قارون

[ویکی فقه] در قرآن به مناسبتهای مختلف نام برخی افراد معاصر یا غیر معاصر پیامبر ص و یا انبیاء پیشین برده شده است. یکی از این افراد «قارون» است.
لغت شناسان برای لفظ "قارون" معنی خاصی ذکر نکرده‏اند، به گفته بعضی از آنان ممکن است وجه تسمیه‏اش به خاطر این باشد که او قرین (نزدیک) فرعون بوده است.
"قارون بن یصهر" از بنی اسرائیل و از نزدیکان حضرت موسی (ع) بوده است (پسر عمو یا پسر خاله او). چنین به نظر می‏رسد قارون در نزد فرعون مقام عالی داشت؛ به نقلی هامان، وزیر فرعون و قارون خزانه دار وی یا عامل و کارگزار فرعون بر بنی اسرائیل بوده است.

قارون در قرآن
نام قارون ۴ بار در سه سوره از قرآن آمده است. در بخشی از آیات سوره قصص سخن از درگیری بنی اسرائیل با این مرد ثروتمند و سرکش به میان آمده، قارونی که مظهر ثروت آمیخته با کبر و غرور و طغیان بود.

مبارزات حضرت موسی
حضرت موسی (ع) در طول زندگی خود با سه قدرت طاغوتی تجاوزگر مبارزه کرد: فرعون که مظهر قدرت حکومت بود، و قارون که مظهر ثروت بود، و سامری که مظهر صنعت و فریب و اغفال بود.(گر چه مهمترین مبارزه موسی(ع) با قدرت حکومت است، ولی دو مبارزه اخیر نیز برای خود واجد اهمیت و محتوی درسهای آموزنده و بزرگ است).قارون از نظر اطلاعات و آگاهی، معلومات قابل توجهی از تورات داشت، نخست در صف مؤمنان بود ولی ضعف ایمان و غرور و ثروت و کمی ظرفیت، او را به آغوش کفر کشانید.

ثروت قارون
...

[ویکی شیعه] قارون بن یَصْهُرَ از افراد ثروتمند بنی اسرائیل که قرآن او را در بدکاری در ردیف فرعون و هامان قرار داده است. وی ابتدا از مخالفان اصلی حضرت موسی(ع) بود، اما در نهایت به او ایمان آورد و به همراه بنی اسرائیل، مصر را ترک کرد. با گذشت زمان، قارون شروع به نافرمانی نمود و همین امر موجب عذاب الهی و مرگ او گردید. در تورات داستان قارون و جدالش با حضرت موسی (ع) آمده است.
قارون بن یَصْهُرَ از جمله افراد مشهور زمان حضرت موسی (ع) که چهار بار در قرآن از او نام برده شده است.
با اینکه قارون از بنی اسرائیل بود و طبق برخی منابع پسر عموی حضرت موسی و طبق برخی منابع دیگر پسر خاله وی به شمار می رفت، اما در جزو مخالفان حضرت موسی(ع) شد. قرآن او را در بدکاری در ردیف فرعون و هامان قرار داده است: «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسیَ‏ بَِایَتِنَا وَ سُلْطَانٍ مُّبِینٍ*إِلیَ‏ فِرْعَوْنَ وَ هَامَانَ وَ قَارُونَ فَقَالُواْ سَاحِرٌ کَذَّاب؛ و به راستی موسی را با معجزات خود و برهانی آشکار فرستادیم،* به سوی فرعون و هامان و قارون، ولی گفتند: (موسی) جادوگری بسیار دروغگوست». برخی منابع قارون را عامل فرعون بر بنی اسرائیل دانسته اند که بر ایشان ظلم بسیار کرد. برخی از مفسران، قارون را از جمله مصادیق آیه: «الَّذِینَ آذَوْا مُوسی؛ کسانی که موسی را اذیت کردند» دانسته اند.

