سوره انسان

الف - خدای حقیقی و واقعی یعنی هستی یا وجود و ماهیت و ذات مطلق و بیکران یا یک چیز واحد، یگانه و یکتای مطلق و بی نهایت بخودی خود؛ اول، وسط، آخر، درون و بیرون همه چیز و همه کس یا بطور عام تر یعنی ظاهر و باطن این واقعیت و طبیعت و یا بطور کلی یعنی محتوا و محیط هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار که در محتوای هرکدام از آنها دارای هفت سیما، چهره، جلوه یا جمال و جلال کلی می باشد بصورت هفت سامان یا نظام کلی کوانتمی در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هر آنچه که بین آنهاست که هرکدام به یک سهم مساوی باهم و در طول هم و پشت سر همدیگر از حق به ظهور رسیدن و پیدایش و کثرت و تجربه و سپری نمودن زندگی های کلی و جزئیاتی دنیوی و برزخ خاص و ویژه خویش برخوردار می باشند. غیر از این نوع خدا هیچ موجود و هیچ چیز دیگری چه شهودی و چه غیبی نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد. موجود بودن یا وجود داشتن این نوع خدا هرگز از طرف انسان به هیچ نوع اثباتی هیچگونه نیازی نداشته و ندارد و نخواهد داشت بلکه خود انسان نیازمند شناخت این نوع خدا بوده و هست و خواهد بود.
ب - خدای لفظی، کلمه ای، واژه ای، مفهومی و ایده ای با نام های گوناگون در زبان های مختلف بشری که فقط در زبان و خط و فهم و عقل ناقص و محدود انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد و درست به همین علت دلیل کلیه سعی و کوشش های برهانی و استدلالی انسان در اثبات وجود این نوع خدا در اعصار گذشته و حال و آینده همیشه با شکست مواجه بوده و هست و خواهد بود.
دوستداران حقیقت، خود، انسان، خدا و هدایت انسان بر روی صراط مستقیم یا براه راست، میتوانند ( مشروط بر اینکه بخواهند و علاقه مند باشند به شناخت حقیقی خود و انسان و طبیعت و خدا ) از امروز به بعد بسوی آینده، خدای نوع اول را علمی و یا خدا از دیدگاه بنامند و خدای نوع دوم را اسطوره ای، افسانه ای، حماسی، ایلیاتی، طایفه ای، قبیله ای، قومی، ملی، اُمتی، آئینی، دینی، مذهبی، فرقه ای، نبوتی و امامتی و ولایتی و فقاهتی، ایدئولوژیکی، الهیاتی، کلامی، فلسفی، عرفانی و آتئیستی.
در زمینه ی وظیفه و تکلیف یا وظایف و تکالیف انسان در مقابل خدا، شاید مفید و ثمر بخش و راه گشا باشد بدانیم که وعده ها و وعیدهای بهشتی و جهنمی از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی در حالت کلی و بیکرانی به انسان داده نشده اند بلکه از طرف بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی به عنوان دو ضمانت نامه سفت و سخت اجرائی در دفاع جانبازانه از آئین و دین و حفظ یوغ شریعت بر دوش پیروان در عمل، با هدف و قصد و نیت و انگیزه باطنی و آرزوی پنهانی زنده نگه داشتن نام و نشان و اثر خویش در ذهن و زبان و خط و خاطره انسان بخصوص پیروان و به ویژه در حافظه تاریخ.

الدَّهر ؛ الدهّر ؛ دهّر ؛ دهر :
از دیدگاه فردی من واژه ی قرآنی الدهّر معادل کلمه ی دهّر در زبان فارسی فرا باستان می باشد و علامت تشدید روی حرف ه به معنای دوتا ( ه ) بوده و می باشد. لذا اگر به دلیل یا علتی، نشان تشدید برداشته شود، نباید یکی از ه ها هم بهمراه آن حذف گردد ، زیرا در این صورت رد پای تاریخی بسوی دست یابی به سرچشمه و یافتن تلفظ ریشه ای و معنای اصلی آن گم میگردد درست مانند تلفظ ریشه ای و معنای اصلی کلمه " آدم" در زبان و فرهنگ قوم سومر هزاران سال قبل از اینکه به صورت یک نام بر روی اولین مرد آفریده شده نهاده شود. در مورد کیستی و چیستی خدا، هیچکدام از کلام های انسانی در اعصار گذشته و حال و آینده نمیتوانند بطور صددرصد کلام نهائی و قطعی و یقینی باشند، غیر از کلامی که در قدم اول، بی نهایت حقیقی و واقعی را به روش هندسی به واحد های مطلقا مساوی و بیشمار تقسیم نموده باشد و در قدم های بعدی سعی یا کوشش در شناختن محتوا و محیط یکی از این واحد ها به روش علمی و بیان آن به زبان ریاضی کرده باشد و بنماید.

13 ) رعد
14 ) ابراهیم
15 ) حِجر
16 ) نحل
17 ) اِسراء ( بنی اسرائیل )
18 ) کهف
19 ) مریم
20 ) طه
21 ) انبیاء
22 ) حج
23 ) مؤمنون
24 ) نور
25 ) فرقان
26 ) شعراء
27 ) نمل
28 ) قصص
29 ) عنکبوت
30 ) روم
31 ) لقمان
32 ) سجدة
33 ) احزاب
34 ) سبأ
35 ) فاطر
36 ) یس
37 ) صافات
38 ) ص
39 ) زمر
40 ) غافر
41 ) فصّلت
42 ) شوری
43 ) زخرف
44 ) دخان
45 ) جاثیه
46 ) احقاف
47 ) محمد
48 ) فتح
49 ) حجرات
50 ) ق
51 ) ذاریات
52 ) طور
53 ) نجم
54 ) قمر
55 ) الرحمن
56 ) واقعه
57 ) حدید
58 ) مجادله
59 ) حشر
60 ) ممتحنه
61 ) صف
62 ) جمعه
63 ) منافقون
64 ) تغابن
65 ) طلاق
66 ) تحریم
67 ) مُلک
68 ) قلم
69 ) حاقه
70 ) معارج
71 ) نوح
72 ) جن
73 ) مزّمّل
74 ) مدثر
75 ) قیامه
76 ) انسان
77 ) مرسلات
78 ) نبأ
79 ) نازعات
80 ) عبس
81 ) تکویر
82 ) انفطار
83 ) مطففین
84 ) انشقاق
85 ) بروج
86 ) طارق
87 ) اعلی
88 ) غاشیه
89 ) فجر
90 ) بلد
91 ) شمس
92 ) لیل
93 ) ضحی
94 ) شرح
95 ) تین
96 ) علق
97 ) قدر
98 ) بینه
99 ) زلزله ( زلزال )
100 ) عادیات
101 ) قارعه
102 ) تکاثر
103 ) عصر
104 ) همزه
105 ) فیل
106 ) قریش
107 ) ماعون
108 ) کوثر
109 ) کافرون
110 ) نصر
111 ) مسد
112 ) اخلاص ( توحید )
113 ) فلق
114 ) ناس