اهل سنت و جماعت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَهْل ِ سُنَّت ْ وَ جَماعَت ، اصطلاحی در گروه بندیهای مذهبی مسلمانان که در طی قرون متمادی ناظر به گرایش مذهبی اکثریت مسلمانان بوده است .
نسبت به اهل سنت و جماعت با رعایت اختصار ، به صورت « سنی » شهرت یافته است .
مقصود از سنت
اصطلاح اهل سنت و جماعت ، با قید سنت ، مذاهب بدعت گذار و با قید جماعت ، مذاهب اهل خروج را از جرگه اکثریت خارج کرده است ؛ اما باید توجه داشت که مقصود از سنت و بدعت در اینجا، سنت و بدعت بر پایه تعریفی است که اکثریت از این دو اصطلاح داشته اند.
شمول تعبیر
در طول تاریخ اسلام ، نمی توان گروهی از مسلمانان را نام برد که نسبت انحراف از سنت و گرایش به بدعت را برخود پسندیده باشند. در حال حاضر، تنها گروه هایی از مسلمانان که از شمول تعبیر اهل سنت و جماعت خارج هستند، گروه های شیعه و اباضیه اند، اما در نگاه تاریخی ، باید یادآور شد که برخی از شعب کلامی مسلمانان ، همچون معتزله و مرجئه نیز از سوی اکثریت در شمار اهل سنت و جماعت شمرده نمی شده اند.
مرزبندی
...

[ویکی شیعه] اَهْل ِ سُنَّت ْ وَ جَماعَت، گروه (یا فرقه) عمده و اکثریتِ جمعیتیِ مسلمانان که با نام «سنی» و «اهل تسنن» نیز شناخته می شوند. اهل سنت شامل فرقه هایی است که به وجود نص بر امام و خلیفه رسول خدا معتقد نیستند و تعیین خلیفه و امام را برعهده مسلمانان و به انتخاب آنان می دانند. جز ایران و عراق و آذربایجان و بحرین و لبنان، در دیگر کشورهای اسلامی اکثریت با اهل سنت است. اهل سنت از نظر کلامی و فقهی به فرقه ها و مذاهب گوناگونی تقسیم می شوند. مذاهب اهل سنت از نظر فقهی عبارتنداز:حنفی، پیروان ابو حنیفه؛ مالکی، پیروان مالک بن انس؛ شافعی، پیروان محمد بن ادریس شافعی؛ حنبلی، پیروان احمد بن حنبل. از نظر اعتقادی نیز اهل سنت به این فرقه ها تقسیم می شوند: اشاعره، پیروان ابوالحسن اشعری؛ اهل حدیث، پیروان احمد بن حنبل (سلفیه بخشی از آنها است)؛ معتزله، پیروان واصل بن عطا؛ ماتریدیه، پیروان ابومنصور ماتریدی سمرقندی.
اصطلاح اهل سنّت از دو واژه عربی اهل و سنت ترکیب یافته است. اهل در لغت به معنای گروهی است که در امری از امور با هم شریک باشند مانند: اهل بیت که در پیوند خانوادگی، و اهل اسلام که در عقیده قلبی، شریک یکدیگرند. سنّت در لغت به راه و روش نیکو و پسندیده گفته می شود. واژه سنت در قرآن غالبا در معنای مثبت به کار رفته است مانند فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّـهِ تَبْدِیلاً﴿٤٣﴾ و در روایت مَنْ سَنَّ سُنَّةً حَسَنَةً فَلَه أَجْرُهَا وأَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ مِنْ غَیْرِ أَنْ یُنْقَصَ مِنْ أُجُورِهِمْ شَیْءٌ در معنای لغوی خود به کار رفته است.
سنت در اصطلاح معانی مختلفی دارد:

پیشنهاد کاربران

�اهل سنّت و جماعت� درست است نه تسنّن یا سنّی
بیشتر برای توهین به اهل سنّت از واژه سنّی استفاده می شود
گروهی از مسلمانان که علاوه بر انجام فرایض و واجبات به سنّت ها و مستحبات نیز پایبند بوده و انجام می دهند مثلاً نماز جماعت سنّت است نماز ظهر علاوه بر ۴ رکعت فرض ۶رکعت سنّت هم دارد که اهل سنّت انجام می دهند
...
[مشاهده متن کامل]

بپرس