[ویکی فقه] پنجاه و چهارمین سوره قرآن معروف به سوره اقتربت می باشد.
آیه اول به «شق القمر» و دوپاره شدن ماه بنا به درخواست مشرکان از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم به عنوان معجزه و نشانه ای از قدرت خدا اشاره کرده و نام سوره نیز از همین آیه گرفته شده است.
انذار اقوام قبل
این سوره به جز دو آیه از آخرش که متقین را وعده بهشت و حضور در نزد خدای تعالی می دهد بقیه آیاتش یکسره به انذار، تهدید، و بیم دادن دروغگویان بهانه جو پرداخته و از هلاکت امت های تکذیب کننده گذشته، همچون: قوم نوح، عاد، ثمود، لوط و آل فرعون شاهد آورده است.
تکذیب نبوت
خداوند در این سوره نخست به معجزه شق القمر اشاره می کند، که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم آن را به خاطر مطالبه قومش آورد. و سپس می فرماید که: همان قوم او را ساحر خواندند، و نبوتش را تکذیب نموده هم چنان هواهای نفسانی را پیروی کردند، با این که خبرهای تکان دهنده ای از اخبار روز قیامت و از داستان های امم منقرض شده در گذشته بگوششان خورد.
تذکر روز قیامت
...
آیه اول به «شق القمر» و دوپاره شدن ماه بنا به درخواست مشرکان از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم به عنوان معجزه و نشانه ای از قدرت خدا اشاره کرده و نام سوره نیز از همین آیه گرفته شده است.
انذار اقوام قبل
این سوره به جز دو آیه از آخرش که متقین را وعده بهشت و حضور در نزد خدای تعالی می دهد بقیه آیاتش یکسره به انذار، تهدید، و بیم دادن دروغگویان بهانه جو پرداخته و از هلاکت امت های تکذیب کننده گذشته، همچون: قوم نوح، عاد، ثمود، لوط و آل فرعون شاهد آورده است.
تکذیب نبوت
خداوند در این سوره نخست به معجزه شق القمر اشاره می کند، که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم آن را به خاطر مطالبه قومش آورد. و سپس می فرماید که: همان قوم او را ساحر خواندند، و نبوتش را تکذیب نموده هم چنان هواهای نفسانی را پیروی کردند، با این که خبرهای تکان دهنده ای از اخبار روز قیامت و از داستان های امم منقرض شده در گذشته بگوششان خورد.
تذکر روز قیامت
...
wikifeqh: سوره_قمر
[ویکی شیعه] سوره قمر پنجاه و چهارمین سوره و از سوره های مکی قرآن که در جزء ۲۷ قرآن است. این سوره را قمر می نامند چون به معجزه شق القمر پیامبر اسلام(ص) اشاره می کند.
آیات این سوره بیشتر مربوط به انذار و تهدید است و از اقوام پیشین و بد حالی شان در روز قیامت هنگام بیرون شدن از قبرها و حضورشان را برای حساب به جهت پندگیری از آنها یاد می کند.
در فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر(ص) آمده کسی که سوره قمر را یک روز در میان قرائت کند در حالی وارد قیامت می شود که صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشد.
این سوره را قمر (ماه) می نامند، به این مناسبت که در نخستین آیه این سوره آمده و بیانگر این است که از اهمیت و موضوعیت خاصی برخوردار است و به معجزه شق القمر (از هم شکافتن ماه) اشاره می کند؛ (اقتربت الساعه و انشق القمر: قیامت، نزدیک و ماه، دوپاره شد). نام دیگر آن به همین جهت، «اقتربت» یا «اقتربت الساعة» است. در بعضی از روایات آمده که این سوره در تورات «مُبیَضَّة» (از ریشه بیاض به معنای سفیدی و روشنی) است.
در فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر(ص) آمده کسی که سوره قمر را یک روز در میان قرائت کند در حالی وارد قیامت می شود که صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشد.
این سوره را قمر (ماه) می نامند، به این مناسبت که در نخستین آیه این سوره آمده و بیانگر این است که از اهمیت و موضوعیت خاصی برخوردار است و به معجزه شق القمر (از هم شکافتن ماه) اشاره می کند؛ (اقتربت الساعه و انشق القمر: قیامت، نزدیک و ماه، دوپاره شد). نام دیگر آن به همین جهت، «اقتربت» یا «اقتربت الساعة» است. در بعضی از روایات آمده که این سوره در تورات «مُبیَضَّة» (از ریشه بیاض به معنای سفیدی و روشنی) است.
wikishia: سوره_قمر
[ویکی اهل البیت] سوره قمر پنجاه و چهارمین سوره از قرآن است و دارای 55 آیه است.
