[ویکی فقه] سید مرتضی فیروزآبادی. علامه فقیه و دانشمند متتبع، آیت الله سید مرتضی بن محمد بن محمد باقر بن حسین حسینی فیروزآبادی، از علمای بزرگ حوزه علمیه نجف و قم در ربیع الاول سال ۱۳۲۹ هجری قمری در نجف اشرف دیده به جهان گشود.
او در دامان خانواده ای اهل علم و تقوی پرورش یافت و از تربیت پدری شریف و عالم بهره مند گشت. آثار نجابت و بزرگواری از همان دوران کودکی در چهره او نمایان بود. نسب شریف ایشان به سید الساجدین امام زین العابدین علیه السّلام می رسد. پدر فقیه و دانشمند ایشان آیت الله سید محمد فیروزآبادی از بزرگان فقهای نجف اشرف و از مراجع تقلید شیعه بود. وی از مقام و منزلت علمی والایی در حوزه علمیه نجف اشرف برخوردار بود. از تالیفات ایشان می توان به کتاب «اصول الفقه»، «ازاحة الشکوک فی حکم اللباس المشکوک» و «مناسک الحج و العمرة» اشاره نمود. او در سال ۱۳۴۵ هجری قمری درگذشت.
تحصیلات
سید مرتضی فیروزآبادی از کودکی علاقه فراوانی به فراگیری علم و دانش داشت. هنگام درس از دیگران سبقت می گرفت و از آرامش خاصی برخوردار بود. او پس از آنکه خواندن و نوشتن را در مکتب خانه های عمومی فرا گرفت، در حوزه علمیه نجف به فراگیری علوم اسلامی پرداخت. وی علوم ادبیات و بخش مهمی از علم اصول و فقه، فلسفه الهی و علم کلام را نزد اساتید فاضل آن حوزه فرا گرفت. او میان هم رتبه های خود به پشتکار و علاقه فراوان به فراگیری علم و معرفت مشهور بود. وی پس از اتمام رسائل و مکاسب و کفایه خود را برای شرکت در جلسات درس خارج مهیا ساخت. در علم اصول در درس خارج حضرت آیت الله حاج میرزا علی ایروانی و آیت الله شیخ میرزا ابو الحسن مشکینی صاحب «حاشیه کفایه» شرکت کرد و در علم فقه در درس آیت الله العظمی سید ابو الحسن اصفهانی و آیت الله العظمی شیخ کاظم شیرازی حاضر شد.
تدریس
حضرت آیت الله فیروزآبادی پس از گذراندن سطوح عالی حوزه به تدریس در حوزه علمیه نجف اشتغال یافت. او مطالب علمی و دقیق و مباحث ارزشمندی را در خلال تدریس بیان می فرمود. ایشان بیش از ۶ دوره کفایة الاصول آخوند خراسانی را درس داد و دیگر کتب سطح را هر یک چندین بار تدریس فرمود. وی خارج کفایه را برای برخی از شاگردان برگزیده خود به صورت خصوصی درس می داد. طلاب جوان شوق و اشتیاق فراوانی به درس او داشتند، چرا که او از بیانی روان و تعبیراتی رسا و سعه صدری فراوان برخوردار بود.
هجرت به قم
...
او در دامان خانواده ای اهل علم و تقوی پرورش یافت و از تربیت پدری شریف و عالم بهره مند گشت. آثار نجابت و بزرگواری از همان دوران کودکی در چهره او نمایان بود. نسب شریف ایشان به سید الساجدین امام زین العابدین علیه السّلام می رسد. پدر فقیه و دانشمند ایشان آیت الله سید محمد فیروزآبادی از بزرگان فقهای نجف اشرف و از مراجع تقلید شیعه بود. وی از مقام و منزلت علمی والایی در حوزه علمیه نجف اشرف برخوردار بود. از تالیفات ایشان می توان به کتاب «اصول الفقه»، «ازاحة الشکوک فی حکم اللباس المشکوک» و «مناسک الحج و العمرة» اشاره نمود. او در سال ۱۳۴۵ هجری قمری درگذشت.
