ضیافت
/ziyAfat/
مترادف ضیافت: بزم، پذیرایی، جشن، مهمانی، میهمانی، ولیمه
برابر پارسی: میهمانی، بزم، جشن، سور، مهمانی
معنی انگلیسی:
فرهنگ اسم ها
معنی: مهمانی
برچسب ها: اسم، اسم با ض، اسم پسر، اسم عربی
لغت نامه دهخدا
- امثال :
ضیافت پای پس دارد.
- ضیافت آب حمام ؛ کنایه از تواضع خشک است :
بیا که گر نکنم تر دماغت از جامی
کنم ضیافت خشکت به آب حمامی.
مسیح کاشی ( از آنندراج ).
ضیافت ( نزد یهود ) آن است که غالباً ازبرای امر مهم و عمده ای مثل از شیر بازگرفتن و مفارقت از دوستان و میلاد و عیش و شادی فراهم می کردند و ولیمه را رئیسی بود که امورات ولیمه بعهده وی موکول بود. ( قاموس مقدس ). || ( مص ) ضیافة. مهمان شدن نزد کسی. ضیف. ( منتهی الارب ). بمهمانی آمدن نزد کسی. ( منتخب اللغات ). مهمان شدن. ( زوزنی ).فرهنگ فارسی
مهمان شدن ، مهمانی ، مهمانداری
۱ - ( مصدر ) مهمان شدن . ۲ - ( اسم ) مهمانی مهمانداری . یا ضیافت آب حمام . تواضع خشک . ( چون در خزینه حمام برای احترام به طرف با دو کف دست مشتی آب بسوی او می ریختند ) .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. مهمانی.
۳. [قدیمی] مهمان شدن.
دانشنامه عمومی
ضیافت (افلاطون). ضیافت، مهمانی یا سمپوزیوم ( به یونانی: συμπόσιον ) یکی از گفتگوهای فلسفی افلاطون است، که تاریخ آن ۳۸۵–۳۷۰ پیش از میلاد است. [ ۱] [ ۲] این گفتگو یک مکالمه دوستانه از سخنرانی هایی را به تصویر می کشد که توسط گروهی از مردان برجسته در یک ضیافت ایراد می شود. این افراد شامل سقراط فیلسوف، آلکیبیادس شخصیت سیاسی و ژنرال و آریستوفان نمایشنامه نویس است. موضوع این گفتگو اروس یا عشق است و این اثر مهم ترین اثر افلاطون در زمینهٔ عشق می باشد. اثر دیگر افلاطون دربارهٔ عشق که با ضیافت هم در پیوند است فایدروس می باشد. همچنین این رساله پیوندهایی هم با رسالهٔ فایدون دارد. ترجمه تحت اللفظی سمپوزیوم ( به یونانی: سیمپوسیون ) «هم نوشی، هم گساری، هم پیالگی» است.
این گفتگو از گفتگوهای سقراطی افلاطون می باشد که در آن ها سقراط چهرهٔ اول آن است. این رساله روایتی است که در بخشی از آن خواننده شاهد گفتگوی بازیگران آن با یکدیگر است.
در مهمانی آگاتون که سقراط هم حضور داشته، کسی می شنود که از عشق سخن گفته اند. پس در میان راه پیرائوس - آتن جلو آپولودوروس از دوستان سقراط را می گیرد و خواهان شنیدن داستان آن ضیافت از او می شود. آپولودوروس می گوید که این داستان به سال ها پیش بازمی گردد و خود او از اریستودموس که از پیروان سقراط بود، شنیده است. آریستودموس چنین گفته بود که روزی او سقراط را برخلاف همیشه آراسته می بیند. از او می پرسد که کجا می روی و سقراط پاسخ می دهد به مهمانی آگاثون و از او می خواهد که همراهش برود و از پی او راه می افتد. آریستودموس به خانهٔ آگاثون می رسد ولی سقراط بر ایوان خانهٔ همسایه به اندیشیدن نشسته و از او جا مانده است. آگاثون سقراط را به خانه می آورد. این مهمانی به شادانهٔ پیروزی آگاتون در مسابقهٔ ادبی آتن برپاگشته بود و دیگر مهمانان هم فایدروس، پاوسانیاس، اروکسیماخوس و آریستوفانس بوده اند.
با آمدن سقراط مهمانان در بارهٔ شیوهٔ باده گساری سخن می رانند و چون چند تنی از ایشان روز گذشته را مِی نوشیده بودند ترجیح دادند که در این کار زیاده روی نکنند و در عوض در باب عشق سخن بگویند.