[ویکی اهل البیت] لغت شناسان برای لفظ "قارون" معنی خاصی ذکر نکرده اند، به گفته بعضی از آنان ممکن است وجه تسمیه اش به خاطر این باشد که او قرین (نزدیک) فرعون بوده است.
"قارون بن یصهر" از بنی اسرائیل و از نزدیکان حضرت موسی علیه السلام بوده است (پسرعمو یا پسرخاله او). چنین به نظر می رسد قارون در نزد فرعون مقام عالی داشت؛ به نقلی هامان، وزیر فرعون و قارون خزانه دار وی یا عامل و کارگزار فرعون بر بنی اسرائیل بوده است.
نام قارون 4 بار در سه سوره از قرآن آمده است. در بخشی از آیات سوره قصص سخن از درگیری بنی اسرائیل با این مرد ثروتمند و سرکش به میان آمده، قارونی که مظهر ثروت آمیخته با کبر و غرور و طغیان بود.
حضرت موسی علیه السلام در طول زندگی خود با سه قدرت طاغوتی تجاوزگر مبارزه کرد: فرعون که مظهر قدرت حکومت بود و قارون که مظهر ثروت بود و سامری که مظهر صنعت و فریب و اغفال بود. (گر چه مهمترین مبارزه موسی علیه السلام با قدرت حکومت است ولی دو مبارزه اخیر نیز برای خود واجد اهمیت و محتوی درسهای آموزنده و بزرگ است).
قارون از نظر اطلاعات و آگاهی، معلومات قابل توجهی از تورات داشت، نخست در صف مؤمنان بود ولی ضعف ایمان و غرور و ثروت و کمی ظرفیت، او را به آغوش کفر کشانید.
قرآن درباره ثروت قارون چنین می گوید: «إِنَّ قَارُونَ کَانَ مِن قَوْمِ مُوسیَ فَبَغَی عَلَیْهِمْ وَ ءَاتَیْنَاهُ مِنَ الْکُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحهُ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ أُوْلیِ الْقُوَّةِ... »؛ قارون از قوم موسی علیه السلام بود اما بر آنان ستم کرد، ما آنقدر از گنجها به او داده بودیم که حمل کلیدهای آن برای یک گروه زورمند مشکل بود...
بعضی از مفسرین گفته اند: مراد از «مفاتح» کلید گنجینه هاست، برخی دیگر قائلند، «مفاتح» خود گنجینه هاست.

[ویکی الکتاب] معنی قَارُونُ: نام فردی از قوم موسی علی نبینا و علیه السلام که پسر عمو یا پسر خاله حضرت نیز بوده است و پس از اینکه به ثروتی می رسد که حمل کلیدهای گنجهایش گروهی تنومند را خسته می کرده سر به طغیان بر می دارد و حتی با اجیر کردن زنی فاحشه قصد تهمت زدن به حضرت موسی را د...
معنی وَیْکَأَنَّ: وای مثل اینکه - وه! گویی ( کلمه وی کلمهای است که در هنگام اظهار ندامت استعمال میشود ، و بسا هم میشود که در مورد تعجب به کار میرود ، و هر دو معنا با عبارت "وَیْکَأَنَّ ﭐللَّهَ یَبْسُطُ ﭐلرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ" میسازد ، هر چند که معنای ا...
ریشه کلمه:
قارون (۴ بار)

