[ویکی فقه] محمدحسن بن محمدعلی عالم نجف آبادی اصفهانی. محمدحسن بن محمدعلی عالم نجف آبادی اصفهانی، عالم فاضل زاهد متّقی در اصفهان می باشد.
حاج شیخ محمّدحسن عالم نجف آبادی بن محمّدعلی، عالم فاضل زاهد متّقی، در حدود سال ۱۲۸۷ق در نجف آباد متولّد شد. در سنین نوجوانی در مدرسه ذوالفقار اصفهان سکونت گزیده و به تحصیل مشغول شد. وی در اصفهان نزد میرزا بدیع درب امامی، آخوند ملّامحمّدحسین کرمانی، آقاسیّدمحمّدباقر درچه ای، (میرمحمّدصادق خاتون آبادی) آخوند کاشی، جهانگیرخان قشقائی و دیگران به کسب فیض پرداخت. سپس به نجف اشرف عزیمت نموده و نزد علمای عالی قدر آنجا خصوصاً آخوند خراسانی و آقاسیّدمحمّد کاظم طباطبائی یزدی کسب فیض نمود. وی در آنجا از راه استنساخ کتب امرار معاش می نمود. مرحوم عالم نجف آبادی پس از بازگشت به اصفهان با دختر حاج میرزا عبدالرّزاق موسوی احمدآبادی ازدواج نمود و همچنین به درس میرمحمّدصادق مدرّس خاتون آبادی نیز حاضر شد. پس از آن تا آخر عمر در مدرسه جدّه بزرگ اصفهان به تدریس مشغول شد. وی ساله ا به تدریس شرح لمعه، معالم، قوانین، رسائل و مکاسب مشغول بود.
شخصیت فردی
او در مصرف وجوهات شرعی احتیاط فراوان می نمود و از مصرف شخصی آن خودداری می نمود و در نهایت قناعت و زهد از راه درآمد زمینی که در نجف آباد داشت گذران زندگی می نمود. او و حاج آقا رحیم ارباب و میرزا علی آقا شیرازی سه عالم اخلاقی بودند که رفاقت و همدلی و روحیه معنوی آنان زبانزد اهل معرفت بود.
وفات
وی سرانجام در تاریخ شب سه شنبه ۱۸ ربیع الاوّل سال ۱۳۸۴ق وفات یافته و در جوار اساتید خود در تکیه کازرونی واقع در تخت فولاد مدفون شد.
تألیفات
...
حاج شیخ محمّدحسن عالم نجف آبادی بن محمّدعلی، عالم فاضل زاهد متّقی، در حدود سال ۱۲۸۷ق در نجف آباد متولّد شد. در سنین نوجوانی در مدرسه ذوالفقار اصفهان سکونت گزیده و به تحصیل مشغول شد. وی در اصفهان نزد میرزا بدیع درب امامی، آخوند ملّامحمّدحسین کرمانی، آقاسیّدمحمّدباقر درچه ای، (میرمحمّدصادق خاتون آبادی) آخوند کاشی، جهانگیرخان قشقائی و دیگران به کسب فیض پرداخت. سپس به نجف اشرف عزیمت نموده و نزد علمای عالی قدر آنجا خصوصاً آخوند خراسانی و آقاسیّدمحمّد کاظم طباطبائی یزدی کسب فیض نمود. وی در آنجا از راه استنساخ کتب امرار معاش می نمود. مرحوم عالم نجف آبادی پس از بازگشت به اصفهان با دختر حاج میرزا عبدالرّزاق موسوی احمدآبادی ازدواج نمود و همچنین به درس میرمحمّدصادق مدرّس خاتون آبادی نیز حاضر شد. پس از آن تا آخر عمر در مدرسه جدّه بزرگ اصفهان به تدریس مشغول شد. وی ساله ا به تدریس شرح لمعه، معالم، قوانین، رسائل و مکاسب مشغول بود.
شخصیت فردی
او در مصرف وجوهات شرعی احتیاط فراوان می نمود و از مصرف شخصی آن خودداری می نمود و در نهایت قناعت و زهد از راه درآمد زمینی که در نجف آباد داشت گذران زندگی می نمود. او و حاج آقا رحیم ارباب و میرزا علی آقا شیرازی سه عالم اخلاقی بودند که رفاقت و همدلی و روحیه معنوی آنان زبانزد اهل معرفت بود.
وفات
وی سرانجام در تاریخ شب سه شنبه ۱۸ ربیع الاوّل سال ۱۳۸۴ق وفات یافته و در جوار اساتید خود در تکیه کازرونی واقع در تخت فولاد مدفون شد.
تألیفات
...
wikifeqh: شیخ_محمدحسن_عالم_نجف آبادی