بته جقه

/bottejeqqe/

فرهنگ معین

( ~. جِ قُِ ) [ فا - تر. ] (اِ. ) نقشی زینتی شبیه سروی خمیده که بیشتر در صنعت قالی بافی ، ترمه ، زردوزی و مانند آن به کار می رود.

فرهنگ عمید

نوعی نقش به شکل سرو خمیده که بر روی پارچه، فرش، و مانندِ آن به کار می رود.

دانشنامه آزاد فارسی

بُتِّه جِقّه
بُتِّه جِقّه
(یا: بُتّه کشمیری؛ بُتّه تِرمه) نقش مشهور ایرانی از درخت سروِ سَرْخَم. بُتّه جِقّه در نواحی مختلف به انواع گوناگون تقسیم می شود. گاه آن را با اسلیمی ها و ختایی ها و بُتّه جِقّه های کوچک تر می آرایند. انواعِ بُتّه جِقّه را معمولاً به نام ناحیۀ آن، مثلاً بُتّۀ حاجی آباد یا بُتّۀ همدان، می شناسند. این نقش در فرش ها و پارچه ها و در بیشتر هنرهای تزیینی ایرانی، همچون خاتم کاری، ترمه دوزی، قلمکاری، زری بافی، زری دوزی، قلمزنی، مینیاتور، تذهیب و کاشیکاری به کار می رود. در طرحِ تاج ها و نیم تاج های پادشاهان نیز اشکالی از بُتّه جِقّه دیده می شود. مشهورترین نمونه های بُتّه جِقّه تیغه های عَلَمْ نشان (عَلَم)های عزاداری هاست.
wikijoo: بته_جقه

پیشنهاد کاربران

بُته جـِغّه، نقش سرو سرافکنده که نشانه ایران و ایرانیان است. بته جغه نقشی است که در تاریخ هنرهای سنتی همیشه مورد توجه بوده و در تزیین انواع صنایع دستی به ویژه پارچه، قالی و گلیم، کاشی سفال، شال بافی، نساجی، خاتم، تشعیر و زربافی در اندازه ها و اشکال گوناگون سهم زیادی دارد. همچنین به شکل زیوری است که از پر درنا یا کلنگ یا مرغ ماهیخوار سازند و بر کلاه نهند و بیشتر بهادران و دلیران بر سر گذارند.
... [مشاهده متن کامل]

گاهی در آمریکا این نقش را ( به انگلیسی: Persian pickles ) به معنی خیار شور ایرانی می نامند.

(
. جِ قُِ ) [ فا - تر. ] ( اِ. ) نقشی زینتی شبیه سروی خمیده که بیشتر در صنعت قالی بافی ، ترمه ، زردوزی و مانند آن به کار می رود.
Paisley

بپرس