مردی است از یهود و از قوم موسی «علیه السلام» . به نقل طبرسی او پسرخاله موسی بود. چنانکه از امام صادق «علیه السلام» و عطا و ابن عباس نقل کرده است. در بدکاری در ردیف فرعون و هامان بود موسی «علیه السلام» را ساحر خوانده . چنین به نظر می‏آید که قارون با آنکه از بنی اسرائیل بود در نزد فرعون مقام عالی داشته است در مجمع فرموده هامان وزیر فرعون و قارون خزانه دار وی بود، آیه . نیز مؤید آن است. و نیز در مجمع نقل کرده: به قولی عامل و کارگزار فرعون بر بنی اسرائیل بود. قرآن مجید جریان مفصل او را در سوره قصص آیه 76 تا 82 نقل کرده است چند جمله در جریان او حائز اهمیت است: 1- او از بنی اسرائیل بود ولی راه تعدی و تکبر پیش گرفت . 2- ثروت کلان داشت در مقام پند به او می‏گفتند: هم بخور و هم بخوران و این ثروت خدادادی را مایه خودپسندی مکن در جواب می‏گفت: خدا این ثروت را نداده بلکه در اثر لیاقت خودم است . 3- ثروت خویش را به رخ مردم می‏کشید دلها را کباب می‏کرد . 4- قدرت و ثروت خویش را مایه افساد قرار داده بود و از آن سوء استفاده می‏کرد چنانکه ناصحان به وی می‏گفتند . 5- چنین مردی لایق آن بود که از بین برود و ضعف و زبونی خود را در مقابل قدرت خدا بالعیان ببیند لذا در یک تکان و زلزله زمین دهان گشود و او و خانه‏اش را فرو برد،هم خود و هم خانه‏اش در آن چاه ویل ناپدید شدند . *** در تورات فعلی سفر اعداد باب 16 به بعد و در قاموس کتاب مقدس زیر لفظ «قورح» نقل شده که او کار کهانت در پیش گرفت و با چند نفر که 250 نفر را با خود همدست کرده بودند بر موسی و هارون شوریدند، و گفتند: شما دو برادر به ظلم و تحمیل بر مردم ریاست یافته‏اید، موسی به خدا استغاثه کرد زمین شکافته شد قورح و دیگر سران شورشیان در آن ناپدید شدند و آتشی از جانب خدا آمد و آن 250 نفر را خاکستر کرد، شاید قورح همان قارون باشد که در تورات حکایت او به نحو دیگر نقل شده ولی اعتماد ما به نقل قرآن است. *** قرآن از ذکر محل وقوع حادثه ساکت است که آیا در مصر اتفاق افتاده یا در صحرای سینا ولی از روایات و تفاسیر و تورات بر می‏آید که در صحرای سینا بوده، علی هذا قارون روی حساب قومیت با بنی اسرائیل از مصر خارج شده و وارد سینا گشته است. از طرف دیگر بنی اسرائیل در سینا به صورت بیابان گرد زندگی می‏کردند و وسیله‏ای برای کسب آنهمه ثروت در آنجا فراهم نبود که فرموده . وآنگهی بنی اسرائیل ظاهراً آنوقت در سینا خیمه‏ها و چادرها زده بودند و خیمه اجتماع مجلس شوری و قضاوت و غیره آنان بود ولی لفظ «فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ الاَرْضَ» نشان می‏دهد که قارون کاخ مجللی داشته است لذا نگارنده احتمال می‏دهم که قضیه در مصر اتفاق افتاده باشد. جریان زکوة خواستن از او و تفتین زن بدکار از جانب او بر علیه موسی «علیه السلام» اگر یقین بوده باشد در مصر نیز ممکن بود. واللَّه‏العالم.

در قرآن، یکی از ثروتمندان افسانه ای بنی اسرائیل و از منکران موسی (ع) و از همدستان فرعون. نامش چهاربار در قرآن آمده است. (قصص، ۷۶؛ عنکبوت، ۳۹؛ غافر، ۲۴). برخی محققان برآن اند که قارون همان قورح کتاب مقدس است. قارون را از نخستین کیمیاگران دانسته اند، که به خاطر تکبر و غرور و بدرفتاری ناشی از ثروتمندی به نفرین موسی دچار شد و خداوند او را مجازات کرد. به گفتۀ طبری قارون زرگر بوده و همسر قارون، خواهر موسی بوده است. بنابر آیات قرآن، قومش از او می خواستند که نیکی کند و از فتنه و فساد دست بردارد. او ثروتش را ناشی از عملش می دانست و استکبارپیشه بود و حتی عده ای از مردم دنیاپرست بر حال و روز او غبطه می خوردند تا آن جا که در اثر سرکشی و طغیان دربرابر موسی و تکبر و فساد در زمین، به قهر الهی گرفتار شد و زمین به امر الهی او و خانه اش را در خود فرو برد.