یک ستاره که در محل تولد، طلوع کرده بود به آن منطقه رفته بودند؛ و وقتی هم که مردم به آنجا آمدند، همگان فکر می کردند که عیسی فرزند مریم و یوسف است و طبق گزارش اناجیل، هیچ کس اطلاع نداشت که حضرت عیسی پدر ندارد. اما اسلام، نامی از یوسف نجار نمی برد و بیان می کند که در محل تولد حضرت عیسی فقط حضرت مریم ( س ) هست و وقتی که به واسطه روح القدس به این فرزند آبستن می شوند در ابتدا خیلی ناراحت می شوند، ولی خدا در این خصوص و برای تسلی دل حضرت مریم می فرماید که این امر الهی است.
همگان از تولد عیسی تعجب می کنند و به او تهمت می زنند و حضرت عیسی به خاطر رفع این تهمت در گهواره سخن می گوید و مسئله تولد عیسی به سرعت در بین بنی اسرائیل می پیچد:
�فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَها تَحْمِلُهُ قالُوا یا مَرْیَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَیْئاً فَرِیًّا ( 27 ) یا أُخْتَ هارُونَ ما کانَ أَبُوک امْرَأَ سَوْءٍ وَ ما کانَتْ أُمُّک بَغِیًّا ( 28 ) فَأَشارَتْ إِلَیْهِ قالُوا کیْفَ نُکلِّمُ مَنْ کانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیًّا ( 29 ) قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکتابَ وَ جَعَلَنی نَبِیًّا ( 30 ) وَ جَعَلَنی مُبارَکاً أَیْنَ ما کنْتُ وَ أَوْصانی بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ ما دُمْتُ حَیًّا ( 31 ) وَ بَرًّا بِوالِدَتی وَ لَمْ یَجْعَلْنی جَبَّاراً شَقِیًّا ( مریم آیات 27 - 32 ) حتی در انجیل �متی� اولین مطلبی که در این خصوص آورده است، نسب نامه عیسی علیه السلام است و در حقیقت نام اجداد یوسف نجار را می شمارد و در واقع ایشان را فرزند یوسف نجار معرفی می کند.
مادر حضرت عیسی علیه السلام بانوی عابده
در این مورد بین قرآن و اناجیل اختلاف است؛ به طوری که حضرت مریم در قرآن، شخص پاک و پاکیزه و معصوم و دارای علو درجه یاد می شود؛ در قرآن آمده: �وَ إِذْ قالَتِ الْمَلائِکةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاک وَ طَهَّرَک وَ اصْطَفاک عَلی نِساءِ الْعالَمینَ؛ و [یاد کن‏] هنگامی را که فرشتگان گفتند: ای مریم، خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و تو را بر زنان جهان برتری داده است. � ( آل عمران، 42 ) یا در آیه ای او را صدیقه معرفی می کند �وَ أُمُّهُ صِدِّیقَةٌ ( مائده، 75 ) اما در اناجیل، مریم را یک زن عادی معرفی می کند و تنها امتیاز او این است که فرزندی به دنیا می آورد که بعدها �فرزند خدا� نامیده شد و مسیحیت بعد از قرن ها متوجه این مطلب شدند که باید جایگاه مریم را بالا ببرند تا اینکه در قرن گذشته کلیسا اعلام کرد که بر ما الهام شده مریم هم مانند عیسی به آسمانها رفته است. این تفکرات دقیقاً بر عکس نظر قرآن کریم است، زیرا قرآن کریم چهره ای عالی از حضرت مریم ( س ) معرفی کرده است و او را بانویی عابده و دارای کرامات معنوی بسیار دانسته است.
اسامی و القاب حضرت عیسی علیه السلام
برای حضرت عیسی؛ القاب متفاوتی؛ در مسیحیت گفته شده است؛ که خیلی از این اسم ها ساختگی است و واقعیت ندارد؛ ولی اسامی معروف ایشان در بین مسیحیت عبارتند از: �عیسی� که در اصل �یشوع� بوده به معنی �نجات دهنده� و یهودیان آن را �یسوس� می خواندند و در عربی هم �عیسی� می گویند و اسامی دیگری هم برای ایشان گفته اند مانند؛ بنده خدا؛ منجی؛ را ه؛ حقیقت، شبان؛ نیکو؛ کلمه خدا؛ زندگی و. . . اما در قرآن تنها دو نام برای ایشان آمده است یکی �عیسی� که 23 بار در قرآن آمده است و دیگری �مسیح� که 9 بار در قرآن ذکر شده است.
در قرآن آمده است: �إِذْ قالَتِ الْمَلائِکةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُک بِکلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسیحُ عیسَی ابْنُ مَرْیَمَ وَجیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ؛ [یاد کن‏] هنگامی‏[را] که فرشتگان گفتند: ای مریم، خداوند تو را به کلمه ‏ای از جانب خود، که نامش مسیح، عیسی بن مریم است مژده می‏ دهد، در حالی که‏[او] در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربان‏[درگاه خدا] است� ( آل عمران، 45 ) که هم نام مسیح و هم نام عیسی بن مریم در آن آمده است و جالب است که همواره �عیسی بن مریم� گفته است.

