سهیل

[ویکی فقه] سهیل (ابهام زدایی). واژه سهیل ممکن است در معانی ذیل به کار رفته و اسم برای اشخاص ذیل باشد: معانی• سهیل (فقه)، استعمال شده در دو معنای ستاره سهیل و یک نوع حیوان دریایی و دارای کاربرد در فقه اعلام و اشخاص• سهیل زکار، صاحب کتاب الموسوعة الشاملة فی الحروب الصلیبیة
...

[ویکی فقه] سهیل (فقه). سُهَیل به دو معنا به کار رفته است اول به معنای ستاره و دوم به معنای حیوان دریایی که در هر دو معنا در ابواب فقه سخن گفته شده است.
در معنای ستاره، سُهَیل روشن ترین ستاره صورت فلکی سفینه، از صور فلکی جنوبی می باشد که از آن در باب صلات سخن گفته اند.
سُهَیل و قبله
از نشانه های ظنّی دستیابی به قبله هنگام جهل به جهت آن، برای مردم عراق، شام و یمن، ستاره سهیل است. عراقیان برای به دست آوردن جهت قبله هنگام طلوعِ ستاره سهیل، آن را محاذی شانه چپ خود، مردم شام هنگام غروب ستاره، آن را برابر چشم راست و هنگام طلوع، میان دو چشم و مردم یمن، هنگام غروب سهیل، آن را میان دو کتف خود قرار می دهند.
سُهَیل در معنای حیوان دریایی
از سهیل به معنای حیوان دریایی در باب اطعمه و اشربه نام برده اند.
سُهَیل از مسخ شدگان
...

ستارهٔ سُهَـیل ( به انگلیسی Canopus ) ، با نام باستانی پَرَک، اَگَست درخشان ترین ستارهٔ صورت فلکی شاه تخته در نیمکرهٔ جنوبی آسمان است. سهیل پس از شباهنگ دومین ستارهٔ پرنور آسمان شب است. ستاره سهیل یک ابرغول سفید است و با ۹ جرم خورشیدی و قطر ۷۰ برابری خورشید از نزدیکترین نامزدهای ابرنواختر به شمار می رود. این ستاره در فاصله ۳۰۹ سال نوری از زمین قرار دارد و درخشندگی آن حدود ۱۰۰۰۰ برابر خورشید تخمین زده شده. [ ۲]
سهیل نامی عربی بوده و در کاربرد به معنای «درخشان» است. نام ایرانی این ستاره پرک، اگست. [ ۳] در کشورهای اسلامی از واژهٔ سهیل، برای نام گذاری پسران استفاده می شود.
سهیل معمولاً در نیمه دوم سال خورشیدی قابل رویت خواهد بود. در ۷ دیماه به اوج نیمه شبی می رسد و در نیمه دوم بهمن ماه مناسب رصد شامگاهی ( ساعت ۲۱ ) است.
سهیل در مدارهای شمالی ایران قابل دیدن نیست. در شهر تهران تنها یک درجه از افق بالا می آید و حداکثر حدود ۳ ساعت در آسمان شب وجود دارد. در شهر جنوبی مانند بندرعباس حداکثر بعد از حدود ۶ ساعت غروب می کند. برای دیدن آن باید به مناطق با عرض های جغرافیایی پایین تر سفر کرد، دلیل ورود نام این ستاره به فرهنگ فارسی به شکل ضرب المثل همین کم پیدا بودن آن است.
طلوع ظاهری سالانه ستاره سهیل در جنوب ایران در نیمه دوم شهریور صورت می گیرد ( رویت پذیری با چشم غیرمسلح ) . ستاره سهیل در استان بوشهر، برای اولین بار از حدود ۲۰ شهریور به صورت یک نقطه نورانی بسیار کم سویی تقریباً در راستای جنوب، از حدود یک ساعت تا نیم ساعت قبل از طلوع خورشید، بسختی قابل رویت خواهد بود و از اواخر شهریور بتدریج با زمانی زودتر و طولانی تر و با روشنایی و وضوح بالاتری رویت می شود. [ ۴]
قدیمیان دربارهٔ آن می گفتند که ستاره ای است در جانب جنوب که اهل یمن نخست آن را می بینند و با برآمدن آن میوه ها می رسند. [ ۳]
خواجه عمید لوبکی گوید
طاسک مه شکسته شد بر سز پای هر مهی
غور محیط بسته شد گرد ستاره پرک
سنائی می گوید:
و فردوسی می گوید:
برای یونانیان باستان و نیز رومیان قدیم ستارهٔ سهیل ستاره ای ناشناخته بود ولی در مصر باستان، و ناواهو که این ستاره را «ما یی بی زو» می خوانند ستاره ای شناخته بود. ایرانیان و عرب ها در ستاره شناسی در دوران اسلامی از نام سهیل از بیش از ۱۴ سده پیش برای این ستاره استفاده کرده اند.

سهیل (دشتیاری). سهیل یا محله قادربخش، روستایی در دهستان باهوکلات بخش باهوکلات شهرستان دشتیاری در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۳۲ نفر ( ۴۸ خانوار ) بوده است. [ ۱]

سُهیل
(نام یونانی آن: کانوپوس) ستارۀ آلفا از صورت فلکی جنوبی سفینه. پس از شِعرای یمانی از درخشان ترین ستارگان است. این ستاره در نقاطی که عرض شمالی آن ها بیش از ۳۷ درجه باشد دیده نمی شود؛ به همین سبب در سرزمین های اسلامی شمالی به ندرت پدیدار می شود. کنایۀ «ستارۀ سهیل شدن» نزد عامۀ مردم اشاره به همین موضوع دارد.