سرو

سرو درخت همیشه سبزی است که در بیشتر مناطق ایران می روید. شماری از کهنسال ترین آن ها را هنوز می توان یافت. سرو ابرکوه ( ابرقو ) ، کهن سال ترین درخت سرو در جهان است ( با ۴۵۰۰ سال قدمت )
درخت سرو به عنوان درخت ملی ایران در فهرست درختان ملی دنیا ثبت شده است.
درخت سرو از هزاران سال پیش در ایران کاشت شده است و یکی از نمونه های کهنسال این درخت، سرو کشمر ( کاشمر ) بوده است که کاشت آن را به زرتشت دانسته اند. اکنون نیز نمونه های کهنسال دیگری از درخت سرو در جاهای دیگر ایران همچنان استوار است که مهم تر از همه، سرو قدمگاه بوانات فارس، سرو شهرستانک و سرو ابرقو که سروهای کهنسال چند هزارساله هستند. بته جقه اشاره به سرو دارد. یکی از ذخیره گاه های کم مانند سروهای کهنسال در استان ایلام است که آن ها را به نام سروهای زربین می شناسند.
همچنین اقصی نقاط استان خراسان جنوبی و خراسان رضوی خاستگاه این درخت می باشد که تمامی آنها در آیین نامه اجرایی قانون تشکیل میراث فرهنگی و گردشگری در فهرست میراث طبیعی ملی به ثبت رسیده اند. از جمله آنها می توان موارد زیر را نام برد که قدمت آنها از ۶۰۰ سال تا ۱۴۰۰ سال می باشد ( به سال ۱۴۰۰ شمسی ) :
• سرو کهنسال زیبد از توابع گناباد سرو کاشمر و سرو بهلگرد ( از توابع بخش مرکزی بیرجند )
• سرو کهنسال فورگ ( از توابع بخش مرکزی شهرستان درمیان )
• سرو کهنسال گسک ( از توابع بخش قهستان شهرستان درمیان )
• سرو کهنسال تلخک زول ( از توابع بخش مرکزی قائنات )
• سرو کهنسال نوفرست ( از توابع بخش مرکزی بیرجند )
• سرو کهنسال مهموئی ( از توابع بخش مرکزی قائنات )
• سرو کهنسال اسفاد ( از توابع بخش شاسکوه شهرستان زیرکوه )
• سرو کهنسال استند ( از توابع بخش شاسکوه شهرستان زیرکوه )
• سرو کهنسال مولید زیرکوه ( از توابع بخش مرکزی شهرستان زیرکوه )
• سرو کهنسال محمدآباد ( از توابع بخش مرکزی شهرستان زیرکوه )
• سرو کهنسال شیرگ ( از توابع بخش زهان شهرستان زیرکوه )
• درختان سرو کهنسال خرو ( از توابع بخش مرکزی شهرستان طبس )
• درختان سرو کهنسال نوغاب پسکوه ( از توابع بخش مرکزی شهرستان قائنات )
سرو به عنوان نماد آزادگی، پایداری و زندگی توصیف می شود و در فرهنگ ایران جایگاه کلیدی دارد. این درخت به عنوان یک درخت درست قامت و همیشه سبز حتی در سرما پایداری می کند. درست قامتی سرو ( سرو سهی ) از آن جهت مهم است که برخلاف درختان دیگر با تغییر عوامل و فشارهای داخلی و خارجی در نهایت به چپ یا راست منحرف نمی شود و روند رشد درست خود را حفظ می کند از اینرو ایرانیان باستان آن را الگوی طبیعی برای انسان می دانستند. واژه سروش ( فرشته پیام آور ) [ ۱] برگرفته از واژه سرو می باشد. از آنجایی که انسان حاصل انتخابهای خود را برداشت خواهد کرد، درستی سبب می شود فرد به مرور زمان زندگی متعادلی پیدا کند. طبیعت درست گرای این درخت سبب شده که چپگرایی یا راستگرایی برایش بی مفهوم باشد، بعضی شاخه هایش به سمت چپ است و بعضی به سمت راست. ولی در نهایت حاصل این انتخابها این است که متعادل می شود و نتیجه این اعتدال این است که در هر شرایط آب و هوایی زندگی می کند و حیات طولانی هم می یابد.

سرو (بز). سِرو ( نام علمی: Capricornis ) ( انگلیسی:Serow ) نام یک سرده از زیرخانواده بزسانان است.
• سرو ژاپنی، Capricornis crispus
• سرو تایوانی، Capricornis swinhoei
• Sumatran serow, Capricornis sumatraensis
• سرو چینی، Capricornis milneedwardsii
• سرو سرخ، Capricornis rubidus
• سرو هیمالیایی، Capricornis thar

سرو (درمیان). سرو روستایی در دهستان درمیان بخش مرکزی شهرستان درمیان استان خراسان جنوبی ایران است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این روستا ۷۰۰ نفر ( در ۱۶۹ خانوار ) بوده است. [ ۱]

سرو (سرده). سرو ( نام علمی: Cupressus ) نام یک سرده از تیره سرویان است.

سرو (شهر برزیل). سِرُو ( انگلیسی: Serro ) در ایالت مینا ژرایس برزیل واقع شده است. این شهر متعلق به منطقه کلان شهری و بلو هوریزونته است. سرو به خاطر پنیر سنتی ، غنا فرهنگی، نفوذ مستعمراتی و محیط منحصر به فرد خود مشهور است.

سَرو (cypress)
سَرو
گروهی از درختان یا درختچههای سوزنی برگ جنس Cupressus، تیرۀ سرو، شامل بیست گونه. منشأ این گیاهان نواحی معتدل نیمکرۀ شمالی است، اما در نواحی گرم نیز کاشته شده اند. برگ های کوچک فلس مانند و میوه های مخروطی چوبی، با فلس های گره مانند، دارند که محتوی صمغ معطری است. شبه سروها درختانی همیشه سبز از جنس Chamaecyparis اند. این جنس حدود شش گونه دارد که بومی شمال امریکا و شرق آسیایند.

سرو (شاهنامه). سَرو (شاهنامه)
(یا: پَت سَرو؛ پَخت خسرو، بوخُت خُسرو، بُخت خُسرو) در شاهنامۀ فردوسی ، شاه یَمَن به روزگار فریدون . فریدون دختران او را برای پسران خود خواستگاری کرد. سرو، که تاب دوری از دختران را نداشت، مهلت خواست و سرانجام از فریدون خواست تا پسران خود را برای آزمودن به یمن بفرستد. فریدون پسران خود را با سپاهی بزرگ به یمن فرستاد. چون پسران خفتند، سرو خواست به جادو باد و سرما انگیزد و آنان را نابود کند. جادو کارگر نیفتاد و سرو ناگزیر دختران خود را به سَلْم و تور و ایرج داد. سرو، در کین جویی منوچهر از کشندگان ایرج، او را یاری داد.