شناخت

[ویکی فقه] شناخت مجموع حالت ها و فرآیندهای روانی مانند تفکر، استدلال، درک و تولید زبان، دریافت حواس پنجگانه، آموزش، آگاهی، احساسات و… می باشد.
شناخت انسان از گذر ملاک هایی تقسیم پذیر است. یکی از این ملاک ها، چگونگی حصول است که شناخت را به چهار گونه تقسیم می کند:
← شناخت سطحی یا عمومی
یکی دیگر از ملاک ها، راه حصول است که شناخت را بر پنج گونه تقسیم می کند:
← شناخت مستقیم
ملاک دیگر تقسیم شناخت، واقع نمایی است. بر این اساس، شناخت بر گونه های زیر است:
← شناخت شکّی
...

شناخت[ ۱] ( به انگلیسی: Cognition ) به عمل یا فرایند به دست آوردن دانش و مفهوم از طریق تفکر، تجربه و حواس گفته می شود که از هنگام تولد شروع شده و باعث درک و ارتباط معانی جهان پیرامون می شود. درواقع شناخت ارتباط ناخودآگاه وجهان پیرامون است و معانی گوناگونی را در زمینه های گوناگون به خود اختصاص داده است. در علم روان شناسی منظور از شناخت، عملکردهای ( functions ) روان شناختی فرد است.
شناخت شامل جنبه های عملی فکر و فرایندهای فکری زیادی می شود ازجمله ادراک، توجه، شکل گیری دانش، حافظه و حافظه کاری، قضاوت و ارزش گذاری، عقل و محاسبات، قدرت حل مسئله و تصمیم گیری، منطق و تولید زبان. فرآیند شناختی از دانسته ها استفاده می کند و دانش جدید به دست می آورد. شناخت به توصیف، اکتساب، ذخیره سازی، تبدیل، و مورد مصرف قرار دادن دانش می پردازد. عوامل مختلفی همچون ادراک، حافظه، زبان، استدلال، و تصمیم گیری از جمله فرایندهای ذهنی هستند که در مراحل گوناگون شناخت دخالت دارند.
مقالهٔ اصلی: علوم شناخت
این دسته از علوم میان رشته ای زمینه های علمی وسیع و گوناگونی همچون فلسفه، روان شناسی، هوش مصنوعی، علوم اعصاب، زبان شناسی، و مردم شناسی را به هم پیوند زده، به مطالعهٔ ذهن و هوش می پردازد. مبادی آغازین این گونه مطالعات پیرامون ذهن و هوش به دههٔ ۱۹۵۰ ( م ) بازمی گردد. از آن تاریخ است که دانشمندان در رشته های متعدد شروع به تنظیم و بسط نظریه های علمی مربوط به ذهن، بر اساس نمایش های پیچیده و شیوه های محاسباتی نموده اند.
ویلهلم وونت به مفهوم «در خود فرورفتن» تأکید داشت: بررسی احوالات درونی فرد. با در خود فرو رفتن، فرد باید به دقت و به صورت عینی توصیف شوند تا وونت آن اطلاعات را علمی تلقی کند. [ ۲] با اینکه خدمات وونت را به هیچ وجه نمی توان ناچیز تلقی کرد، روان شناسان مدرن متدهای او را خیلی شخصی قلمداد می کنند و ترجیح می دهند پروسه های عینی تری برای بررسی فرایند شناختی انسان داشته باشند.
هرمان ابینگ هاوس مطالعات شناختی ای انجام داد که خصوصاً نقش و ظرفیت حافظهٔ انسان را بررسی می کرد. ابینگ هاوس آزمایش خودش را طراحی کرد که در آن ۲۰۰۰ واژ بی معنی ساخته بود. سپس او توان خودش را برای آموختن این واژگان بی معنی می آزمود. او عمداً واژگان به معنی را انتخاب کرده بود تا تأثیر تجربهٔ پیشین را روی این موضوع که کلمات می توانند سمبل چه مفاهیمی باشند و بدین سبب یادآوری آنها ساده تر باشد حذف کند. [ ۳] ابینگ هاوس مشاهده کرد که یک سری متغیرها هستند که ممکن است توان او را در یادگیری و به یادآوردن واژگان بی معنی تحت تأثیر قرار دهند. یکی از دلایلی که او بدان اشاره کرد این بود که زمان بین دریافت لیست واژگان و خواندن و به یادآوردن آنها بود. ابینگ هاوس اولین کسی بود که نمودار یادگیری و نمودار فراموشی را رسم کرد. [ ۴] کارهای او به شدت روی بررسی های جایگذاری های متعاقب و اثرات آن روی حافظه تأثیر داشته است.