سید بن طاووس

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سید رضی الدین، علی بن موسی بن جعفر بن طاووس، از نوادگان امام حسن مجتبی و امام سجاد علیهماالسلام در روز ۱۵ محرم سال ۵۸۹ هجری در شهر حله به دنیا آمد.
در پانزدهم ۵۸۹ ق. نیمه محرم در شهر حله متولد شد. پدرش سعدالدین ابو ابراهیم موسی بن جعفر نام داشت. مادرش ابو ابراهیم دختر ورّام بن ابی فراس دانشور شهره حله بود. علی اندک اندک در محضر پدر بزرگی چون ورّام و پدری مانند سعدالدین ابوابراهیم با الفبای زندگی آشنا شد. او با سیزده واسطه به امام حسن مجتبی ـ علیه السّلام ـ پیوند می خورد. ورّام برایش گفت که ابوابراهیم دختر زاده شیخ طوسی است و چگونه نیای بزرگوارش محمد بن اسحاق به دلیل زیبایی چهره و ناموزونی پاها به طاووس شهرت داشت. ورّام در دوم محرم ۶۰۵ ق. دیده از جهان بست.
خاندان آل طاووس
جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایی و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدینه محسوب می شد. پدر او، موسی بن جعفر نیز، از روات بزرگ حدیث است که روایات خود را در اوراقی نوشته بود و بعد از او فرزندش آنها را جمع آوری نموده و با نام « فرقة الناظر و بهجة الخاطر مما رواه والدی موسی بن جعفر» آن را منتشر نمود. مادر او نیز دختر ورام بن ابی فراس، از بزرگان علمای امامیه بود. مادر پدرش نیز نوه شیخ طوسی می باشد و به همین خاطر سید گاهی می گوید: «جدی ورام بن ابی فراس» و گاهی می گوید: «جدی الشیخ الطوسی». برادرها و برادرزاده ها و فرزندان او نیز از علمای بزرگوار شیعه بوده اند.
تحصیلات
ابتدای تحصیلات سید ابن طاووس در شهر حله بود که از محضر پدر و جد خود، ورام بن ابی فراس علوم مقدماتی را آموخت. سید با درکی قوی و هوشی سرشار قدم در راه علم نهاد و در اندک زمانی از تمام همشاگردی های خود سبقت گرفت. وی در کشف المحجة می گوید: «وقتی من وارد کلاس شدم آنچه را دیگران در طول چند سال آموخته بودند، در یک سال آموختم و از آنان پیشی گرفتم.» او مدت دو سال و نیم به تحصیل فقه پرداخت و پس از آن خود را از استاد بی نیاز دید و بقیه کتب فقهی عصر خویش را به تنهایی مطالعه نمود.
شخصیت اجتماعی
...

[ویکی شیعه] سید رضی الدین، علی بن موسی بن جعفر بن طاووس مشهور به سید بن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ق)، از عالمان دینی شیعه و نویسنده کتاب هایی چون المهمات و التتمات، کشف المحجة لثمرة المهجة، مصباح الزائر و جناح المسافر، الملهوف علی قتلی الطفوف مشهور به لهوف و مهج الدعوات و منهج العبادات. او از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) و امام سجاد(ع) و استاد بزرگانی چون علامه حلی و شیخ یوسف سدیدالدین، پدر علامه حلی است. آثار سید بن طاووس تاثیر مهمی در فرهنگ و اندیشه شیعه داشته اند. کتاب های دعا که او تالیف کرده بسیار رواج دارند و همچنین برخی از آثار تاریخی او مانند کتاب لهوف بسیار مورد مراجعه هستند.
سید بن طاووس در زمان خلافت عباسیان منصب نقابت را نپذیرفت اما در زمان هلاکو خان، نقیب شیعیان شد. او به سبب سجایای اخلاقی بسیار، تقوا و مراقبه فراوان، حالات عرفانی و کراماتش به جمال العارفین معروف است.