تحصیلات
سید مرتضی فیروزآبادی از کودکی علاقه فراوانی به فراگیری علم و دانش داشت. هنگام درس از دیگران سبقت می گرفت و از آرامش خاصی برخوردار بود. او پس از آنکه خواندن و نوشتن را در مکتب خانه های عمومی فرا گرفت، در حوزه علمیه نجف به فراگیری علوم اسلامی پرداخت. وی علوم ادبیات و بخش مهمی از علم اصول و فقه، فلسفه الهی و علم کلام را نزد اساتید فاضل آن حوزه فرا گرفت. او میان هم رتبه های خود به پشتکار و علاقه فراوان به فراگیری علم و معرفت مشهور بود. وی پس از اتمام رسائل و مکاسب و کفایه خود را برای شرکت در جلسات درس خارج مهیا ساخت. در علم اصول در درس خارج حضرت آیت الله حاج میرزا علی ایروانی و آیت الله شیخ میرزا ابو الحسن مشکینی صاحب «حاشیه کفایه» شرکت کرد و در علم فقه در درس آیت الله العظمی سید ابو الحسن اصفهانی و آیت الله العظمی شیخ کاظم شیرازی حاضر شد.
تدریس
حضرت آیت الله فیروزآبادی پس از گذراندن سطوح عالی حوزه به تدریس در حوزه علمیه نجف اشتغال یافت. او مطالب علمی و دقیق و مباحث ارزشمندی را در خلال تدریس بیان می فرمود. ایشان بیش از ۶ دوره کفایة الاصول آخوند خراسانی را درس داد و دیگر کتب سطح را هر یک چندین بار تدریس فرمود. وی خارج کفایه را برای برخی از شاگردان برگزیده خود به صورت خصوصی درس می داد. طلاب جوان شوق و اشتیاق فراوانی به درس او داشتند، چرا که او از بیانی روان و تعبیراتی رسا و سعه صدری فراوان برخوردار بود.
هجرت به قم
...
wikifeqh: سیدمرتضی_حسینی_فیروزآبادی
[ویکی شیعه] سید مرتضی فیروزآبادی. سید مرتضی حسینی فیروزآبادی یزدی از علمای شیعه حوزه علمیه نجف و قم در قرن ۱۴ق. از وی تألیفات متعددی نظیر عنایة الاصول، فضائل الخمسة و خلاصة الجواهر به جا مانده است. سید فیروزآبادی مدتی در حرم حضرت معصومه(س)، نماز جماعت اقامه می کرد و در سال ۱۴۱۰ قمری در قم درگذشت و در قبرستان باغ بهشت دفن شد.
سید مرتضی در ربیع الأول سال ۱۳۲۹ قمری در نجف اشرف به دنیا آمد. نسب او به امام امام زین العابدین (ع) می رسد. پدرش سید محمد فیروزآبادی از فقهای نجف و از مراجع تقلید شیعه بود. وی از مقام و منزلت علمی والایی در حوزه علمیه نجف برخوردار بود. او در شب ۱۷ ذی الحجه سال ۱۴۱۰ق درگذشت و در شب ۱۸ بر حسب وصیت، در صحن دوّم مزار باغ بهشت در قم به خاک سپردند.
سید مرتضی فیروزآبادی پس از فرا گرفتن مقدمات خواندن و نوشتن به شیوه عربی و فارسی از اساتید آن زمان مانند آقا حسین مشاق، به تحصیل علوم اسلامی به روش متعارف در حوزه های علمیه پرداخت. وی علوم ادبیات و بخش مهمی از علم اصول و فقه، فلسفه الهی و علم کلام را نزد اساتید آن حوزه فرا گرفت.
سید مرتضی در ربیع الأول سال ۱۳۲۹ قمری در نجف اشرف به دنیا آمد. نسب او به امام امام زین العابدین (ع) می رسد. پدرش سید محمد فیروزآبادی از فقهای نجف و از مراجع تقلید شیعه بود. وی از مقام و منزلت علمی والایی در حوزه علمیه نجف برخوردار بود. او در شب ۱۷ ذی الحجه سال ۱۴۱۰ق درگذشت و در شب ۱۸ بر حسب وصیت، در صحن دوّم مزار باغ بهشت در قم به خاک سپردند.
سید مرتضی فیروزآبادی پس از فرا گرفتن مقدمات خواندن و نوشتن به شیوه عربی و فارسی از اساتید آن زمان مانند آقا حسین مشاق، به تحصیل علوم اسلامی به روش متعارف در حوزه های علمیه پرداخت. وی علوم ادبیات و بخش مهمی از علم اصول و فقه، فلسفه الهی و علم کلام را نزد اساتید آن حوزه فرا گرفت.
wikishia: سید_مرتضی_فیروزآبادی