فیلم کمدی

فیلم کمدی یکی از ژانرهای فیلم است که در آن از طنز و شوخی استفاده می شود. اینگونه فیلم ها به استثنای کمدی سیاه معمولاً پایان خوشی دارند. این گونه قدیمی ترین گونه فیلم ها شناخته می شود. فیلم های صامت به این جهت که جای صدا، بر حرکات و تصویرسازی تکیه دارد، بستری مناسب برای ژانر کمدی بود. اما با ورود صدا به صنعت فیلم، ژانر کمدی در شهرت بیشتری یافت، چرا که حالا، جز حرکت و تصویرسازی، صدا و دیالوگ نیز زمینهٔ ایجاد موقعیت های خنده دار را بیش از پیش فراهم کرد.
کمدی در قیاس با دیگر ژانرهای سینما تکیه بیشتری بر بازیگران و ستارگان فیلم دارد. به این دلیل بسیاری از هنرمندان استندآپ کمدی وارد صنعت فیلم سازی می شوند.
اولین فیلم کمدی دنیا، آبیار آبیاری می شود محصول سال ۱۸۹۵ به کارگردانی لوئیس لومیر بود که طولی کمتر از ۶۰ ثانیه داشت. داستان این فیلم ماجرای پسربچه ایست که باغبانی را اذیت می کند. مهم ترین و تأثیرگذارترین بازیگران کمدی این دوران، چارلی چاپلین، هارولد لوید و باستر کیتون هستند.
این زیرشاخه، همان طور که از نامش پیداست، یک نوع طنز تصادفی با رویکرد آگاهی بخشی است که هدفش به سخره گرفتن یا شوخی با مفاهیم است. از مهم ترین آثار این زیرشاخه، می توان به آثار گروه مانتی پایتان اشاره کرد.
فیلم های کمدی سیاه، معمولاً با تابوها سر و کار دارد. تابوهایی مثل: مرگ، قتل، جرم و خودکشی، معمولاً محور این فیلم هاست. یکی از آثار مهم این زیرشاخه، فیلم دکتر استرنجلاو است.
آثار شبه مستند غالباً تخیلی اند، اما استفاده از فرمتی مستندگونه و از مصاحبه و تصاویر مستند در روند فیلم استفاده می کند. فیلم این اسپینال تپ است یکی از آثار این زیرشاخه است
فیلم های لوده گری، در توصیف موقعیت های عادی را تا حد غیرممکنی اغراق آمیز عمل می کنند که همین مورد، مهم ترین علت سرگرم کننده و خنده دار بودن این فیلم هاست. از نمونه های این زیرشاخه می توان به درخواب فرورفته اثر وودی آلن اشاره کرد.
کمدی موقعیت یا سیتکام، گونه ای کمدی ست که بر طنز ناشی از گروهی از شخصیت ها و قرارگرفتنشان در موقعیت های مختلف برای ساخت کنایه و محتوای طنزآمیز است. به عنوان مثال؛ فیلم خماری ( فیلم ۲۰۰۹ ) و هواپیماها، قطارها و اتومبیل ها. [ ۱]