اِلسا : ال= ایل سا ( پسوند شباهت ) مثل ایل، همانند ایل.
الیانا: نیکی و هدیه، ( به مجاز ) به معنی مأنوس؛ دوست داشتن ایل، دوست مشوق ایل.
اسم پسرمشابه مسیحا: طاها - امیرطاها
صدرا : اسم پسرانه است، معنی صدرا: ( عربی ـ فارسی ) ( صدر ا ( پسوند نسبت ) ) ، 1 - منسوب به صدر، ( صدر؛ 2 - ( اَعلام ) فیلسوف و متکلم ایرانی [حدود 979 - 1050 قمری] معروف به صدرا، ملاصدرا و ملقب به صدرالدین و صدرالمتألهین. مؤلف اسفار در فلسفه و شرح چندین اثر فلسفی پیشینیان از قبیل شرح هِدایه، شواهد ربوبیه، شرح حکمت اشراق، همه به عربی و سه اصل به فارسی، در انتقاد از متعصبان.
صدرا : ملاصدرا : نام وی محمد فرزند ابراهیم بن یحیی شیرازی و ملقب به صدرالدین و صدرالمتألهین و معروف بصدراو ملاصدرا و از اکابر فلاسفه و حکمای اسلامی قرن یازدهم هَ . ق . است .
صدرا : یعنی اولین - اولین ها - نخستین
صدرا : مرکب از صدر ( عربی به معنای بالا ) الف فاعلی ( فارسی ) - بالا برنده، ارج دهنده، صدرنشین وبلند مرتبه و والامقام. نام حکیم محمدبن ابراهیم بن یحیی شیرازی معروف به ملاصدرا
محمد صدرا - امیرصدرا - ارشیا - سانیار - حافظ - امیرحافظ - بحیرا - آرسام - عباس - امیرعباس - الیاس - یرمیا - یحیی - ارسلان - روهان - یزدان - ایلیا - سام - محمدامین - محمدطاها - علیرضا - محمدپارسا - محمدمهدی - امیرمهدی - احسان - حسام - رهام - عرشیا - ماهان - مهراب - محراب - دانیال - شایان - سبحان - آبتین - پوریا - محسن - سعید - سورنا - برسام - بردیا - کسری - ارمیا - آرسین - سامین - هیرسا - مهدیار - مهزیار - مهیاد - مهراد - آرسان - آیهان - مدیسا - فرهان - آتیلا - یونا - هامین - هانی - هادی - امیرهادی - اهورا - مانیار - میعاد - ماهور - رادمهر - مهبد
ویرا : ( کردی لری ) شجاع . یاد وخاطر
رسا : رسا اسم پسرانه فارسی است، معنی رسا: 1 - ویژگی صدایی که به وضوح قابل شنیدن است، موزون و بلند، آنچه به راحتی قابل درک است، بلیغ؛ 2 - ( به مجاز ) رشید و خوش قد و قامت. 3 - بلیغ واصل شونده کامل.
مهرسام : مهرسام اسم ترکیبی پسرانه به معنای خورشید و آتش دو نماد مقدس در ایران باستان. از دیگر معانی آن میتوان به فرزند مهربان، خورشید آتشین و فرزند خورشید اشاره کرد. پسر خونگرم و مهربان ، مرکب از مهربه معنای مهربانی یا خورشید و سام به معنای آتش است.

سامان آسام سپنتا ساتیار سامیار سام سالار
آنیسا درسا اسرا اسما سام سامیار سامینا
سومیا سامیا سایدا ساناز سارینا ساهره
سما سحر سارا ساره معصومه منصوره محدثه پانیسا پریسا فریماه فریحا فریدا نادیا نامیدا
سامیه سامیدا صفورا آسنات آسیه نسا ویانا
سمانه سمیه ستایش حدیثه حدیث انسیه
آرامیس آرتمیس مهیدا حسنا آویسا آیسان
مهتا تیارا تیادا تمنا مینا بیتا ژینا لیانا یامین اسرین سهراب سیامک سیاوش سپهر سپهرداد
نسوان ساحل ساریه یاسمن یاسمین نسترن
نرگس حماسه مهیلا مهلا محنا مهنا آناهید آناهیتا
مرسانا مهرسا مریلا مریناز مریم رونیا حمیرا المیرا
ناهیرا زهیرا هیلا هلسا هلما حلماالینا هلنا هیرسا هیرمان مانا هانیدا آرشیدا رمیصا رها رستا
هیلماه هیلدا ایلدا ایلماه مهستی مستانه
رستان گلسا آساره ستاره

