حضرت صالح

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] یکی از پیامبرانی که در قرآن از او نام برده شده است، حضرت صالح (ع) است.
حضرت «صالح» از جمله پیامبران الهی بود که برای هدایت قوم ثمود مبعوث شد. رسالت ایشان بر قوم ثمود بود؛ اما قومش او را تکذیب کرده و تهمت های ناروایی به ایشان زدند. حضرت صالح(ع) جهت اثبات نبوت خویش بر قوم، معجزه ای آورد و از دل کوه «ناقه(شتری)» بیرون آورد اما قوم ثمود ایمان نیاورده و ناقه را پی کرده و گرفتار عذاب شدند .در تورات موجود(تحریف شده)، نامی از این پیامبر به میان نیامده است.
رسالت
بعد از این که قوم عاد به سبب گناه هلاک شدند، قوم ثمود پا به عرصه گذاشت. این قوم از قوم های عرب بود که در یمن سکونت داشتند. آنها همانند قوم عاد به فساد و مخالفت با خداوند روی آوردند؛ لذا خدای متعال حضرت صالح را که از لحاظ موقعیت اجتماعی در حد متوسط جامعه بود، و مردی با کمال و صاحب فضیلت بود، برای هدایت و ارشاد آنها فرستاد. وی مدت طولانی به تبلیغ قوم ثمود پرداخت؛ اما قومش دعوت وی را نپذیرفته و به جای اطاعت از خدا و رسول خدا، به پرستش بت ها روی آوردند، تا جایی که هفتاد «بت» برای پرستش ساخته بودند. .قرآن کریم راجع به نبوت صالح می فرماید: «وَإِلَی ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا... قَالُوا یا صَالِحُ... إِنَّنَا لَفِی شَکٍّ مِمَّا تَدْعُونَا إِلَیهِ مُرِیبٍ قَالَ یا قَوْمِ أَرَأَیتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلَی بَینَةٍ مِنْ رَبِّی وَ آتَانِی مِنْهُ رَحْمَةً...» «و بسوی قوم ثمود، برادرشان صالح را (فرستادیم)؛... گفتند: ای صالح! ... ما، در مورد آنچه به سوی آن دعوتمان می کنی، در شک و تردید هستیم! گفت: ای قوم! اگر من دلیل آشکاری از پروردگارم داشته باشم، و رحمتی از جانب خود به من داده باشد، (می توانم از ابلاغ رسالت او سرپیچی کنم)؟!...» مراد از «بینه» همان معجزه صالح بود و «رحمة» اشاره به مقام نبوت دارد که خداوند به حضرت صالح عنایت فرمود .«بینه و رحمة» به این معنا در آیات قبل از زبان پیامبران دیگر نیز بیان شده که بیانگر معجزه بر صدق نبوت و رسالت آن حضرات بوده است. صالح نبی برادر ثمود معرفی شده، چون «ثمود» نام قبیله ای منسوب به «ثمود بن عاثر بن ارم بن سام بن نوح» بود و حضرت صالح از فرزندان ثمود به شمار می رفت؛ لذا صالح برادر قوم ثمود خوانده شد؛ البته این برادری در دین و ولایت نیست، بلکه همان قرابت و خویشاوندی است. قرآن کریم در جای دیگر از حضرت صالح به «رسول الله» تعبیر کرده و می فرماید: «فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وَسُقْیاهَا» «و فرستاده الهی -صالح- به آنان گفت: ناقه خدا -همان شتری که معجزه الهی بود- را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید)!»مراد از «رسول الله» در این آیه حضرت صالح(ع) است و که این واژه دال بر رسالت ایشان بوده و آیه شریفه علاوه بر اثبات نبوت، تهدید و تحذیری برای قوم ثمود را نیز دربردارد.
شیوه های تبلیغی
حضرت صالح(ع) به عنوان رسول خدا که برای هدایت بندگان در برهه ای خاص از زمان از سوی خدای متعال فرستاده شده بود، مثل سایر انبیاء الهی مردم را به دین توحید و بندگی خدا دعوت می کرد، که مواردی از شیوه های تبلیغی این پیامبر خدا را بر اساس آیات قرآن به اختصار بیان می کنیم.
← دعوت به توحید، توبه و استغفار
...

پیشنهاد کاربران

بپرس