[ویکی فقه] سیدحسین بن محمد خلیفه سلطانی مرعشی اصفهانی، عالم فاضل، فقیه محقق و ادیب شاعر و از علماء و وزراء عالی مقام قرن یازدهم هجری در اصفهان می باشد.
سیّدعلاءالدّین حسین خلیفه سلطان (سلطان العلماء) بن رفیع الدّین محمّد بن شجاع الدّین محمود مرعشی اصفهانی، عالم فاضل، فقیه محقق و ادیب شاعر . در اصفهان متولّد شده و نزد پدر خود و شیخ بهائی و دیگران به تحصیل پرداخته و به مقام شامخ علم و فضیلت نائل شد. پدرش منصب صدارت شاه عباس اوّل را برعهده داشت. شاه عباس علاءالدّین حسین را به دامادی خود پذیرفته و چندی بعد منصب وزارت اعظم را به او سپرد. در زمان شاه عباس او ۵ سال وزارت کرد. بعد از مرگ شاه عباس و به سلطنت رسیدن شاه صفی ۲ سال وزیر او بود. امّا شاه صفی نسبت به او بدگمان شده و او را از وزارت عزل کرده و به قم تبعید کرد و دستور داد پسران خلیفه سلطان را میل در چشم کشیده و کور نمایند. خلیفه سلطان در قم به ادامه تحصیل پرداخته و عمر را به عبادت و تدریس گذرانید تا آن که شاه عباس دوّم به سلطنت رسید. پس از اینکه وزیر او سارو تقی به قتل رسید، بار دیگر خلیفه سلطان از طرف شاه عباس دوّم به وزارت منصوب شد و ۸ سال در این منصب باقی بود.
وفات
عاقبت پس از فتح قندهار و حرکت اردوی شاه به مازندران، او که در رکاب شاه بود، در شهر اشرف در روز سه شنبه ۱۰ جمادی الاولی ۱۰۶۴ق وفات یافت. پیکرش به نجف حمل شده و در کفش داری ایوان حرم مطهر حضرت علی (علیه السّلام) مدفون شد.
طبع شعری
او طبع شعر داشته و اشعاری از او به جای مانده است. این شعر از اوست: افسوس که عمر بیهوده گشت تلف ••••• دنیا به تعب گذشت و دین رفت ز کفرنجید خدا و خلق راضی نشدند ••••• ضایع کرده ایم پاره ای آب و علف
اصفهانی افندی، میرزاعبدالله، ریاض العلماء، ج۲، ص۵۵-۵۱.
...
سیّدعلاءالدّین حسین خلیفه سلطان (سلطان العلماء) بن رفیع الدّین محمّد بن شجاع الدّین محمود مرعشی اصفهانی، عالم فاضل، فقیه محقق و ادیب شاعر . در اصفهان متولّد شده و نزد پدر خود و شیخ بهائی و دیگران به تحصیل پرداخته و به مقام شامخ علم و فضیلت نائل شد. پدرش منصب صدارت شاه عباس اوّل را برعهده داشت. شاه عباس علاءالدّین حسین را به دامادی خود پذیرفته و چندی بعد منصب وزارت اعظم را به او سپرد. در زمان شاه عباس او ۵ سال وزارت کرد. بعد از مرگ شاه عباس و به سلطنت رسیدن شاه صفی ۲ سال وزیر او بود. امّا شاه صفی نسبت به او بدگمان شده و او را از وزارت عزل کرده و به قم تبعید کرد و دستور داد پسران خلیفه سلطان را میل در چشم کشیده و کور نمایند. خلیفه سلطان در قم به ادامه تحصیل پرداخته و عمر را به عبادت و تدریس گذرانید تا آن که شاه عباس دوّم به سلطنت رسید. پس از اینکه وزیر او سارو تقی به قتل رسید، بار دیگر خلیفه سلطان از طرف شاه عباس دوّم به وزارت منصوب شد و ۸ سال در این منصب باقی بود.
وفات
عاقبت پس از فتح قندهار و حرکت اردوی شاه به مازندران، او که در رکاب شاه بود، در شهر اشرف در روز سه شنبه ۱۰ جمادی الاولی ۱۰۶۴ق وفات یافت. پیکرش به نجف حمل شده و در کفش داری ایوان حرم مطهر حضرت علی (علیه السّلام) مدفون شد.
طبع شعری
او طبع شعر داشته و اشعاری از او به جای مانده است. این شعر از اوست: افسوس که عمر بیهوده گشت تلف ••••• دنیا به تعب گذشت و دین رفت ز کفرنجید خدا و خلق راضی نشدند ••••• ضایع کرده ایم پاره ای آب و علف
اصفهانی افندی، میرزاعبدالله، ریاض العلماء، ج۲، ص۵۵-۵۱.
...
wikifeqh: سیدحسین_بن_محمد_خلیفه_سلطانی_اصفهانی