قرآن کریم آیات 157 و158سوره نسا چهارمین سوره قرآن داستان کشتن حضرت عیسی ( علیه السّلام ) را چنین نقل می کند:
�و گفتارشان که: ما مسیح عیسی بن مریم پیامبر خدا را کشتیم، در حالیکه نه او را کشتند و نه بر دار آویختند؛ لکن امر بر آنها مشتبه شد. و کسانی که در مورد ( قتل ) او اختلاف کردند، از آن در شک هستند و علم به آن ندارند و تنها از گمان پیروی می کنند؛ و قطعاً او را نکشتند؛ • بلکه خدا او را به سوی خود، بالا برد و خداوند توانا وحکیم است.

از طرفی، کلمه مسیح به قدرت سیاسی؛ اجتماعی مسیح اشاره دارد و در فرهنگ یهودیان، مسیح یعنی کسی که برای بدست گرفتن قدرت اجتماعی آماده شده و این لفظ برای طالوت، داود و حضرت سلیمان علیه السلام نیز بکار رفته است و در معنای لغوی یعنی کسی که با روغن مقدس، تعمید یافته است؛ که مفصل در قرآن کریم و در دیگر منابع مسیحی در عهد جدید و قدیم، بدان اشاره شده است.

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾
اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾
لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾
وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿٤﴾
معنی سوره توحید
1 - بگو خداوند یکتاست
2 - خدا بی نیاز است
3 - نه زاییده و نه زاییده شده ( فرزند ندارد و فرزند کسی نیست )
4 - هیچ کس همتای او نیست.
نه زاده و نه زاییده شده است
پس وقتی خداوند یکتا باشد دیگر فرزندى ندارد چون اگر فرزندى داشته باشد، پس او هم مثل خداوند است و در این صورت خداوند با فرزندش می شوند دو خدا.
در صورتی که خداوند یکتااست و شریکی ندارد.
در این باره، در قرآن شریف، آیاتی وجود دارد: ( قالُوا اتَّخَذَ اللهُ وَلَداً سُبْحانَ الله ) .
�گروهی گفتند که خدا داراى فرزند است که پاک و منزه از آن است که فرزند داشته باشد�.
( وَخَرَقُوا لَهُ بَنِینَ وَبَنات بِغَیْرِ عِلْم سُبْحانَهُ وَتَعالى عَمّا یَصِفُونَ ) .
�گروهی پنداشتند که خداوند دختران و پسرانی دارد، در صورتی که خدا از همه این نسبتها که بر او وصف می کنند برتر و منزه است�.
( ما کانَ للهِ أنْ یَتَّخِذَ مِنْ وَلَد سُبْحانَهُ اِذا قَضى أمْراً فَاِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ* وَقالُوا اتَّخَذ الرَّحْنُ وَلَداً* لَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئاً اِدّاً* تَکادُ السَّمواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنهُ وَتَنْشَقّ الارَضُ وَتَخِرُّ الْجِبالُ هَدّاً* اَن دَعَو لِلرَّحْمنِ وَلَداً ) .
�خدا هرگزفرزندى اتخاذ نکرده.
وى منزه از آن است که فرزندى داشته باشد، چون بگوید چیزى موجود باش بیدرنگ آن چیز موجود می شود.
و کافران گفتند که خداى رحمان فرزند برگرفته.
اى کافران! همانا قولی بسیار زشت و منکر گفتید.
نزدیک است ازاین گفته زشت شما آسمان ها ازهم فرو ریزد و زمین شکافته و کوه ها متلاشی گردد.
چرا که براى خداى مهربان فرزندى دعوى کردید.

�وَکَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْیَمَ؛ و کلمه ی اوست که آن را به سوی مریم افکنده�، اوست آن پیام و رسالتی که خداوند به فرشتگانش دستور داد، آن را با خود بیاورند به عنوان مژده و بشارتی از سوی او بر وی بیاورند و این نکته در این آیه ی کریمه ذکر شده است:
�إِذْ قَالَتِ الْمَلآئِکَةُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِّنْهُ؛ ( 5 ) [یاد کن] هنگامی [را] که فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را به کلمه ای از جانب خود مژده می دهد. � یعنی به رسالت و مژده ای از سوی خداوند.

و گفته شد، بدین علّت او مسیح نامیده شده که هنگام تولّد، بدنش روغن مالی شده بود.

الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَهٌ انْتَهُوا خَیْراً لَکُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ کَفى بِاللَّهِ وَکِیلا : اى اهل کتاب در دین خود غلو ( و زیاده روى ) نکنید و در باره خدا غیر از حق نگوئید. مسیح عیسى بن مریم فقط فرستاده خدا و کلمه ( و مخلوق ) او است، که او را به مریم القا نمود و روحى ( شایسته ) از طرف او بود، بنا بر این ایمان به خدا و پیامبران او بیاورید و نگوئید ( خداوند ) سه گانه است ( از این سخن ) خوددارى کنید که به سود شما نیست، خدا تنها معبود یگانه است، او منزه است که فرزندى داشته باشد ( بلکه ) از آن او است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و براى تدبیر و سرپرستى آنها خداوند کافى است. عیسى روحى است که از طرف خدا آفریده شد ( وَ رُوحٌ مِنْهُ ) این تعبیر که در مورد آفرینش آدم و به یک معنى آفرینش تمام بشر نیز در قرآن آمده است اشاره به عظمت آن روحى است که خدا آفرید و در وجود انسانها عموما و مسیح و پیامبران خصوصا قرار داد. تفسیر نمونه، ج ۴، ص۲۲۳ �.

ان شاءالله ظهورش نزدیک است.
مسیحا :قبلا اسم مشترک دختروپسربود واغلب اسمی دخترانه به شمارمی رفت . ولی اکنون اگر دراینترنت فرهنگ نام ونام گزینی روسرچ کنید واردسایت ثبت احوال کشور می شوید ودرقسمت جستجوی اسم اگراسم مسیحا راتایپ کنید خواهیددیداسم مسیحا مذکرثبت شده نه مونث .
درضمن به نظرم اسم سینا نیما رضا صرفا اسم های پسرانه هستند چون الف آخراین اسمها جزءذات اسم هستندوالف الحاقی نیستندچون اگرالف آخرشان حذف شود اسم نیستندوبی معنا میشوند.
ولی مسیحا الف آخرش الف الحاقی است مسیح الف و الحاق کردن الف به آخرمسیح ازتصرف فارسی زبانان است . مثل مهدیا که الحاق کردن الف به آخر اسم مهدی ازتصرف فارسی زبانان است .
مسیحا یامسیح به نظرم به معنای متبرک شده ومسح شده با روغن معطراست که حواریون حضرت عیسی به بدن خودشان می مالیدند. درضمنمسیح ازالقاب دجال یا مسیح دروغین هم هست.
اسمهایی مثل : سهیل سهیلا متین متینا رامین رامینا آرین آرینا آیدین آیدینا کیان کیانا مبین مبینا به طوری که ملاحظه می کنید اسم هایی که به الف ختم شده اند مونث هستند والف آخراین اسمها الف الحاقی یا الف تانیث است . ولی اسمهای نسا سارا مینا سما اسما حوا نوا آوا آنا الف آخرشان جزء ذات اسم است وجداشدنی نیست .

مونس ولی الان ثبت احوال اسمها راتفکیک جنسیتی کرده اسمهایی مثل متینا مبینا آرینا آرمینا
رامتینا نام دخترانه هستندمن که حاضرنیستم اسم پسرم را مسبحابذارم خوددانید.

دختر ها نامگذاری شده و هیچ ارتباطی بین الف تعظیم که اخر اسم مسیحا اومده با الفی که اخر اسم های دخترونه اومده وجود نداره و ریشه ی اسم پسرونه است ، عین اینه که بگیم مولانا یا سعدیا هم دخترونه باشن و این خیلی اشتباهه، امیدوارم کامل توضیح داده باشم، چون خیلی تحقیق کردم رو این اسم و بعد روی بچم گذاشتمش

یک صفت و باتوجه به معنیش میتونه هم برای پسر هم برای دختر انتخاب شه دلیلی نداره چون اسم پسر یا دختر ما هست بزور به دیگران القا کنیم که نظر ما درسته ممنون

این اسم متعلق به ایشون باشه. پس بهتره ساختمان واژه مسیحا رو بدونیم. به معنی بانوی پاک هست و چون تانیس فارسی گرفته پس اسم فارسیه. دوستان اگر علم ادبیشون رو بالا ببرن متوجه میشن اسم مسیحا چگونه ساخته شده و چرا الف گرفته ( من درمورد مسیحای فارسی صحبت میکنم، اگر این اسم متعلق به پسر باشه حتما غیرفارسی هست ) موفق باشید.

بندن و حقیقت رو نمیپذیرن من اسم پسرم رو مسیحا گذاشتم اگه این طوریه از این به بعد اسم یعقوب یه الف بچسبونن بزارن یعقوبا میشه اسم دخترونه دیگه والا به خدا مثلا یونسا محمدا یوسفا اخه یعنی چی که با یه الف اسم دخترونه میکنن

خیلی از اسم های آقایون هستن که با الف تموم میشن
مسیحا با الف و بی الف کاملا پسرونه هستش
این روزا دیگه کسی اسم دخترش رو مسیحا نمیزاره