[ویکی فقه] حکم فحشا (قرآن). طبق آیات قرآن کریم هرگونه فحشا حرام می باشد ولی فحشای آشکار شنیع تر و بدتر از فحشای مخفی می باشد.
هرگونه فحشا حرام می باشد:«والذین اذا فعلوا فـحشة اوظـلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم ومن یغفر الذنوب الا الله ولم یصروا علی ما فعلوا وهم یعلمون؛ و آنها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند، یا به خود ستم کنند، به یاد خدا می افتند؛ و برای گناهان خود، طلب آمرزش می کنند (و کیست جز خدا که گناهان را ببخشد؟) و بر گناه ، اصرار نمی ورزند، با اینکه می دانند.»«ولا تنکحوا ما نکح ءاباؤکم من النساء الا ما قد سلف انه کان فـحشة ومقتـا وساء سبیلا؛ با زنانی که پدران شما با آنها ازدواج کرده اند، هرگز ازدواج نکنید! مگر آنچه در گذشته (پیش از نزول این حکم) انجام شده است؛ زیرا این کار، عملی زشت و تنفرآور و راه نادرستی است.»«ومن لم یستطع منکم طولا ان ینکح المحصنـت المؤمنـت فمن ما ملکت ایمـنکم... فان اتین بفـحشة فعلیهن نصف ما علی المحصنـت من العذاب....؛ و آنها که توانایی ازدواج با زنان (آزاد) پاکدامن باایمان را ندارند، می توانند با زنان پاکدامن از بردگان باایمانی که در اختیار دارید ازدواج کنند ... و در صورتی که محصنه باشند و مرتکب عمل منافی عفت شوند، نصف مجازات زنان آزاد را خواهند داشت ...»«.. ولا تقربوا الفوحش ماظهر منها وما بطن...؛ ... و نزدیک کارهای زشت نروید، چه آشکار باشد چه پنهان! ...»«واذا فعلوا فـحشة قالوا وجدنا علیها ءاباءنا والله امرنا بها قل ان الله لا یامر بالفحشاء اتقولون علی الله ما لا تعلمون؛ و هنگامی که کار زشتی انجام می دهند می گویند: پدران خود را بر این عمل یافتیم؛ و خداوند ما را به آن دستور داده است! بگو: خداوند (هرگز) به کار زشت فرمان نمی دهد! آیا چیزی به خدا نسبت می دهید که نمی دانید؟!»«قل انما حرم ربی الفوحش ماظهر منها ومابطن...؛ بگو: خداوند، تنها اعمال زشت را، چه آشکار باشد چه پنهان، حرام کرده است ...»«ان الله... وینهی عن الفحشاء...؛ خداوند ... و از فحشا و منکر و ستم، نهی می کند...»«یـنساء النبی من یات منکن بفـحشة مبینة یضـعف لها العذاب ضعفین...؛ ای همسران پیامبر! هر کدام از شما گناه آشکار و فاحشی مرتکب شود، عذاب او دوچندان خواهد بود؛ و این برای خدا آسان است.»«والذین یجتنبون کبـئر الاثم والفوحش...؛ همان کسانی که از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب می ورزند ...»«الذین یجتنبون کبـئر الاثم والفوحش الا اللمم ان ربک وسع المغفرة...؛ همانها که از گناهان بزرگ و اعمال زشت دوری می کنند، جز گناهان صغیره (که گاه آلوده آن می شوند)؛ آمرزش پروردگار تو گسترده است ...»
معنای فحشا
فحش و فحشاء به معنی هر عمل بسیار زشت است و انحصار به اعمال منافی عفت ندارد زیرا در اصل به معنی تجاوز از حد است که هر گناهی را شامل می شود.
نهی از انجام فحشا
در این آیات از تحریم فواحش سخن می گوید و می فرماید: ای پیامبر بگو: پروردگار من تنها اعمال زشت و قبیح را حرام کرده است، اعم از اینکه آشکار باشد یا پنهان (قل انما حرم ربی الفواحش ما ظهر منها و ما بطن).فواحش جمع فاحشه به معنی خصوص اعمالی است که فوق العاده زشت و ناپسند است نه همه گناهان، و شاید تاکید روی این مطلب که خواه پنهان باشد یا آشکار، از این جهت است که عرب های جاهلی، عمل زشت منافی عفت را اگر پنهانی انجام می شد، مجاز می شمردند، و تنها در صورتی که آشکار باشد ممنوع می دانستند. سپس موضوع را تعمیم داده و به تمام گناهان اشاره می کند و می گوید (و الاثم). اثم در اصل به معنی هرگونه کاری است که زیانبخش باشد و موجب انحطاط مقام انسان گردد، و او را از رسیدن به ثواب و پاداش نیک باز دارد، بنابراین هر نوع گناهی در مفهوم وسیع اثم داخل است.ولی بعضی از مفسران، اثم را در اینجا تنها به معنی شراب گرفته اند. ولی ظاهر این است که این معنی تمام مفهوم اثم نیست، بلکه یکی از افراد روشن آن است. از این جهت نهی فرموده که اگر مباح می بود و تحریم نمی شد شناعت و زشتیش از میان می رفت و شایع می گردید، برای اینکه اینگونه امور از بزرگترین موارد علاقه نفس است و نفس از محرومیت درباره آنها طبعا سخت ناراحت می باشد و طبیعت بشر طوری است که اگر به خود واگذار شود به سرعت فحشا را در بین افراد خود شیوع می دهد، و شیوع فحشاء باعث انقطاع نسل و فساد جامعه خانواده است، و با فساد خانواده ها جامعه کبیر انسانی از بین می رود.