[ویکی اهل البیت] سید رضی الدین علی بن موسی ( 589-664 ق)، معروف به سید بن طاووس از بزرگترین علمای ربانی شیعه در قرن هفتم بود. سید بن طاووس آثار بسیاری دارد که موضوع غالب آنها ادعیه و زیارات است. کتاب مقتل سید الشهداء او با نام لهوف معروف است.
سید رضی الدین، علی بن موسی بن جعفر بن طاووس از نوادگان امام حسن مجتبی و امام سجاد علیهماالسلام در روز 15 محرم سال 589 هجری در شهر حله به دنیا آمد.
جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق که به خاطر زیبایی و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدینه محسوب می شد.
پدر او، موسی بن جعفر نیز از روات بزرگ حدیث است که روایات خود را در اوراقی نوشته بود و بعد از او فرزندش آنها را جمع آوری نموده و با نام «فرقة الناظر و بهجة الخاطر مما رواه والدی موسی بن جعفر» آن را منتشر نمود.
مادر او نیز دختر ورام بن ابی فراس، از بزرگان علمای امامیه بود. مادر پدرش نیز نوه شیخ طوسی می باشد و به همین خاطر سید گاهی می گوید: «جدی ورام بن أبی فراس» و گاهی می گوید: «جدی الشیخ الطوسی».
برادرها و برادرزاده ها و فرزندان او نیز از علمای بزرگوار شیعه بوده اند.
ابتدای تحصیلات سید ابن طاووس در شهر حله بود که از محضر پدر و جد خود، ورام بن ابی فراس علوم مقدماتی را آموخت. سید با درکی قوی و هوشی سرشار قدم در راه علم نهاد و در اندک زمانی از تمام همشاگردی های خود سبقت گرفت.
وی در کشف المحجة می گوید: «وقتی من وارد کلاس شدم آنچه را دیگران در طول چند سال آموخته بودند، در یک سال آموختم و از آنان پیشی گرفتم». او مدت دو سال و نیم به تحصیل فقه پرداخت و پس از آن خود را از استاد بی نیاز دید و بقیه کتب فقهی عصر خویش را به تنهایی مطالعه نمود.

دانشنامه آزاد فارسی

پیشنهاد کاربران

از کتابهای سید بن طاووس، این شخصیت برجسته می توان کتب زیر را برشمرد:
- - مصباح الزائر ( مِصْباحُ الزّائر، که به معنای چراغ زائر کتابیست که به زبان عربی و در بیان آداب سفر و همچنین زیارت معصومان، فرزندان آنها و دیگر بزرگان دینی نوشته شده است. )
...
[مشاهده متن کامل]

جمال الاسبوع ( جَمالُ الأُسْبوع بِکَمالِ العَمَلِ الْمَْشروع، که به معنای زیبایی هفته با کامل کردن� و انجام دادن اعمال مشروع محقق می شود، کتابیست که به زبان عربی در موضوع ادعیه و اعمال هر هفته نوشته شده است )
اقبال الاعمال ( الإقبالُ بالأعمالِ الحَسَنَةِ فیما یعمَلُ مَرَّةً فی السَّنَةِ، که به معنای روی آوردن به اعمال نیک درباره اعمالی که در سال، یک بار انجام می شوند، کتابیست که به زبان عربی در موضوع ادعیه و اعمال سال ( قمری ) نگاشته شده است در ضمن این کتاب، معروف به اقبال الاعمال است )
لغات:
مصباح:چراغ
الزائر:زیارت کننده
جمال: زیبایی
الأُسْبوع: هفته
نکته: برای یادسپاری آسانتر این کتاب های سید بن طاووس می توان با کلمات بازی کرد و داستان ساخت مثلاً داشتن طاووس نشانه اقبال دنیا به انسان است که قادر به تهیه آن شده است البته این اقبالی سال یکبار به سراغ انسان می آید طاووس جمال دارد و جمال به زندگی خریداران آن می دهد و حداقل هر هفته انسان طالب زیبایی است. طاووس مثل چراغ که خانه را روشن می کند می تواند نوربخش خانه دل زیارت کنندگان آن باشد.

بپرس