اولین سخنران فایدروس است. او عشق را از جمله یکی از خدایان می شمارد که به واسطه آن نیکی و شادی حاصل می شود. در نگاه او عشق واقعی در ارتباط یک مرد با یک پسر جوان تعریف می شود؛ ولی عشق ایده آل وقتی است که پسر مذکور اهل فضیلت و آداب باشد و ارتباط فقط به رابطه جنسی ختم نشود.
این گفتگو از گفتگوهای سقراطی افلاطون می باشد که در آن ها سقراط چهرهٔ اول آن است. این رساله روایتی است که در بخشی از آن خواننده شاهد گفتگوی بازیگران آن با یکدیگر است.
در مهمانی آگاتون که سقراط هم حضور داشته، کسی می شنود که از عشق سخن گفته اند. پس در میان راه پیرائوس - آتن جلو آپولودوروس از دوستان سقراط را می گیرد و خواهان شنیدن داستان آن ضیافت از او می شود. آپولودوروس می گوید که این داستان به سال ها پیش بازمی گردد و خود او از اریستودموس که از پیروان سقراط بود، شنیده است. آریستودموس چنین گفته بود که روزی او سقراط را برخلاف همیشه آراسته می بیند. از او می پرسد که کجا می روی و سقراط پاسخ می دهد به مهمانی آگاثون و از او می خواهد که همراهش برود و از پی او راه می افتد. آریستودموس به خانهٔ آگاثون می رسد ولی سقراط بر ایوان خانهٔ همسایه به اندیشیدن نشسته و از او جا مانده است. آگاثون سقراط را به خانه می آورد. این مهمانی به شادانهٔ پیروزی آگاتون در مسابقهٔ ادبی آتن برپاگشته بود و دیگر مهمانان هم فایدروس، پاوسانیاس، اروکسیماخوس و آریستوفانس بوده اند.
با آمدن سقراط مهمانان در بارهٔ شیوهٔ باده گساری سخن می رانند و چون چند تنی از ایشان روز گذشته را مِی نوشیده بودند ترجیح دادند که در این کار زیاده روی نکنند و در عوض در باب عشق سخن بگویند.
اولین سخنران فایدروس است. او عشق را از جمله یکی از خدایان می شمارد که به واسطه آن نیکی و شادی حاصل می شود. در نگاه او عشق واقعی در ارتباط یک مرد با یک پسر جوان تعریف می شود؛ ولی عشق ایده آل وقتی است که پسر مذکور اهل فضیلت و آداب باشد و ارتباط فقط به رابطه جنسی ختم نشود.
wiki: ضیافت (افلاطون)
ضیافت (فیلم ۱۹۵۱). ضیافت فیلمی ژاپنی در ژانر درام به کارگردانی میکیو ناروسه است که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به ستسوکو هارا و هاروکو سوگیمورا اشاره کرد.
wiki: ضیافت (فیلم ۱۹۵۱)
ضیافت (فیلم ۲۰۱۴). ضیافت ( به انگلیسی: Feast ) یک فیلم کمدی رمانتیک انیمیشن ترکیبی است که در سال ۲۰۱۴ توسط پاتریک اوزبورن و تهیه کنندگی استودیوی انیمیشن والت دیزنی ساخته شده است. فیلم در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۴ در جشنواره بین المللی فیلم انیمیشن انسی نمایش داده شد و در هشتاد و هفتمین دوره جوایز اسکار برنده اسکار بهترین فیلم کوتاه انیمیشن شد. [ ۱]
این فیلم داستان زندگی عاطفی مردی را از دریچه نگاه وینستون سگ نژاد بوستن تریرش و غذاهایی که با هم به اشتراک می گذارند روایت می کند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین فیلم داستان زندگی عاطفی مردی را از دریچه نگاه وینستون سگ نژاد بوستن تریرش و غذاهایی که با هم به اشتراک می گذارند روایت می کند. [ ۲]
wiki: ضیافت (فیلم ۲۰۱۴)
جدول کلمات
مترادف ها
خوش رویی، ضیافت، مهمان نوازی
ضیافت، مهمانی، بزم، سور
ضیافت، مهمانی، جشن، عید
ضیافت، خوراک، وقت غذاخوری
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
آیا تا به حال به این موضوع که خرمای مضافتی از چه واژه ای سرچشمه می گیرد، فکر کرده اید؟ کلمه مضافت ریشه در کلمه ضیافت دارد و از آنجا که در ضیافت ها خصوصا ضیافت ماه مبارک رمضان، حرف اول سفره های افطار، خرما می باشد، پسوند مضافتی را به این میوه داده اند.
... [مشاهده متن کامل]
برگرفته از:
https://sabzino. com/articles/mazafati - dates
... [مشاهده متن کامل]
برگرفته از:
سور