فحشای آشکار
...
هرگونه فحشا حرام می باشد:«والذین اذا فعلوا فـحشة اوظـلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم ومن یغفر الذنوب الا الله ولم یصروا علی ما فعلوا وهم یعلمون؛ و آنها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند، یا به خود ستم کنند، به یاد خدا می افتند؛ و برای گناهان خود، طلب آمرزش می کنند (و کیست جز خدا که گناهان را ببخشد؟) و بر گناه ، اصرار نمی ورزند، با اینکه می دانند.»«ولا تنکحوا ما نکح ءاباؤکم من النساء الا ما قد سلف انه کان فـحشة ومقتـا وساء سبیلا؛ با زنانی که پدران شما با آنها ازدواج کرده اند، هرگز ازدواج نکنید! مگر آنچه در گذشته (پیش از نزول این حکم) انجام شده است؛ زیرا این کار، عملی زشت و تنفرآور و راه نادرستی است.»«ومن لم یستطع منکم طولا ان ینکح المحصنـت المؤمنـت فمن ما ملکت ایمـنکم... فان اتین بفـحشة فعلیهن نصف ما علی المحصنـت من العذاب....؛ و آنها که توانایی ازدواج با زنان (آزاد) پاکدامن باایمان را ندارند، می توانند با زنان پاکدامن از بردگان باایمانی که در اختیار دارید ازدواج کنند ... و در صورتی که محصنه باشند و مرتکب عمل منافی عفت شوند، نصف مجازات زنان آزاد را خواهند داشت ...»«.. ولا تقربوا الفوحش ماظهر منها وما بطن...؛ ... و نزدیک کارهای زشت نروید، چه آشکار باشد چه پنهان! ...»«واذا فعلوا فـحشة قالوا وجدنا علیها ءاباءنا والله امرنا بها قل ان الله لا یامر بالفحشاء اتقولون علی الله ما لا تعلمون؛ و هنگامی که کار زشتی انجام می دهند می گویند: پدران خود را بر این عمل یافتیم؛ و خداوند ما را به آن دستور داده است! بگو: خداوند (هرگز) به کار زشت فرمان نمی دهد! آیا چیزی به خدا نسبت می دهید که نمی دانید؟!»«قل انما حرم ربی الفوحش ماظهر منها ومابطن...؛ بگو: خداوند، تنها اعمال زشت را، چه آشکار باشد چه پنهان، حرام کرده است ...»«ان الله... وینهی عن الفحشاء...؛ خداوند ... و از فحشا و منکر و ستم، نهی می کند...»«یـنساء النبی من یات منکن بفـحشة مبینة یضـعف لها العذاب ضعفین...؛ ای همسران پیامبر! هر کدام از شما گناه آشکار و فاحشی مرتکب شود، عذاب او دوچندان خواهد بود؛ و این برای خدا آسان است.»«والذین یجتنبون کبـئر الاثم والفوحش...؛ همان کسانی که از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب می ورزند ...»«الذین یجتنبون کبـئر الاثم والفوحش الا اللمم ان ربک وسع المغفرة...؛ همانها که از گناهان بزرگ و اعمال زشت دوری می کنند، جز گناهان صغیره (که گاه آلوده آن می شوند)؛ آمرزش پروردگار تو گسترده است ...»
معنای فحشا
فحش و فحشاء به معنی هر عمل بسیار زشت است و انحصار به اعمال منافی عفت ندارد زیرا در اصل به معنی تجاوز از حد است که هر گناهی را شامل می شود.
نهی از انجام فحشا
در این آیات از تحریم فواحش سخن می گوید و می فرماید: ای پیامبر بگو: پروردگار من تنها اعمال زشت و قبیح را حرام کرده است، اعم از اینکه آشکار باشد یا پنهان (قل انما حرم ربی الفواحش ما ظهر منها و ما بطن).فواحش جمع فاحشه به معنی خصوص اعمالی است که فوق العاده زشت و ناپسند است نه همه گناهان، و شاید تاکید روی این مطلب که خواه پنهان باشد یا آشکار، از این جهت است که عرب های جاهلی، عمل زشت منافی عفت را اگر پنهانی انجام می شد، مجاز می شمردند، و تنها در صورتی که آشکار باشد ممنوع می دانستند. سپس موضوع را تعمیم داده و به تمام گناهان اشاره می کند و می گوید (و الاثم). اثم در اصل به معنی هرگونه کاری است که زیانبخش باشد و موجب انحطاط مقام انسان گردد، و او را از رسیدن به ثواب و پاداش نیک باز دارد، بنابراین هر نوع گناهی در مفهوم وسیع اثم داخل است.ولی بعضی از مفسران، اثم را در اینجا تنها به معنی شراب گرفته اند. ولی ظاهر این است که این معنی تمام مفهوم اثم نیست، بلکه یکی از افراد روشن آن است. از این جهت نهی فرموده که اگر مباح می بود و تحریم نمی شد شناعت و زشتیش از میان می رفت و شایع می گردید، برای اینکه اینگونه امور از بزرگترین موارد علاقه نفس است و نفس از محرومیت درباره آنها طبعا سخت ناراحت می باشد و طبیعت بشر طوری است که اگر به خود واگذار شود به سرعت فحشا را در بین افراد خود شیوع می دهد، و شیوع فحشاء باعث انقطاع نسل و فساد جامعه خانواده است، و با فساد خانواده ها جامعه کبیر انسانی از بین می رود.
فحشای آشکار
...
wikifeqh: حکم_فحشا_(قرآن)