لوسی ساچمن ( انگلیسی: Lucy Suchman ) استاد انسان شناسی علم و فناوری در بخش جامعه شناسی دانشگاه لنکستر در بریتانیا است. [ ۱] تحقیقات حال حاضر او فعالیت دیرپای او در زمینه تعامل انسان رایانه را به حوزه جنگ های معاصر بسط می دهد. از جمله مشکلات 'آگاهی موقعیتی در آموزش نظامی و شبیه سازی و در طراحی و به کارگیری از سیستم های سلاح خودکار. در مرکز این پژوهش پرسش پیرامون بدن هایی است که در سامانه های نظامی گنجانده می شوند که این امر چه تأثیر و پیامدی بر عدالت اجتماعی و احتمال ایجاد یک جهان کم خشونت تر خواهد داشت. قبل از آمدن به لنکستر، او را برای ۲۲ سال در مرکز تحقیقات پالو آلتوی ( Palo Alto Research ) زیراکس در در جایگاه دانشمند صاحب گرانت پژوهشی و مدیر گروه تحقیقاتی فناوری و کردار کاری فعالیت داشته است. [ ۲] ساچمن فارغ التحصیل دانشگاه کالیفرنیا در برکلی است و مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۹۷۲ و کارشناسی ارشد را در سال ۱۹۷۷ و دکترای خود را در انسان شناسی فرهنگی و اجتماعی در سال ۱۹۸۴ اخذ نموده است.
کتاب ساچمن با عنوان طرح ها و اقدامات موقعیتی: مسئله ارتباطات انسان و ماشین ( ۱۹۸۷ ) مبانی فکری برای رشته تعامل انسان و رایانه ( HCI ) را فراهم آورد. او مفروضات مشترک پشت طراحی سیستم های تعاملی را با استدلال های قانع کننده انسان شناسانه - که کنش انسانی به طور مداوم از تعاملات پویای جهان های اجتماعی و مادی ساخته و برساخته می شود - به چالش کشید. نظریه شناخت موقعیتی بر اهمیت محیط به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از فرایند شناختی تأکید دارد. او کمک های اساسی به تجزیه و تحلیل قوم نگارانه، تجزیه و تحلیل مکالمه و فنون طراحی مشارکتی برای توسعه سیستم های رایانه ای تعاملی عرضه کرده است. [ ۳]
نسخه به روز شده کتاب در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. عنوان نسخه دوم «پیکره بندی دوباره انسان و ماشین: برنامه ها و اقدامات موقعیتی» بود و شامل پنج فصل جدید بود که تحولات در زمینه رایانش و فناوری مطالعات اجتماعی از اواسط دههٔ ۱۹۸۰ را پوشش می داد. ساچمن به طور خاص به روابط و تعاملات بین انسان و ماشین با تمرکز بر ایده ماشین های انسان وار می پردازد. [ ۴]
ساچمن در سال ۱۹۸۸ به عنوان رئیس میز دومین کنفرانس کارهای هماهنگ شده با پشتیبانی رایانه ای خدمت کرد. او همچنین به عنوان مدیریت اولین کنفرانس طراحی مشارکتی سامانه های رایانه ای نیز فعالیت داشت. ساچمن بین سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۹۰، در هیئت مدیره انجمن متخصصان رایانه دنبال کننده مسئولیت اجتماعی که در تشکیل آن کمک کرده بود همکاری داشت. وی در حال حاضر عضو کمیته بین المللی برای کنترل تسلیحات رباتیک است. علاوه بر این او به عنوان همکار ویرایشگر مجله مطالعات اجتماعی علم فعالیت می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکتاب ساچمن با عنوان طرح ها و اقدامات موقعیتی: مسئله ارتباطات انسان و ماشین ( ۱۹۸۷ ) مبانی فکری برای رشته تعامل انسان و رایانه ( HCI ) را فراهم آورد. او مفروضات مشترک پشت طراحی سیستم های تعاملی را با استدلال های قانع کننده انسان شناسانه - که کنش انسانی به طور مداوم از تعاملات پویای جهان های اجتماعی و مادی ساخته و برساخته می شود - به چالش کشید. نظریه شناخت موقعیتی بر اهمیت محیط به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از فرایند شناختی تأکید دارد. او کمک های اساسی به تجزیه و تحلیل قوم نگارانه، تجزیه و تحلیل مکالمه و فنون طراحی مشارکتی برای توسعه سیستم های رایانه ای تعاملی عرضه کرده است. [ ۳]
نسخه به روز شده کتاب در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. عنوان نسخه دوم «پیکره بندی دوباره انسان و ماشین: برنامه ها و اقدامات موقعیتی» بود و شامل پنج فصل جدید بود که تحولات در زمینه رایانش و فناوری مطالعات اجتماعی از اواسط دههٔ ۱۹۸۰ را پوشش می داد. ساچمن به طور خاص به روابط و تعاملات بین انسان و ماشین با تمرکز بر ایده ماشین های انسان وار می پردازد. [ ۴]
ساچمن در سال ۱۹۸۸ به عنوان رئیس میز دومین کنفرانس کارهای هماهنگ شده با پشتیبانی رایانه ای خدمت کرد. او همچنین به عنوان مدیریت اولین کنفرانس طراحی مشارکتی سامانه های رایانه ای نیز فعالیت داشت. ساچمن بین سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۹۰، در هیئت مدیره انجمن متخصصان رایانه دنبال کننده مسئولیت اجتماعی که در تشکیل آن کمک کرده بود همکاری داشت. وی در حال حاضر عضو کمیته بین المللی برای کنترل تسلیحات رباتیک است. علاوه بر این او به عنوان همکار ویرایشگر مجله مطالعات اجتماعی علم فعالیت می کند.
wiki: لوسی ساچمن