سوره قمر مکی است. این سوره در ترتیب مصحف پنجاه و چهارمین سوره و در ترتیب نزول سی و هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره الطارق و پس از آن سوره ص نازل شده است.
ابی بن کعب از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله روایت نموده که آن حضرت فرمودند: کسی که سوره (اقتربت الساعة) را در هر روز قرائت کند روز قیامت برانگیخته شود در حالی که صورتش مانند ماه شب چهارده است و کسی که آن را در هر شب بخواند افضل است و روز قیامت خواهد آمد در حالی که چهره و صورتش بر چهره های مردم درخشندگی و برافروخته گی دارد.
یزید بن خلیفه از امام صادق علیه السلام حدیث نموده که فرمود: هر کس سوره مبارکه (اقتربت الساعة) را قرائت نماید خداوند وی را از قبرش بر ناقه و شتری از شتران بهشت بیرون آورد.
این سوره به جز دو آیه از آخرش که متقین را وعده بهشت و حضور در نزد خدای تعالی می دهد بقیه آیاتش یکسره مربوط به انذار و تهدید است، نخست در این سوره به معجزه شق القمر اشاره می کند، که رسول خدا (ص) آن را به خاطر مطالبه قومش آورد. و سپس می فرماید که: همان قوم او را ساحر خواندند، و نبوتش را تکذیب نموده هم چنان هواهای نفسانی را پیروی کردند، با اینکه خبرهای تکان دهنده ای از اخبار روز قیامت و از داستانهای امم منقرضه در گذشته بگوششان خورد.
آن گاه دوباره به نقل پاره ای از آن داستانها بر می گردد، اما پیداست که با خشم و عتاب آنها را نقل می کند و بد حالیشان در روز قیامت هنگام بیرون شدن از قبرها و حضورشان را برای حساب خاطرنشان می سازد.
و سپس به داستانهایی از قوم نوح، عاد، ثمود، قوم لوط، و دودمان فرعون، و عذابهای دردناکی که به خاطر تکذیبشان پیامبران را بر سر آنان آمد، پرداخته، می فرماید: قوم پیامبر اسلام نزد خدا عزیزتر از آنان نیستند، و ایشان هم مانند آنها نمیتوانند خدا را عاجز سازند، و در آخر همانطور که گفتیم سوره را با بشارت به متقین ختم میکند
سوره قمر مکی است. این سوره در ترتیب مصحف پنجاه و چهارمین سوره و در ترتیب نزول سی و هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره الطارق و پس از آن سوره ص نازل شده است.
ابی بن کعب از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله روایت نموده که آن حضرت فرمودند: کسی که سوره (اقتربت الساعة) را در هر روز قرائت کند روز قیامت برانگیخته شود در حالی که صورتش مانند ماه شب چهارده است و کسی که آن را در هر شب بخواند افضل است و روز قیامت خواهد آمد در حالی که چهره و صورتش بر چهره های مردم درخشندگی و برافروخته گی دارد.
یزید بن خلیفه از امام صادق علیه السلام حدیث نموده که فرمود: هر کس سوره مبارکه (اقتربت الساعة) را قرائت نماید خداوند وی را از قبرش بر ناقه و شتری از شتران بهشت بیرون آورد.
این سوره به جز دو آیه از آخرش که متقین را وعده بهشت و حضور در نزد خدای تعالی می دهد بقیه آیاتش یکسره مربوط به انذار و تهدید است، نخست در این سوره به معجزه شق القمر اشاره می کند، که رسول خدا (ص) آن را به خاطر مطالبه قومش آورد. و سپس می فرماید که: همان قوم او را ساحر خواندند، و نبوتش را تکذیب نموده هم چنان هواهای نفسانی را پیروی کردند، با اینکه خبرهای تکان دهنده ای از اخبار روز قیامت و از داستانهای امم منقرضه در گذشته بگوششان خورد.
آن گاه دوباره به نقل پاره ای از آن داستانها بر می گردد، اما پیداست که با خشم و عتاب آنها را نقل می کند و بد حالیشان در روز قیامت هنگام بیرون شدن از قبرها و حضورشان را برای حساب خاطرنشان می سازد.
و سپس به داستانهایی از قوم نوح، عاد، ثمود، قوم لوط، و دودمان فرعون، و عذابهای دردناکی که به خاطر تکذیبشان پیامبران را بر سر آنان آمد، پرداخته، می فرماید: قوم پیامبر اسلام نزد خدا عزیزتر از آنان نیستند، و ایشان هم مانند آنها نمیتوانند خدا را عاجز سازند، و در آخر همانطور که گفتیم سوره را با بشارت به متقین ختم میکند
wikiahlb: سوره_قمر